Middelen tegen een “brandend” maagzuur worden op grote schaal toegepast, al dan niet op voorschrift. Deze groep producten staat qua omzet op de 2de plaats van farmaceutische productenna de cholesterolverlagers (statines).
Veel mensen gebruiken maagzuurremmende of -bindende geneesmiddelen. De verkrijgbaarheid van deze middelen voor zelfzorg is onlangs uitgebreid tot benzinestations. Ze staan dus doodleuk tussen de chips en de cola… En of we daar blij mee moeten zijn is de vraag.
Door een verhoging van de maag pH kan het oplossen en opnemen van (voedings)mineralen een probleem kan gaan geven. Hierdoor kunnen tekorten ontstaan of zal suppletie minder effectief zijn dan gewenst of verwacht. Zuur is tenslotte nodig om mineralen te doen oplossen – denk maar aan het ontkalken van het koffiezetapparaat.
Dat er door het gebruik van maagzuurremmende middelen ook verhoogde kans is op longontsteking is minder bekend. In oktober 2004 is hierover een artikel verschenen in JAMA. (Journal of the American Medical Association). Het betreft hier een Nederlands onderzoek, verricht in het UMC Radboud te Nijmegen.
Samenvatting
Maagzuurremmers verhogen kans op longontsteking
De resultaten van het onderzoek, uitgevoerd door onderzoekers van het Universitair Medisch Centrum St Radboud en het Erasmus MC, zijn gepubliceerd in JAMA – oktober 2004.
Uit een groot onderzoek, gecoördineerd door dr. Robert Laheij van de afdeling Maag-, Darm- en Leverziekten, blijkt nu dat het gebruik van maagzuurremmers de kans op een longontsteking verhoogt. Voor het onderzoek is het IPCI databestand gebruikt dat bestaat uit gegevens van ongeveer een half miljoen huisartspatiënten, verzameld in de periode 1995 tot 2003.
Mensen die maagzuurremmers gebruiken, zijn geen doorsnee van de landelijke bevolking; ze hebben vaak ook andere gezondheidsklachten. Daarom hebben de onderzoekers uit het databestand de mensen die maagzuurremmers gebruiken, gematched met mensen die in het verleden wel eens een maagzuurremmer gebruikt hebben en wat betreft leeftijd en andere gezondheidsaspecten overeenkomen. Het onderzoek toont aan dat iemand die een protonpompremmer gebruikt, bijna twee (1,9) keer zo veel kans heeft op een longontsteking als een vergelijkbaar persoon, die dat geneesmiddel niet meer gebruikt. Voor de andere maagzuurremmers, de H2-receptor antagonisten, is dat 1,6 keer. Ongeveer 25 van de duizend gebruikers van een maagzuurremmer ontwikkelen een longontsteking. Laheij: ‘Onze conclusie is dan ook, dat het gebruik van maagzuurremmers bepaald niet zonder risico’s is. Longontsteking is met antibiotica(regulier), plantago major en baptisia complex van elk 5 druppels om het uur dan de een dan de ander (complementair) over het algemeen goed te behandelen, maar het kan ook ernstiger verlopen, zeker bij patiënten met andere gezondheidsklachten.’
Maagzuur voorkomt bacteriegroei, omdat de meeste bacteriën zich niet thuis voelen in een zure omgeving. Bij het gebruik van maagzuurremmers neemt de bacteriegroei in de maag sterk toe. Mogelijk werken bacteriën uit de maag zich omhoog en komen ze via de slokdarm en de mond in de longen terecht, waar ze een longontsteking veroorzaken.
Bron: MedNet/UMC St Radboud
Insufficiënte maagzuurproductie, symptomen zijn:
Gasvorming / winderigheid, met name na een eiwitrijke maaltijd
Slechte adem en/of lichaamsgeur
Mineralendeficiëntie
Geen trek meer in vlees
Bloedarmoede
Bacterie-overgroei in maagdarmkanaal en darmparasieten
Dysfunctie gal en alvleesklier
NOG MEER WETEN OVER MAAGZUURREMMERS
het gebruik van maagzuurremmers, zoals omeprazol en pantoprazol, kunnen soms een vitamine B12 gebrek veroorzaken.
Maagzweren: verschillende recente onderzoeken suggereren dat een combinatie van zink en carnosine goede bescherming biedt van de maagwand tegen verschillende stimulantia, en minstens zo effectief is als de reguliere maagzuurremmers
Langdurig gebruik van diuretica of maagzuurremmers (protonpompremmers) kan eveneens leiden tot een magnesiumtekort.
Magnesiumtekort heeft een negatieve invloed op het maagdarmstelsel, skelet en het centrale zenuwstelsel.
De spijsvertering, specifiek de eiwitvertering en de opname van vitamine B12 wordt beïnvloed door het gebruik van maagzuurremmers.
Maagzuurremmers kunnen de chroomspiegel verlagen
Maagzuurremmers kunnen Candida-overgroei in het maagdarmkanaal veroorzaken en heeft meestal een zeer hardnekkig karakter. De commensale Candida-gist transformeert tot een pathogene Candida-schimmel (DE PIL ook)
De inname van zuurremmers verhoogt de kans op kolonisatie door Helicobacter (als dit niet al plaatsgevonden heeft), en kan chronische (atrofische) gastritis in de hand werken. Maagzuur geeft klachten bij overproductie of bij lokale slijmvliesbeschadigingen en -ontstekingen, waarbij de hoeveelheid maagzuur normaal, verhoogd, maar ook verlaagd kan zijn. In deze laatste situatie neemt men gemakshalve ook vaak maagzuurremmers in, hetgeen de situatie alleen maar verergert.
Zeer veel processen die zich in ons lichaam afspelen zijn afhankelijk van mineralen en sporenelementen. In de huidige maatschappij wordt een aanvulling van mineralen en sporenelementen steeds belangrijker. Door allerlei omstandigheden kunnen vandaag de dag namelijk eenvoudig tekorten ontstaan, zoals stress-situaties, de uitputting van onze bodem, het gebruik van geraffineerde producten, het gebruik van suikers en het gebruik van medicijnen, zoals maagzuurremmers. Daarbij neemt het aandeel ouderen sinds enkele jaren sterk toe.
Onderzoekers aan de Northeastern University in Boston hebben een groep darmbacteriën (KLE1738 of Flavonifractor sp.) ontdekt die voor hun overleving afhankelijk is van één van onze neurotransmitters: GABA. GABA (γ-aminoboterzuur) is cruciaal voor het kalmeren van de hersenen. Als deze bacteriën de beschikbare GABA verbruiken, zou dat kunnen verklaren waarom het microbioom de stemming lijkt te beïnvloeden. De resultaten zijn gepubliceerd op de jaarlijkse bijeenkomst van de American Society for Microbiology in Boston.
Gamma-aminoboterzuur remt de signalen van zenuwcellen en kalmeert de activiteit van de hersenen. Lage niveaus van GABA zijn gerelateerd aan depressie en stemmingsstoornissen. Onderzoekers waren verrast om te ontdekken dat KLE1738 GABA nodig heeft om te groeien en zich te reproduceren, wellicht ten koste van onze stemming. Deze resultaten zorgen voor groeiend bewijs dat darmbacteriën onze hersenen kunnen beïnvloeden.
Veel darmbacteriën zijn voor hun bestaan en groei afhankelijk van de hulp van naburige darmbacteriën die groeifactoren leveren. GABA bleek de exclusieve groeifactor te zijn voor KLE1738 en bleek voor de productie daarvan onder meer afhankelijk van bacterie Bacteroides fragilis KLE1758. Door deze exclusieve afhankelijkheid kreeg KLE1738 van de onderzoekers een voorlopig nieuwe naam: Evtepia gabavorous.
Met behulp van de groei van KLE1738 als indicator konden onderzoekers in het microbioom andere producenten van GABA aantonen zoals Alistipes putredinis, Bacteroides ovatus, Dorea longicatena en Lactobacillus brevi. Het elimineren van KLE1738 of toevoegen van deze GABA-producerende bacteriën aan het microbioom zou als therapie ingezet kunnen worden bij psychische stoornissen.
Dat een gezonde lifestyle en dieet goed zijn voor je huid weten we wel, maar dat ook je maag- en darmflora alles kan uitmaken voor de gezondheid van je huid is een stuk minder bekend. Deze ‘gut-skin connection’ is een hot topic binnen de dermatologie en de gehele geneeskunde. BeautyJournalist Emma Wagenaar zocht het fenomeen nader uit.
