Maagzuurremmers A F R A D E N waarom?
Middelen tegen een “brandend” maagzuur worden op grote schaal toegepast, al dan niet op voorschrift. Deze groep producten staat qua omzet op de 2de plaats van farmaceutische producten na de cholesterolverlagers (statines).
Veel mensen gebruiken maagzuurremmende of -bindende geneesmiddelen. De verkrijgbaarheid van deze middelen voor zelfzorg is onlangs uitgebreid tot benzinestations. Ze staan dus doodleuk tussen de chips en de cola… En of we daar blij mee moeten zijn is de vraag.
Door een verhoging van de maag pH kan het oplossen en opnemen van (voedings)mineralen een probleem kan gaan geven. Hierdoor kunnen tekorten ontstaan of zal suppletie minder effectief zijn dan gewenst of verwacht. Zuur is tenslotte nodig om mineralen te doen oplossen – denk maar aan het ontkalken van het koffiezetapparaat.
Dat er door het gebruik van maagzuurremmende middelen ook verhoogde kans is op longontsteking is minder bekend. In oktober 2004 is hierover een artikel verschenen in JAMA. (Journal of the American Medical Association). Het betreft hier een Nederlands onderzoek, verricht in het UMC Radboud te Nijmegen.
Samenvatting
Maagzuurremmers verhogen kans op longontsteking
De resultaten van het onderzoek, uitgevoerd door onderzoekers van het Universitair Medisch Centrum St Radboud en het Erasmus MC, zijn gepubliceerd in JAMA – oktober 2004.
Uit een groot onderzoek, gecoördineerd door dr. Robert Laheij van de afdeling Maag-, Darm- en Leverziekten, blijkt nu dat het gebruik van maagzuurremmers de kans op een longontsteking verhoogt. Voor het onderzoek is het IPCI databestand gebruikt dat bestaat uit gegevens van ongeveer een half miljoen huisartspatiënten, verzameld in de periode 1995 tot 2003.
Mensen die maagzuurremmers gebruiken, zijn geen doorsnee van de landelijke bevolking; ze hebben vaak ook andere gezondheidsklachten. Daarom hebben de onderzoekers uit het databestand de mensen die maagzuurremmers gebruiken, gematched met mensen die in het verleden wel eens een maagzuurremmer gebruikt hebben en wat betreft leeftijd en andere gezondheidsaspecten overeenkomen. Het onderzoek toont aan dat iemand die een protonpompremmer gebruikt, bijna twee (1,9) keer zo veel kans heeft op een longontsteking als een vergelijkbaar persoon, die dat geneesmiddel niet meer gebruikt. Voor de andere maagzuurremmers, de H2-receptor antagonisten, is dat 1,6 keer. Ongeveer 25 van de duizend gebruikers van een maagzuurremmer ontwikkelen een longontsteking. Laheij: ‘Onze conclusie is dan ook, dat het gebruik van maagzuurremmers bepaald niet zonder risico’s is. Longontsteking is met antibiotica(regulier), plantago major en baptisia complex van elk 5 druppels om het uur dan de een dan de ander (complementair) over het algemeen goed te behandelen, maar het kan ook ernstiger verlopen, zeker bij patiënten met andere gezondheidsklachten.’
Maagzuur voorkomt bacteriegroei, omdat de meeste bacteriën zich niet thuis voelen in een zure omgeving. Bij het gebruik van maagzuurremmers neemt de bacteriegroei in de maag sterk toe. Mogelijk werken bacteriën uit de maag zich omhoog en komen ze via de slokdarm en de mond in de longen terecht, waar ze een longontsteking veroorzaken.
Bron: MedNet/UMC St Radboud
Insufficiënte maagzuurproductie, symptomen zijn:
THERAPIE
- Absinthium / Calamus
- Angelica / Mentha piperita
- Centaurium / Gentiana
- Chamomilla / Calendula
- Vitamine B-complex
- MSM
- Hydrozyme
- Gastrazyme
- Ontzuringszout
- Natura Magnesium
- Magnesium vloeibaar
- MG-Zyme
- Venkel
- Zoethoutextract (pas op met hoge bloeddruk)
- Iberogast
- etc.