Een interessant feit: volkorentarwebrood (glykemische index 72) verhoogt de bloedsuiker evenveel of zelfs meer dan tafelsuiker of sucrose (glykemische index 59). Glucose verhoogt de bloedsuikerspiegel tot 100, vandaar een glykemische index van 100. 
De mate waarin een bepaald voedingsmiddel de bloedsuikerspiegel verhoogt, wordt gerelateerd aan glucose, waardoor de glykemische index van voeding kan worden bepaald. Dus als ik voor mijn patiënten met overgewicht en kans op diabetes een strategie bedacht om op de meest efficiënte manier hun bloedsuikerspiegel te verlagen, leek het mij logisch dat de eenvoudigste en snelste manier om resultaten te behalen, het elimineren van die voedingsmiddelen was die voor de hoogste stijging van hun bloedsuiker zorgden. Met andere woorden: niet alleen de suiker, maar ook de tarwe. Ik maakte een eenvoudige folder waarin ik gedetailleerd uitlegde hoe ze producten op tarwebasis konden vervangen door andere laag-glykemische voedingsmiddelen om zo een gezond dieet te creëren.
Na drie maanden kwamen mijn patiënten terug voor meer bloedonderzoek. Zoals ik al had verwacht, op zeldzame uitzonderingen na, was de bloedsuiker (glucose) inderdaad gedaald van diabetesniveau (7 mmol/l) tot normaal. Ja, diabetici werden niet-diabetici. Het klopt, diabetes kan in heel veel gevallen worden genezen – en niet alleen maar onder controle worden gehouden – door het verwijderen van koolhydraten, vooral tarwe, uit het dieet. En veel van mijn patiënten waren ook nog eens 9, 13 of zelfs 18 kilo afgevallen.
Wat mij echter vooral verbaasde, was wat ik nu juist níét had verwacht.
Ze vertelden dat de symptomen van maagzuur weg waren en dat de kramp en diarree door het prikkelbaredarmsyndroom ook waren verdwenen. Ze hadden meer energie, ze konden zich beter concentreren en hun slaap was dieper. Huiduitslag verdween, zelfs als ze er al jaren chronisch last van hadden. De pijn van hun reumatische artritis verbeterde of verdween helemaal, waardoor ze in staat waren om die uiterst nare medicatie die ze daarvoor gebruikten, te verminderen of zelfs helemaal te stoppen. Astmasymptomen verminderden of verdwenen helemaal, waardoor veel patiënten hun inhalers konden weggooien. En atleten vertelden dat ze veel evenwichtiger presteerden.
Dunner. Energieker. Helderder denken. Verbetering van darmwerking en gewrichten en gezondere longen. Elke keer weer kreeg ik het te horen en te zien. Deze resultaten waren zeker reden genoeg om tarwe te schrappen.
Wat me verder nog overtuigde, waren de vele momenten waarop mensen die tarwe uit hun dieet hadden geschrapt, zichzelf een tarwetraktatie toestonden: een paar zoute koekjes, een kaasstengel, een canapé op een cocktailparty. Binnen een paar minuten kregen veel mensen last van diarree, zwelling van gewrichten of moeizaam ademhalen. Dit verschijnsel zou zich af en aan herhalen.
Wat begon als een eenvoudig experiment om bloedsuiker te verlagen, explodeerde in een inzicht in veelvuldige gezondheidsproblemen en gewichtsverlies, dat me tot op de dag van vandaag blijft verbazen.
Met ondersteuning van orthomoleculaire middelen.