Welke invloed heeft je maagdarmflora?
De Chinese gezondheidsleer gaat al eeuwen uit van een link tussen wat er zich afspeelt in de maag en darmen en de huid. Maar moderne wetenschap weet nu ook steeds meer huidaandoeningen te verbinden aan maag- en darmproblemen en onderzoeken bevestigen het belang van de ‘gut-skin connection’.
“Maar bij dit verband draait het niet alleen om maagdarmproblemen die huidziektes veroorzaken. Maar om de invloed die je maagdarmflora heeft op de huid”, legt dermatoloog aan de Erasmus MC en expert op dit gebied, dr. Bing Thio, uit.
De eetgewoonten van je dierentuin
“In je maagdarmstelsel woont van nature ongeveer 1,5 tot 2 kilo bacteriën, virussen en schimmels (microbioom). Deze horen daar en veroorzaken – in de juiste balans – geen problemen. Alles wat je eet gaat dwars door deze zogenaamde ‘dierentuin’.
Huidziekte behandelen via bacteriën
De bacteriën reageren op wat je eet; sommigen groeien, sommigen worden geremd. Dit kan resulteren in een overgroei aan een bepaalde bacterie. Dit kan dus ook op je huid zijn, het hoeft niet per se in het lichaam te zijn: in de maag en darmen. Maar tussen huid en maag-darmen is dus wel een hele belangrijke connectie. In beide gevallen reageert je immuunsysteem.
Bij een verkeerde bacteriebalans op je huid reageert niet alleen je huid door een reactie van het immuunsysteem, maar ook je maag-darm kanaal, dat eveneens wordt gealarmeerd door het immuunsysteem. Het kan dus belangrijk zijn om beide wegen (de huid en de maag-darm) mee te nemen in behandeling van het probleem.
Gut-brain-acne-interaction
“If you want to heal your skin, you have to ‘heal’ your gut”
De altijd hongerige acne-bacterie
Een voorbeeld: “Bij acne speelt de Propionibacterium acnes een grote rol. Deze bacterie heeft iedereen op de huid. Als de talgklier meer talg aanmaakt, dus meer vet, is er meer voedingsgrond voor deze bacterie en groeit de populatie.
De puist als opruimreactie van je immuunsysteem
Dr. Thio: “Als reactie op die verstoorde bacteriebalans komt de Th17-generaal van je immuunsysteem in actie. Deze Th17 is als het ware de bewaker van die eerder genoemde ‘dierentuin’. Deze geeft dan aan zijn ‘soldaatjes’ (neutrofielen) door dat ze bepaalde eiwitten moeten aanmaken die het te veel aan verkeerde bacteriën opruimen. Het resultaat daarvan is – in het geval van de Propionibacterium acnes: pus, oftewel puistjes.
Nieuw medicijn tegen Rosacea
Een ander goed voorbeeld is volgens Dr. Thio rosacea (de altijd rode wangen en neus, soms puistjes en zichtbare adertjes). “De parasiet Demodex (die ook van nature voorkomt in je haar en talgklieren) speelt daarbij een belangrijke rol.
We weten nu dat je, door deze parasiet uit te schakelen rosacea kunt behandelen. In Amerika is er nu een nieuw medicijn: Ivermectine zalf, dat heel goed ingezet kan worden. In Nederland is het helaas nog niet geregistreerd. Eigenlijk is het niet nieuw, het wordt al heel lang ingezet tegen tropische worm- en parasietinfecties en bij schurft. Bij toeval is ontdekt dat het ook tegen rosacea helpt. (Lees er hier meer over.)
Eczeem
Hetzelfde geldt voor de Staphylococcus aureus bij constitutioneel eczeem. Deze bacterie leeft ook op de huid, maar wordt net als de parasiet Demodex gecontroleerd door het immuunsysteem, dat op zijn beurt weer gecontroleerd wordt door het microflora in je maagdarmstelsel. Uiteindelijk is chocolate-women-eatingdie maag- en darmflora dus super belangrijk.”
De rol van voeding
“Zo snap je dat voeding een belangrijke rol speelt bij een gezonde huidflora en dat het eten van bijvoorbeeld chocolade best invloed kan hebben op bijvoorbeeld acne, omdat de bacteriën die je immuunsysteem beïnvloeden dat lekker vinden. Bij psoriasis kan suiker verergerend werken”, aldus de expert.
Bij ieder mens ziet de bacteriesamenstelling er anders uit
Een belangrijke stap in het aanpakken van huidproblemen is dus onderzoeken of er bepaalde voedingsmiddelen zijn waar je microflora ongunstig op reageert. En dat is heel persoonlijk; ieders ‘dierentuin’ is anders. Het zijn zaken die nog niet wetenschappelijk zijn aangetoond, maar die je volgens de dermatoloog wel serieus moet nemen.
Wat kun je zelf nog meer doen?
“Je kan je nu dus ook voorstellen dat bepaalde probiotica en prebiotica ingezet kunnen worden bij het behandelen van huidproblemen die met het immuunsysteem te maken hebben.
Stap één is dan natuurlijk de bacterie te identificeren die de veroorzaker is. Daar wordt op het mangopulpmoment veel onderzoek naar gedaan.
Daarnaast worden de effecten van bepaalde kruiden, planten en vruchten daarop steeds beter onderzocht, bijvoorbeeld in Zuid-Korea. Zo weten we nu dat lupeol (een stofje in o.a. mangopulp en aloë vera) heel goed werkt bij acne, dat je met het eten van kimchi (gefermenteerde kool en groenten) een droge huid kunt bestrijden en dat de antioxiderende werking van tomaten (lycopeen) belangrijk is tegen huidveroudering.
Daarnaast werkt rode wijn (een glas per dag) heel goed bij ontstekingsziektes zoals acne. Hele normale en goedkope oplossingen,” aldus de dermatoloog.
Biofilm
In het menselijk darmstelsel bevindt zich een schadelijke slijmlaag welke door schadelijke bacteriën is gevormd. Dit wordt ook wel de biofilm genoemd. Je kunt het vergelijken met het slijmlaagje dat je in een bloemenvaas aantreft als je ze te lang laat staan, alle schadelijke bacteriën maken een slijmlaag om zich te beschermen. In het menselijke darmstelsel wordt dit een hele kolonie waarin vele bacteriën, maar ook virussen, parasieten en schimmels zich kunnen verstoppen. Het vervelende is dat de bacteriën het lichaamseigen materiaal gebruiken om die slijmlaag te maken en omdat het lichaamseigen is, is deze hierdoor lastig op te sporen en te behandelen.
Om die reden is het voor veel specialisten zo moeilijk om bepaalde bacteriën of virussen onder controle te krijgen, denk bijvoorbeeld aan Lyme.
Door de aanwezigheid van de biofilm is de darmwand over het algemeen uitgedroogd en licht tot zwaar ontstoken zodat we een Lekkende Darm Syndroom (Leaky Gut) krijgen. De biofilm hecht zich hierdoor nog makkelijker aan de darmwand.
Nu zijn er enkele producten op de markt die gemaakt zijn om die biofilm op te lossen, maar hierbij blijft er nog altijd een deel van de biofilm achter. Deze groeit hierdoor net zo hard weer aan door de daarin nog aanwezige schadelijke bacteriën. Tevens komen er dan in een keer zo veel bacteriën, virussen en parasieten vrij in de darm dat dit een grote belasting voor de gezondheid van de gebruiker oplevert. Een darmreinigingskuur, verkrijgbaar bij natuurpraktijkaurora; Vreedepeelweg 4 Beringe (0641979844 (appan) pakt op zeer vriendelijke en effectieve wijze deze hele biofilm aan. Dit product bevat een gefermenteerde vezel. Deze vezel dringt op zachte wijze door de biofilm heen, zonder deze kapot te maken. Hierdoor wordt de darmwand weer bevochtigd.
Zodra de bevochtiging plaatsvindt kan de biofilm zich niet meer hechten en komt deze er simpelweg uit gegleden, zonder enig ongemak voor de gebruiker.
Het klopt wat in het onderstaand artikel staat. Waarom? Omdat 95% van mijn cliënten met een vermoeidheidssyndroom belast zijn met pathogenen en als ik dit behandel, dus weer op de rails heb, al de klachten sterk verbeterd zijn.
Bepaalde delen van de hersenen laten ontstekingsreactie zien bij mensen met chronische vermoeidheid.
Foto: 123rf
Dat schrijven wetenschappers van de Universiteit van Kobe in de juni-editie van Journal of Nuclear Medicine, die nu al online staat.
Al geruime tijd worstelen wetenschappers met de aandoening chronische vermoeidheid. Lang deden artsen het af als een psychische ziekte, tot er een aantal jaar geleden een virus (XMRV) werd aangewezen als oorzaak.
Na diepgaander onderzoek bleek dit toch om een vervuiling uit het lab te gaan, tot teleurstelling van de grote groep patiënten met de aandoening.
Thalamus
Nu is er een nieuwe mogelijke oorzaak gevonden. De Japanse wetenschappers legden een tiental mensen met en zonder chronische vermoeidheid onder de PET-scanner. Daar vonden ze dat ontstekingscellen in het brein actiever waren bij patiënten met chronische vermoeidheid. Met name de amygdala en de thalamus, diep in de hersenen, waren aangedaan.
Dit kan betekenen dat ontstekingen in deze hersendelen aan de basis liggen van chronische vermoeidheid. De Japanners konden de oorzaak van de ontstekingen niet achterhalen.
De wetenschappers waarschuwen bovendien voor al te vergaande conclusies. Het aantal patiënten in deze studie was te klein om echt zekerheid te geven. Vervolgonderzoek met grotere groepen patiënten moet uitwijzen of de Japanners het echt bij het juist einde hebben.
Probiotica is door de World Health Organization gedefinieerd als “levende kleine organismen die een positieve uitwerking hebben op de gezondheid van de mens wanneer deze in grote hoeveelheden worden ingenomen”. Probiotica zijn dus zogenaamde “goede bacteriën” en de bacteriën die worden gebruikt in probiotica zijn meestal gelijk aan de bacteriën die normaal gehuisvest zijn in de darmen. Deze goede bacteriën doen wat extra’s voor het lichaam en dragen bij aan een goede darmflora. De term darmflora wordt gebruikt om de miljarden bacteriën aan te duiden die in de darmen leven. Een goede darmflora is onder andere belangrijk voor de spijsvertering welke wordt ondersteund door alle bacteriën die in de darmen zitten. Een evenwichtige darmflora is eveneens belangrijk voor een goed werkend immuunsysteem en goede stoelgang.
Prébiotica
Prébiotica (inuline en fructo-oligosacchariden (FOS)) zijn onverteerbare voedingsvezels en zorgen er onder andere voor dat lactobacillen en bifidobacteriën (de goede bacteriën) beter kunnen groeien. Bovenal is uit onderzoek gebleken dat een prebiotica gecombineerd met een probiotica effectiever in het darmkanaal werkt dan de één of ander apart ingenomen.
Ontwikkeling van de darmflora
Tijdens de bevalling wordt de basis voor de darmflora al gelegd. De baby komt voor het eerst met bacteriën in aanraking door contact met het geboortekanaal, de moeder en de omgeving direct na de geboorte. De darmflora wordt voor het grootste deel samengesteld de periode direct na de geboorte. Een kind dat op de reguliere manier ter wereld komt heeft daardoor een andere darmflora samenstelling dan een kind dat via een keizersnede wordt geboren. Na ongeveer 30 dagen is de darmflora van een kind dat middels een keizersnede ter wereld wordt gebracht pas gelijk aan die van een kind die via de reguliere route ter wereld is gekomen. De bacteriën passeren de maag, omdat een baby nog niet veel maagzuur produceert, en vestigen zich op de darmwand. Kolonisatie van de bacteriën kan geschieden doordat er in eerste instantie bacteriën in de darmen aanwezig zijn die al het zuurstof gebruiken. Dit baant een weg voor de bacteriën die kunnen overleven zonder zuurstof (lactobacillen, bifidobacteriën). Vanaf dat moment kunnen deze in aantal toenemen en kan de darmflora zich ontwikkelen met allerlei bacteriën die voor ieder individu anders zijn.
Variatie darmflora
Iedere darmflora is uniek en vergelijkbaar met een vingerafdruk. Doordat de samenstelling zo uniek is, is het lastig te definiëren wat een normale darmflora is. Onderzoek heeft uitgewezen dat ieder individu dezelfde darmflora-kern heeft. Echter beslaat deze kern maar 20% van alle bacteriën die aanwezig zijn in de darmen. De overige 80% is bij een ieder verschillend. Er wordt gesuggereerd dat er maar liefst 1500 verschillende bacteriën aanwezig zijn. Op dit moment wordt daar nog uitvoerig onderzoek naar gedaan.
Bacteriële dysbiose
Om gezond te blijven is het belangrijk de darmflora in balans te houden. Door enkele factoren kan de darmflora echter uit balans raken. Hierbij moet gedacht worden aan het gebruik van antibiotica. Antibiotica staat er om bekend schadelijke bacteriën te doden, maar daarnaast doden ze ook de goede bacteriën in ons maag-darmkanaal. Leeftijd en voeding kunnen eveneens een rol spelen bij de verstoring van de harmonie in de darmen. Bij ouderen bestaat nog maar 1% van de totale darmflora uit bifidobacteriën waar dit bij volwassenen 3-6% is.
Probiotica is belangrijk bij het bestrijden van allerlei verschillende spijsverteringsproblemen. Een goede darmflora is namelijk onmisbaar bij het verteren van ons voedsel. Onze darmflora en enzymen zijn volledig verantwoordelijk voor het verteren van voedsel en opname van voedingsstoffen uit dit voedsel. Wanneer er een bacteriële dysbiose ontstaat en dit systeem niet meer naar behoren functioneert blijven er onnodige hoeveelheden etensresten achter in de darmen, die vervolgens tot ontstekingen kunnen leiden. Hiermee kan probiotica preventief werken en een effectief wapen zijn tegen het ontstaan van ontstekingen en het ontstaan van een verhoogde permeabiliteit van de darmwand met alle gevolgen van dien.
Stammen Probiotica
Het is belangrijk dat de bacteriën in de Probiotica levend aankomen op de eindbestemming, de darmen. Daarom is het belangrijk dat ze zuur-en gal resistent zijn. Hier is uitvoerig onderzoek naar verricht. In tabel 1 is te zien dat vrijwel alle bacteriën zuur-en gal resistent blijken te zijn met Lactobacillus Acidophilus als echte uitblinker op dit gebied.
Tabel 1: In vitro % herstel levende cellen na incubatie in medium met 1 van de factoren
Probiotica hebben de kracht om bepaalde ziekteverwekkers te remmen. Ook in onze stammen is dit nader bekeken bij bepaalde bekende ziekteverwekkers. Uit de resultaten komt naar voren dat vrijwel alle stammen de mogelijkheid hebben de verschillende onderzochte ziekteverwekkers maximaal te remmen. Hoe hoger het cijfer, hoe hoger de remming van die bepaalde ziekteverwekker (figuur 1 & tabel 2).
Figuur 1: De ziekteverwekkers werden gekweekt in een petrischaaltje met Agar-Agar (groeimedium die gebruikt wordt om micro organismen in te kweken). De probiotische stam werd aangebracht in het kleine holletje. In de Controle situatie is er geen remming van de ziekteverwekker (0). In het voorbeeld van goede remming wordt een maximale remming gemeten (3)
Figuur 1: De ziekteverwekkers werden gekweekt in een petrischaaltje met Agar-Agar (groeimedium die gebruikt wordt om micro organismen in te kweken). De probiotische stam werd aangebracht in het kleine holletje. In de Controle situatie is er geen remming van de ziekteverwekker (0). In het voorbeeld van goede remming wordt een maximale remming gemeten (3)
Tabel 2: 0= geen remming van de ziekteverwekker, 1= 8-11 mm, 2 = 11-14 mm 3= >14 mm maximale remming van de ziekteverwekker
T-cel differentiatie
Probiotica kunnen het immuunsysteem activeren door signalen vanuit het lumen via dendritische cellen aan het systeem door te geven. Het immuunsysteem wordt gereguleerd door twee hoofdcategorieën cytokines met verschillende functies en geproduceerd door subsets van T-helper (Th) lymfocyten.
Th1-cellen produceren voornamelijk IL-2 en interferon-γ en reguleren de immuunrespons tegen intracellulaire infecties. Th2-cellen produceren voornamelijk IL-4, IL-5 en IL-13 en zijn juist mediatoren in extracellulaire infecties en atopische ziektes. Regulatorische T-cellen (Treg) zijn de belangrijkste spelers die ervoor kunnen zorgen dat de balans van Th1/Th2 cellen terug naar homeostase gaan. Zoals in de onderstaande afbeelding wordt getoond, activeren de dendritische cellen bepaalde naïeve T-cellen (zijn nog niet in aanraking geweest met een antigeen) die zich vervolgens ontwikkelen tot een van deze meer specifieke T-cellen, die uiteindelijk de bijbehorende cytokines uitscheiden en een immuun reactie uitlokken (figuur 2).
Figuur 2: Dentrische cellen activeren bepaalde naïeve cellen T-cellen
Onze stammen zijn getest op hun mogelijkheid om het afweersysteem positief te beïnvloeden. Alle stammen laten zien dit te doen. Iedere stam had de mogelijkheid naïeve T-cellen te laten prolifereren in een specifieke T-cel. Dit was bevestigd door het meten van cytokine productie.
Bron: beyondmedicine
Het maagdarmkanaal is het belangrijkste immuunorgaan van ons lichaam en staat via het grote oppervlak van de darmwand continu in contact met de buitenwereld (door de ontelbare microvilli). De darminhoud kan behalve voedingsstoffen ook een groot aantal lichaamsvreemde, toxische stoffen en ziekteverwekkende bacteriën bevatten. In het darmkanaal leven ca. 100.000 miljard (10 tot de macht 14) bacteriën. Dit is ongeveer tien keer zoveel als het totaal aantal cellen van het menselijk lichaam. De gezondheid van de darmen is het resultaat van een microscopisch samenspel tussen miljarden gunstige (probiotische) en ongunstige (pathogene) bacteriën. De algehele gezondheid van de mens wordt grotendeels bepaald door de mate van evenwicht van de darmflora. Een gezonde darmflora is daarom absoluut noodzakelijk voor een goede gezondheid.
W E R K I N G
Probiotische bacteriestammen hebben onder meer de volgende effecten:
● Antimicrobiële activiteit tegen pathogenen: probiotische bacteriën gaan de groei van pathogene organismen in het maagdarmkanaal tegen. Ze strijden om het beschikbare voedsel en de beschikbare ruimte (o.a. om zich te kunnen hechten aan de darmwand) en scheiden daarbij substanties uit, zoals melkzuur en andere organische zuren en antibiotisch werkende stoffen die bekend staan onder de naam bacteriocinen. Daardoor ontstaat er een milieu waarin pathogenen zich niet thuis voelen en niet kunnen uitgroeien. Eenmaal gehecht aan de darmwand is er geen plaats meer voor ongunstige bacteriën. Onderzoeken tonen de antagonistische werking aan van probiotica op pathogene microben en het vermogen om darminfecties, veroorzaakt door deze schadelijke organismen, te genezen [1, 2, 3].
● Voedselvertering: probiotische organismen dragen bij aan het verteringsproces, doordat ze enzymen (zoals lactase) bevatten. De vertering van lactose en melkproducten wordt hiermee ondersteund.
● Productie van kortketenige vetzuren: kortketenige vetzuren zoals melkzuur (lactaat), azijnzuur (acetaat), proprionzuur (proprionaat) en boterzuur (butyraat), worden gebruikt als voeding door de darmepitheelcellen en zijn therapeutisch gebruikt bij aandoeningen als IBS (Inflammatory Bowel Syndrome). Het probleem met orale toediening van boterzuur is de onaangename geur, dit probleem heeft men niet bij het boterzuur wat gevormd wordt door probiotische bacteriën.
● Anti schimmel, virus en gist werking: de door de darmflora geproduceerde kortketenige vetzuren voeden het darmepitheel, waardoor een sterke barrière ontstaat tegen ongunstige schimmels en gisten. Hierdoor wordt voorkomen dat schimmels vanuit de darm in de bloedbaan terechtkomen. Virussen kunnen vernietigd of verwijderd worden door absorbtie.
● pH verlaging: kortketenige vetzuren verlagen de pH en houden daardoor de groei van pathogene darmbewoners in toom. Bovendien vergemakkelijkt een lage pH de absorptie van mineralen zoals calcium, magnesium en zink. Probiotica verhogen hiermee de biobeschikbaarheid van mineralen.
● I m m u u n v e r s t e r k i n g : probiotische flora heeft een krachtig effect op het immuunsysteem door het versterken van zowel de cellulaire als de humorale immuunrespons [4].
● Vermindering van voedselallergieën: een niet-evenwichtige darmflora kan bijdragen aan een hyperpermeabele darmwand (verhoogde doorlaatbaarheid), vroeger ook wel het “leaky gut” syndroom genoemd. Deze doorlaatbaarheid wordt in verband gebracht met een groot aantal ziektebeelden, waaronder voedselovergevoeligheden, voedselallergieën en overbelasting van de lever.
● Cholesterolverlaging: probiotische bacteriën converteren cholesterol in een minder absorbeerbare vorm, waardoor de absorptie van cholesterol vanuit het maagdarmkanaal wordt verminderd en het serumcholesterolgehalte daalt.
● Productie van vitaminen: veel enzymen in het lichaam hebben voor hun functioneren B-vitaminen als co- enzym nodig. Bifidobacteriën kunnen sommige van deze vitaminen produceren, waaronder vitamine B1, B6, B12, foliumzuur, biotine en vitamine K, evenals verschillende aminozuren.
● Inwendige reiniging: probiotica helpen bij het herstel van de microbiële flora in de gehele darm. De dikke darm kan gezien worden als een afvalbewaarbak, waarbij een regelmatige stoelgang ophoping van toxines voorkomt. Lactobacillen en bepaalde gisten hebben een stimulerende functie op de darmperistaltiek en bevorderen hiermee een regelmatige stoelgang.
● Preventie en behandeling van diarree [7, 8, 9]: in een gezond darmkanaal heerst een milieu waarin de meeste pathogene bacteriestammen zich niet thuis voelen. De probiotische flora voorkomt door productie van zuren en antibiotisch werkende stoffen, evenals door competitie om voedsel en ruimte, dat grote aantallen pathogenen de darm gaan koloniseren. De mate waarin een darm daartoe in staat is, wordt kolonisatieresistentie genoemd. Bij een dysbiotische flora, bv. na antibioticagebruik of als gevolg van een
infectie met Clostridium difficile, bestaat de kans dat de pathogene stammen, die door hun toxische bijproducten soms de oorzaak zijn (geweest) van de diarree, de probiotische flora gaan overgroeien. Ongeacht wat de oorzaak is, gaan er bij diarree in korte tijd grote aantallen probiotische bacteriën verloren. Het is dan van groot belang de probiotische stammen snel weer aan te voeren, omdat deze de beste bestrijders zijn van deze pathogenen [10, 11].
INDICATIES
Antibioticagebruik: antibiotica kunnen een groot deel van de darmflora doden. Toediening van probiotica vult gunstige bacteriën aan. Probiotica moeten enkele uren voor of na de antibiotica ingenomen worden. Obstipatie: het gebruik van probiotica kan constipatie als gevolg van een slechte darmflora verlichten en hiermee een regelmatige stoelgang bevorderen.
(Reizigers-)diarree: diverse Lactobacillus-stammen werken preventief en therapeutisch bij diarree. Zowel de duur als de intensiteit van diarree-aanvallen kan worden teruggedrongen [9]. Chronische darmontstekingen zoals de ziekte van Crohn en Colitis Ulcerosa. Beiden ziektebeelden gaan gepaard met ontstekingen. Één van de eigenschappen van probiotica is dat ze ontstekingen kunnen verminderen door de weerstand (via het immuunsysteem) te verhogen.
IBS (Inflammatory Bowel Syndrome) ook wel PDS (Prikkelbare Darm Syndroom) genoemd [12]. Hypercholesterolemie: probiotische bacteriën zorgen voor een verhoogde uitscheiding van galzuren, het lichaamscholesterol wordt in hogere mate omgezet in galzuren. Immuunzwakte: de darm is het grootste immuunorgaan van het lichaam. Verbetering van de darmflora in de dunne darm heeft een zeer positief effect op de conditie van het afweersysteem[4].
Infecties van de urinewegen (cystitis), vagina of darmen: bij vaginale infecties (Chlamydia, Trichomonas en Candida) kunnen regelmatige vaginale douches met een probiotica oplossing helpen [13]. Lactobacillus acidophilus kan de duur en incidentie van Candida-infecties (zoals Candida albicans) in de vagina en colon verminderen. Darmparasieten: probiotica, evenals bepaalde gunstige gisten, hechten zich aan de darmwand zodat er geen plaats meer is voor andere organismen. Candidiasis: probiotica kan de kolonisatie en groei van Candida soorten, zoals Candida albicans, remmen. Ook het immuunsysteem kan door toediening van probiotica beter reageren op contact met Candida. Dit geldt voor alle leeftijden, zowel voor te vroeg geborenen als ouderen [14, 15]. Huidaandoeningen als acné, psoriasis en eczeem: de ontstekingsremmende werking van probiotica beperkt zicht niet enkel tot de darm. Uit een studie met jonge kinderen met atopisch eczeem bleek toediening van lactobacillus- en bifidobacteriën na 2 maanden significant de huidaaandoening te verbeteren vergeleken met de placebo groep [16]. Uit een review bleek vooral de Lactobacillus rhamnosus stam effectief te zijn bij (atopisch) eczeem [17]. In een algemene review over probiotica in relatie met de huid wordt de relatie tussen intestinale microflora, het immuunsysteem en de huid gepresenteerd. Uit de diverse onderzoeken opgenomen in de review blijkt probiotica gunstige effecten te hebben bij huidaandoeningen [18]. Allergie: zo’n 80% van de afweer vindt zijn oorsprong in de darm. Een goed afweersysteem voorkomt allergische reacties. bij kinderen met eczeem (atopische dermatitis) veroorzaakt door koemelkallergie kunnen Lactobacillen de symptomen verminderen. De probiotische bacteriën verbeteren de integriteit van de darmwand en gaan ontstekingen aldaar tegen [16]. Voedselallergieën: probiotica kunnen ingezet worden bij het voorkomen en behandelen van voedselallergieën [19]. Bij een voedselallergie verloopt de reactie op de allergenen via het immuunsysteem. Probiotica verhogen de immuniteit van de darm, verbeteren de functie van cytokinen en de darmpermeabiliteit neemt af. Lactose intolerantie: probiotische stammen produceren lactase waardoor lactose afgebroken kan worden. Jicht: probiotica hebben een verlagend effect op urinezuur. Artritis en andere reumatische aandoeningen: omdat probiotica het immuunsysteem opkrikken kan het lichaam ontstekingen beter opruimen. Tandvleesontstekingen: bij tandvleesontstekingen kan de mond regelmatig gespoeld worden met een oplossing van probiotica. Ontstekingen aan het tandvlees gaan vaak samen met bloedend tandvlees tijdens het poetsen. Ook plakvorming komt minder voor als gespoeld wordt met probiotica [20]. Ulcera in maag of duodenum. Vaak blijkt een infectie met de Helicobactor pylori verantwoordelijk te zijn voor het ontstaan van een maagzweer. probiotica helpen bij het bestrijden van deze bacterie [21, 22]. Uit een analyse van 9 humane studies bleken 7 studies een positief effect te laten zien van probiotica bij gastritis (maagontsteking), veroorzaakt de de H. pylori. De hoeveelheid H. pylori kon effectief besteden worden met probiotica. Tevens bleek probiotica een goede ondersteuning te zijn van de behandeling van H. Pylori met antibiotica. Ook werden de bijwerkingen van de antibiotica gereduceerd door de probiotica [23]. Flatulentie: probiotica helpen bij de voedselvertering en dragen bij aan het verteringsproces, doordat ze enzymen (zoals lactase) produceren. Tevens helpen ze bij het verlagen van de pH. Door de verbeterde vertering wordt gisting en de hiermee samengaande gasvorming vermindert of voorkomen. Hepatische encefalopathie (HE): bij dit syndroom spelen diverse factoren een rol, waaronder uit de darm afkomstige toxinen zoals ammoniak en andere stikstof bevattende stoffen [24].
CONTRA-INDICATIES Van probiotica zijn geen contra-indicaties bekend, ook niet in hoge doseringen.
BIJWERKINGEN Patiënten die pro- en prebiotica gebruiken, kunnen aanvankelijk een verhoogde gasvorming of krampen bemerken.
Dit is een teken dat de gunstige bacteriën aan het fermenteren zijn en het darmmilieu aan het verzuren is. Na verloop van tijd (meestal een week) past het lichaam zich aan en verminderen of verdwijnen deze neveneffecten. In een dergelijk geval kan het zinvol zijn de aanvangsdosis gedurende de eerste twee weken te verminderen tot de helft van de aanbevolen dosering.
INTERACTIES Probiotica verminderen de bijwerkingen van antibiotica en kunnen diarree veroorzaakt door antibiotica verminderen of voorkomen [25-28]. Interacties met reguliere of natuurgeneesmiddelen zijn mogelijk. Raadpleeg hiervoor een deskundige.
DOSERING Om effectief te kunnen zijn dient een probioticum per dosis toch minstens enkele miljarden bacteriekiemen te bevatten. Dit omdat er altijd een deel van de bacteriën sneuvelt voordat ze in de darm terechtkomen.
Over het beste moment van inname van probiotica bestaan verschillende opvattingen. In principe overleven de meeste bacteriën als ze weinig maagzuur, verteringsenzymen en gal tegenkomen én wanneer ze niet te lang in het maagmilieu moeten verblijven. Het transport door de maag vindt relatief het snelst plaats wanneer de maag leeg is. Van een glas water vermengd met een probioticum dat op lege maag is ingenomen, wordt iedere 10 minuten de helft van de maaginhoud in het darmkanaal geleegd. Na een half uur is dan 87,5% van de ingenomen bacteriestammen al in de darm aanwezig. Maar ook de zuurgraad (pH) van de maagvloeistof bepaalt in sterke mate de overleving van de bacteriestammen in de maag. De pH van de maag is het hoogst ‘s ochtends voor het ontbijt, ‘s avonds voor het slapen gaan en tijdens de maaltijden (pH >4). Tussen de maaltijden door kan de pH dalen tot beneden de 3.
Inname van probiotica is qua zuurgraad het gunstigst op een lege maag ‘s ochtends voor het ontbijt, ‘s avonds voor het slapen gaan of bij de maaltijden. Bij de maaltijd is echter de maagpassage een stuk trager en zijn er ook meer gal en verteringsenzymen aanwezig, vooral wanneer de maaltijd veel vet en/of eiwit bevat.
Het is aan te raden probiotica verspreid over de dag in te nemen, vooral in het begin in verband met mogelijke bijwerkingen als gasvorming en kramp. Ieder probioticum heeft zijn eigen specifiek karakter. Afhankelijk van de bacteriestammen in de probiotia is het aan te raden om de probiotica regelmatig te gebruiken om uitspoeling te voorkomen.
Voedingsvezels hebben eveneens een gunstig effect op de darmflora en met name op de Bifidobacteriën in de dikke darm. Het gebruik van een vezelrijke voeding werkt daarom ondersteunend bij het gebruik van probiotica. Probiotica zelf werken synergistisch bij alle orthomoleculaire therapieën, omdat een goede darmflora de absorptie van de orthomoleculaire nutriënten duidelijk verbetert. Omgekeerd kunnen therapeutische hoeveelheden zink de koloniseerbaarheid verbeteren.
bron: naturafoundation REFERENTIES 1. Gorbach SL. Probiotics and gastrointestinal health. Am J Gastroenterol 2000 Jan;95(1 Suppl):S2-4 2001; 95: S2-4. 2. Guarner F, et al. Gut flora in health and disease. Lancet 2003 Feb 8;361(9356):512-9. 3. Isolauri E, et al. Probiotics: a role in the treatment of intestinal infection and inflammation? Gut 2002 May;50
Suppl 3:III54-9. 4. Alberda C, et al. Effects of probiotic therapy in critically ill patients: a randomized, double-blind, placebo-
controlled trial. Am J Clin Nutr. 2007 Mar;85(3):816-23. 5. Burns AJ, et al. Anti-carcinogenicity of probiotics and prebiotics. Curr Issues Intest Microbiol 2000 Mar;1(1):13-24
Curr Opin Clin Nutr Metab Care 2001 Nov;4(6):571-9. 6. Naito S, et al. Prevention of recurrence with epirubicin and lactobacillus casei after transurethral resection of
bladder cancer. J Urol. 2008 Feb;179(2):485-90. 7. Cremonini F, et al. Meta-analysis: the effect of probiotic administration on antibiotic-associated diarrhoea.
Aliment Pharmacol Ther 2002 Aug;16(8):1461-7. 8. D’Souza AL, et al. Probiotics in prevention of antibiotic associated diarrhoea: meta-analysis. BMJ 2002 Jun 8;324
(7350):1361. 9. Huang JS, et al. Efficacy of probiotic use in acute diarrhea in children: a meta-analysis. Dig Dis Sci 2002 Nov;47
(11):2625-34. 10. Saavedra J. Probiotics and infectious diarrhea. Am J Gastroenterol 2000 Jan;95(1 Suppl):S16-8 2001; 95: S16-S8. 11. Hickson M, et al. Use of probiotic Lactobacillus preparation to prevent diarrhoea associated with antibiotics:
randomised double blind placebo controlled trial. BMJ. 2007 Jul 14;335(7610):80. Epub 2007 Jun 29. 12. Mitsuyama K, et al. Gut microflora: a new target for therapeutic approaches in inflammatory bowel disease.
Expert Opin Ther Targets. 2008 Mar;12(3):301-12. 13. Mijac VD, et al. Hydrogen peroxide producing lactobacilli in women with vaginal infections. Eur J Obstet
Gynecol Reprod Biol. 2006 Nov;129(1):69-76. Epub 2006 Jul 11. 14. K. Hatakka, et al. Probiotics Reduce the Prevalence of Oral Candida in the Elderly-a Randomized Controlled
Trial. J. Dent. Res., Feb 2007; 86: 125 – 130. 15. P Manzoni, et al. Oral supplementation with Lactobacillus casei subspecies rhamnosus prevents enteric
colonization by Candida species in preterm neonates: a randomized study. Clin Infect Dis, June 15, 2006; 42
(12): 1735-42. 16. Isolauri E, et al. Probiotics in the management of atopic eczema. Clin Exp Allergy 2000 Nov;30(11):1604-10 2001;
30: 1604-110. 17. Betsi GI, et al. Probiotics for the treatment or prevention of atopic dermatitis: a review of the evidence from
randomized controlled trials. Am J Clin Dermatol. 2008;9(2):93-103. 18. Caramia G, et al. Probiotics and the skin. Clin Dermatol. 2008 Jan-Feb;26(1):4-11. 19. Jong, L.S. de. Probiotica: een nieuw medicijn tegen voedselallergie? Voedingsmiddelentechnologie [0042-
7934]:2002 Vol:35 Nr:25 Pg:36 -37. 20. Krasse P, et al. Decreased gum bleeding and reduced gingivitis by the probiotic Lactobacillus reuteri. Swed
Dent J. 2006;30(2):55-60. 21. Sheu BS, et al. Pretreatment with Lactobacillus- and Bifidobacterium-containing yogurt can improve the
efficacy of quadruple therapy in eradicating residual Helicobacter pylori infection after failed triple therapy.
Am J Clin Nutr. 2006 Apr;83(4):864-9. 22. Park SK, et al. The effect of probiotics on Helicobacter pylori eradication. Hepatogastroenterology. 2007 Oct-
Nov;54(79):2032-6. 23. Drahoslava Lesbros-Pantoflickova, et al. Helicobacter pylori and Probiotics. J. Nutr. 2007. 137(3 Suppl 2): p.812S-
8S. 24. Malaguarnera M, et al. Bifidobacterium longum with fructo-oligosaccharide (FOS) treatment in minimal
(11):3259-65. Epub 2007 Mar 28. 25. D’Souza AL, et al. Probiotics in prevention of antibiotic associated diarrhoea: meta-analysis. BMJ. 2002;324
(7350):1361. 26. Katz JA. Probiotics for the prevention of antibiotic-associated diarrhea and Clostridium difficile diarrhea. J Clin
Gastroenterol 2006;40(3):249-55. 27. McFarland LV. Diarrhoea associated with antibiotic use. BMJ. 2007 Jul 14;335(7610):54-5. 28. Hickson M, et al. Use of probiotic Lactobacillus preparation to prevent diarrhoea associated with antibiotics:
Slechte darmen: de moeder van alle ziektes
Belangrijke aspecten maag-darm problematiek nader bekeken
Voeding en vertering zijn onlosmakelijk verbonden met een goede gezondheid. Niet voor niets wordt gezegd dat we zijn wat we eten. Maar zelfs de meest gezonde voeding is pas doelmatig als die door ons lichaam goed kan worden opgenomen en verteerd. Een structureel slecht verteringsproces in maag en darmen kan leiden tot chronische klachten elders in het lichaam.
In India zegt men dan ook: ‘slechte darmen: de moeder van alle ziektes’.
Vage benaming maag-darmklachten geeft complexicteit aan
Klachten voortkomend uit het maag-darmkanaal zijn vaak moeilijk te omschrijven. Dat vinden we terug in de benaming. We praten over: spastische, lekkende of prikkelbare darmen. Benamingen die op zich weinig duidelijkheid scheppen.
Op de vraag wat een spastische of lekkende darm dan precies is, zal een eensluidend antwoord uitblijven. Het geeft aan dat er onduidelijkheid bestaat over de diversiteit aan oorzaken van de klachten. In deze publicatie zullen we ingaan op enkele belang-rijke aspecten van de maag-darmproblematiek:
Verstoord evenwicht van de micro-organismen
De zuurgraad in ons maag-darmkanaal
Weerstand, anti-lichamen en de rol van ons maag- darmstelsel
Darmen als onafhankelijk zenuwstelsel: ‘the second brain’
Verstoord evenwicht micro-organismen
We spreken over een microbiële onbalans of dysbiose wanneer het evenwicht van de micro-organismen verstoord is. In deze publicatie betreft het de onbalans in het maag-darmtraject, de mond en de vagina.
In een situatie van microbiële onbalans kunnen bepaalde micro-ben ziektes veroorzaken doordat ze onze ingenomen voedingsstoffen ongunstig beïnvloeden en immuunreacties in het lichaam veroorzaken.
In onze darmen bevinden zich meer dan 500 verschillende soorten microben. Gezamenlijk ontwikkelen deze meer metabolische activiteit dan enig ander orgaan in ons lichaam.
Microben
De belangrijkste microben die bij een verstoord evenwicht ongewenst de overhand kunnen krijgen zijn:
parasieten
gisten en schimmels (vooral cadida albicans)
Virussen
bacteriën
Bacteriën kunnen verder worden onderverdeeld in:
* Aërobe bacteriën in het lichaam
Kunnen overheersen bij een overmaat aan antibiotica en bij acute virale of bacteriële infecties waardoor verschil lende goedaardige soorten worden gedood.
* Anaërobe bacteriën in het lichaam
De aanwezigheid van deze bacteriën in het lichaam is moeilijk vast te stellen.
* Bacteriën in voedsel en water
Zoals Salmonella, Shigella of E.coli die voedselvergiftiging kunnen veroorzaken.
De meest voorkomende bacteriën zijn: Campylobacter jejuni, Clostridium difficile en perfiringens, Bacteroides fragilis, Klebsiel-la, Proteus, Salmonella, Shigella, Cryptosporidiën.
Parasieten
Parasieten verdienen in het kader van de maag-darmproblematiek extra aandacht. Wereldwijd zijn meer dan 1 miljard mensen geïnfecteerd met parasieten. Mensen, dieren, voedsel en transportmiddelen zoals schepen zijn potentiële transporteurs van deze microben. Ziektes waaraan parasieten ten grondslag liggen nemen toe. Die toename heeft verschillende redenen:
* Sterke toename van internationaal reizen
* Immigratie
* Voedsel wordt tegenwoordig over de hele wereld gemaakt en getransporteerd
* Voedselbereiding in restaurants en de sterke toename van het “uit eten gaan”
* Toename wereldbevolking
Typische symptomen van een acute parasietinfectie in het beginstadium kunnen zijn, diarree, obstipatie, buikpijn, krampen, misselijkheid, eetlustverlies en een situatie waarin diaree en obstipatie elkaar afwisselen.
Meest voorkomende parasieten en hun klachten zijn:
Andere vaak voorkomende parasieten zijn:
Giardia lamblia, Cryptosporidia, Microsporidia, Dientamoeba fragilis.
Belangrijke vormen van microbiële onbalans
Veel essentiële functies van een gezonde darmflora zijn door de wetenschap inmiddels vastgelegd.
Een gezonde darmflora is o.a. afhankelijk van:
De beschikbaarheid van voldoende voedingsvezels
Gezond slijm
Een juiste zuurgraad
Goede doorbloeding
Gepubliceerd onderzoek geeft aan dat een verstoord evenwicht van de micro-organismen in maag en darmen de oorzaak is van, of bijdraagt aan: vitamine B12 tekort, prikkelbaar darmsyndroom, darmontstekingen, psoriasis, eczeem, acné en bepaalde auto-immuunreacties.
Belangrijke oorzaken van een verstoord microbieel evenwicht zijn:
Slechte voeding en nutriënten status
Stress
Het gebruik van antibiotica en bepaalde medicijnen
Verminderde darmperistaltiek
Maag-darm infectie
Xenobiotica (gifstoffen bv. door milieuvervuiling)
Verstoorde hormoonproductie (cortisol, insuline en schildklierhor monen)
Insuline resistentie
Hypochloorhydrie (weinig maagzuur)
Enkele belangrijke vormen van microbiële onbalans worden hier nader beschreven. Dysbiose door rotting
Dysbiose door rotting is een veel voorkomende vorm van microbiële onbalans. De belangrijkste oorzaak is het westerse voedingspatroon gekenmerkt door: veel vet, eiwit en vlees, weinig oplosbare vezels. Een dergelijk voedingspatroon veroorzaakt een verhoogde concentratie bacteroides. De stofwisseling verandert hierdoor zodanig dat het ingenomen voedsel in de darmen gaat rotten. De verhoogde concentratie bacteroides leidt tot een hogere activiteit van de enzymen beta-glucuronidase en urease. Deze enzymen kunnen galzuren omzetten naar toxines. Ook gaan ze de ontgifting van oestrogenen tegen, waardoor een verhoogd oestrogeengehalte in het lichaam kan ontstaan. Bovendien kunnen deze enzymen de zuurgraad (pH) in de ontlasting verhogen door een grotere ammonia productie.
Dysbiose door fermentatie
Dysbiose door fermentatie is een vorm van koolhydraat-intolerantie door een onbalans van microben, in het bijzonder van gisten en bacteriën die de koolhydraten in de dunne darm fermenteren. Dit kan leiden tot obstipatie, diarree, buikklachten, winderigheid en algehele malaise. Vooral mensen die zich niet prettig voelen na het eten of drinken van fruit, bier, wijn of bepaalde graanproducten kunnen te maken hebben met deze vorm van microbiële onbalans. Ook een teveel aan Candida albicans valt vaak in deze categorie.
Dysbiose door tekorten
Een dysbiose door tekorten ontstaat wanneer een persoon te weinig goedaardige darmbacteriën heeft zoals Lactobacillus en Bifidobacteria. Dit tekort kan bijvoorbeeld veroorzaakt worden door antibioticagebruik of te weinig vezels in de voeding. Mensen die deze vorm van microbiële onbalans hebben kunnen voedingsintoleranties krijgen en ook allergieën en infecties.
Dysbiose door overgevoeligheid
Bij een dysbiose door overgevoeligheid reageert het immuunsysteem zeer gevoelig op substanties in voeding en substanties geproduceerd door microben (endotoxinen). Mensen die last hebben van deze vorm van microbiële onbalans zijn multi-allergisch en hun symptomen zijn vaak systemisch; dus niet alleen in de darmen. Er is een grote kans dat mensen met auto-immuunziekten en mensen met een hoog IgA niveau te maken hebben met deze vorm van dysbiose.
De zuurgraad in ons maag-darm-kanaal
Bij een microbiële onbalans ontstaan door fermentatie, rotting en een hoge eiwitconsumptie diverse zure bijproducten. Omdat het lichaam zal proberen het zuur-base evenwicht te behouden raken hierdoor de alkali-reserves (basen) van onder andere de lever en alvleesklier uitgeput.
De zuren kunnen zich vanuit de darm een weg naar boven banen en zure oprispingen veroorzaken, die vaak ten onrechte worden aangezien voor een te grote maagzuurproductie. Deze zuren hebben geen verterend vermogen en werken zo de vertering van ons voedsel door maagzuur en de verteringsenzymen sterk tegen.
De darmen zijn veel gevoeliger voor het effect van de zuren dan de maag. In tegenstelling tot het dikke slijmvlies van de maagwand, dat is ingesteld op sterke zuren (maagzuur) is het dunne slijmvlies van de darmen dat absoluut niet.
Weerstand, antilichamen en ons maag-darmstelsel
In ons lichaam is het maag-darmkanaal het centrum van ons afweersysteem. Het bevat meer dan 80% van de cellen die antilichamen produceren.
De immuniteit die hier wordt opgebouwd is wezenlijk anders dan de opbouw elders in het lichaam.
Het maag-darm afweersysteem bestaat o.a. uit:
* Maagzuur- en verteringsenzymen
De eerste-lijnsdefensie tegen bacteriën en pathogenen.
* Het lymfeweefsel GALT
Het slijmvliesachtige oppervlak van de darmen is maar één cel dik. Daaronder bevindt zich het GALT (Gut Associated Lymphatic Tissue). Dit lymfeweefsel geeft antilichamen af.
* Anti-lichamen
Antilichamen openen de aanval op specifieke binnendringers (antigenen) zoals bacteriën, parasieten en voeding waarop allergisch wordt gereageerd. Tot de antilichamen behoren IgA, IgE, IgG, IgM, B cellen en het belangrijke SIgA.
Deze laatste antilichamen bespreken we nader. SigA eerste-lijns defensie
SIgA (Secretory Immunoglobuline A) zijn antistoffen die de eerste-lijnsdefensie in de darmen vormen.
Ze worden geproduceerd in speciaal hiervoor aanwezige cellen, Peyer’s plaque genaamd.
Deze cellen geven het SIgA af in de slijmvliesbarrière van darm.
SIgA is een belangrijk onderdeel van het afweersysteem in speeksel en in de slijmvliesmembranen van neus en longen. In gezonde darm-slijmvliezen is SIgA volop aanwezig. Het heeft daar als doel potentiële vijanden als bacteriën, schimmels en parasieten onschadelijk te maken. Dat geldt ook voor grote voedselstukken die ontstekingen kunnen veroorzaken. Door ontstekingsprocessen in de darm te voorkomen blijft de integriteit van de darmwand intact. Sommige mensen worden geboren met een lagere aanmaak van SIgA. Dit is meestal het geval bij mensen met allergieën en bij kinderen van ouders met allergieën. Zulke kinderen zijn meestal gevoeliger voor gluten, tarwe en voedselallergieën. Naast erfelijk bepaalde factoren zijn er ook andere elementen die invloed hebben op de hoeveelheid SIgA in ons lichaam.
We noemen er enkele:
Het hormoonniveau
Onze leeftijd: het SIgA niveau neemt met het ouder worden af
Vitamine A, zink, L-glutamine, probiotica en colostrum hebben de mogelijkheid om de productie van SIgA te verhogen
Stress
Voeding
Microflora van de darmen en de integriteit van de darmwand
Infecties
Borstvoeding
Andere soorten antilichamen zoals IgE, IgG en IgM zijn gespecialiseerd op specifieke indringers. Denk dan bijvoorbeeld aan voeding die allergie oproept of bepaalde soorten griepvirussen.
Een geheel andere manier van werken hebben lysozomen. Deze ondersteunen het afweersysteem in darmen, speeksel en tranen door de pathogenen ‘op te eten’.
Darmen als onafhankelijk zenuwstelsel: “the second brain”
De darmen hebben een complex onafhankelijk zenuwstelsel, ENS -Enteric Nervous System- genoemd. Deze ‘tweede hersenen’ hebben een twee-weg communicatiesysteem met de hersenen. Dit verklaart de dramatische veranderingen die in het maag-darmkanaal plaatsvinden tijdens emotionele stress.
Zenuwprikkels -boodschappen-gaan vice versa van de hersenen naar de maag-darm over een weg die ‘vagus nerve’ wordt genoemd. Via dit ‘boodschappencircuit’ wordt de hersenen een signaal gegeven als er problemen zijn in het maag-darmtraject.
Om te kunnen communiceren gebruikt het ENS dezelfde neurotransmitters als de hersenen. In totaal zijn dit er ongeveer dertig, met serotonine als één van de voornaamste. Serotonine heeft ook een belangrijke rol bij de peristaltiek van de darmen evenals de zuurgraad aldaar.
In samenhang met de neurotransmitters kan ook obstipatie bezien worden. Slechts 25-35% van de mensen reageert bij obstipatie positief op een verandering van de voeding (bv. meer vezels). In de gevallen dat dit niet zo is moeten we de oorzaak dus elders zoeken. Het is dan goed om ons te realiseren dat ook een trage schildklierwerking of een beperkte darmperistaltiek tot obstipatie kunnen leiden.
Het is bekend dat serotonine een belangrijke rol speelt bij de peristaltiek. Beïnvloeding van de peristaltiek via ‘de tweede hersenen’ kan daarom in diverse situaties daarom succesvol zijn. Middelen die een positieve werking hebben op serotonine zijn anti-depressiva in een natuurlijke vorm.
Lekkende darm syndroom
Met het ‘lekkende darm syndroom’ wordt bedoeld: de conditie in de darmen waarbij de opname en het transport van voeding en voedingsstoffen verstoord is. Een belangrijke rol bij het lekkende darmsyndroom hebben de ‘villi’.
De villus is een vingerachtige structuur aan de oppervlakte van de dunne-darmwand (mucosa). Deze structuur vergroot de oppervlakte van de darm enorm en daarmee de opnamecapaciteit. De villus bestaat uit villi, microvilli en crypts.
Functies van de villi
* Villi zijn de werkpaarden van de darmen als het gaat om de opname van voeding in de bloedstroom
* Villi vermeerderen de oppervlakte van de dunne darm voor de absorptie van voeding
* Villi geven enzymen en bicarbonaat af ter vertering van voeding voordat deze kan worden opgenomen in de bloedbaan
* Villi absorberen het verteerde voedsel en transporteren dit naar de bloedstroom om zo verder in het lichaam gedistribueerd te worden
* Villi zijn een barrière waardoor bacteriën, parasieten en toxines worden geblokkeerd
Er zijn miljoenen microscopisch kleine villi in elke sectie van de dunne darm. Deze kunnen beschadigd raken zonder duidelijke symptomen. Villi zijn ontwikkeld om aangebrachte schade te compenseren. Wanneer echter grote secties villi zélf aangetast raken door ontstekingen, infecties of toxines dan heeft dit gevolgen voor de absorptie en het transport van voeding en voedingsstoffen. Dat geldt ook voor de enzym-afgifte en de defensieve mogelijkheden van villi. Zo kan o.a. het “lekkende darm syndroom ontstaan“.
Hoe ontstaat het lekkende darm syndroom
Voor het ontstaan van het lekkende darm syndroom zijn diverse redenen aan te wijzen. We bespreken enkele belangrijke oorzaken:
Voedingsallergie
Een voedingsallergie kan reactie in het darmweefsel veroorzaken die leidt tot verhoogde doorlaatbaarheid (permeabiliteit). Een lekkende darm laat dan de passage toe van abnormaal grote moleculen. Deze worden door het afweersysteem als vijandig (antigen) gezien zodat het deze aanvalt. Dit stimuleert het afweersysteem weer om méér antilichaamcomplexen te vormen wat tot een verslechtering van het darmweefsel leidt, de lekkende darm zal verergeren en zal meer allergische reacties veroorzaken. Als dit proces niet gestopt wordt kunnen de functies van lever, afweersysteem en darmen verslechteren.
Er is in het bijzonder een toename te zien van glutenintolerantie en -gevoeligheid en van de glutengerelateerde auto-immuunziekte Coeliakie.
Bacteriële onbalans
Wanneer een gezonde darmflora uit balans is geraakt door een overschot aan Candida albicans, gisten of parasieten spreken we van een bacteriële onbalans. Deze dysbiose kan leiden tot het lekkende darmsyndroom.
Ontstekingen
De immuunreacties (anti-lichaam respons) in de darmwand die normaal bedoeld zijn als protectie, kunnen ook juist ontstekingen creëren waardoor de lekkende darm verergert.
Malabsorptie voedingsstoffen
Wanneer aan de darmen door welke oorzaak dan ook voedingsstoffen worden onthouden kan binnen enkele dagen hyperpermeabiliteit ontstaan.
Genetische bepaling
Er blijken genetische patronen van hyperpermeabiliteit te bestaan. Zo zien we dat mensen met de ziekte van Crohn vaak al een verhoogde darmpermeabiliteit hebben. Maar ook familieleden van deze patiënten hebben vaak een verhoogde darmpermeabiliteit, ook al hebben ze zélf de ziekte van Crohn niet.
Chronische stress
Chronische stress vermindert de mogelijkheid van het afweersysteem om adequaat te reageren en gaat in het bijzonder het genezingspro-ces in de darmen tegen.
Ook de darmflora wordt door stress negatief beïnvloed.
Medicijngebruik
In het bijzonder antibiotica, farmaceutische hormonen (de pil, prednison e.d.) en N.S.A.I.D.’s (pijnstillers) kunnen een negatieve invloed hebben op de darmen.
Overige oorzaken
Overmatig alcoholgebruik, milieufactoren en slechte voeding. Toxische substanties in ongezonde darmen (zie dysbiose door rotting)
Toxische substanties in ongezonde darmen (zie dysbiose door rotting)
* Ammonia
Een bijproduct van ureum en eiwit decompositie, door bepaalde soorten microben in de darm. Ammonia wordt normaal omgezet naar ureum, als dit niet gebeurt kan het leiden tot neurologische symptomen en betrokkenheid bij foute transformatie van cellen.
* Histamine
Gevormd bij ontbinding van tryptofaan. Kan hoofdpijn, depressie, lage bloeddruk en misselijkheid geven.
* Indolen (Indican)
Gevormd door ontbinding van tryptofaan. Aantal indolen wordt vergroot door hoge vleesconsumptie.
* Mercaptan
Bijproduct van de ontbinding van cysteïne. Kan lage bloeddruk veroorzaken. Leidt tot stinkende winderigheid.
* Phenol
Bijproduct van de ontbinding van tyrosine in de dikke darm.
Kan necrose (weefseldood) van de darmmucosa en levercellen veroorzaken.
* Skatole
Bijproduct van de ontbinding van tryptofaan, gerelateerd aan anemie en malabsorptie syndroom. Skatole werkt acetylcholine en kalium tegen. Teveel skatole kan leiden tot slechte adem en stinkende ontlasting.
* Waterstofsulfiet gas
Bijproduct van eiwitontbinding.
Kan de wand van de darmen irriteren en kan even giftig zijn als cyanide. Het kan zwakheid, snelle polsslag en misselijkheid veroorzaken.
* Tyramine
Bijproduct van de ontbinding van tyrosine. Structureel verwant aan adrenaline. Kan tot hoge bloeddruk en problemen met het zenuwstelsel leiden wanneer het in het bloed circuleert.
Het maagdarmkanaal is het belangrijkste immuunorgaan van ons lichaam en staat via het grote oppervlak van de darmwand continu in contact met de buitenwereld (door de ontelbare microvilli). de darminhoud kan, behalve voedingsstoffen, ook een groot aantal lichaamsvreemde, toxische stoffen en ziekteverwekkende bacteriën bevatten. In het darm- kanaal leven ca. 100.000 miljard (1014) bacteriën. dit is ongeveer tien keer zoveel als het totaal aantal cellen van het menselijk lichaam. de gezondheid van de darmen is het resultaat van een microscopisch samenspel tussen miljarden gunstige (probiotische) en ongunstige (pathogene) bacteriën. de algehele gezondheid van de mens wordt grotendeels bepaald door de mate van evenwicht in de darmflora.
Een gezonde darmflora is daarom absoluut noodzakelijk voor een goede gezondheid.
Hulp nodig bij het repareren Leaky Gut Syndroom, Verbetering van Immune Support, en de vermindering van ontsteking?
Slechte immuunsysteem, ontstekingen, en intestinale permeabiliteit (AKA – lekkende darm) zijn veel voorkomende problemen voor mensen met gluten gevoeligheid. Hoe gluten af te breken het immuunsysteem? Laten we eens kijken naar dit in meer detail. Het onderstaande diagram illustreert drie primaire mechanismen van hoe gluten kan een gezond immuunsysteem beschadigen:
Leaky Gut en gastro-intestinale schade
Enkele jaren geleden, onderzoekers (waaronder Dr Alessio Fasano) aan de Universiteit van Maryland ontdekten dat gluten direct een fenomeen dat bekend staat als darmpermeabiliteit veroorzaken (AKA – lekkende darm). Dit proces is aangetoond dat leiden tot de ontwikkeling van extra voedselallergieën gevolgd door een overgang naar een hyper reagerend immuunsysteem
– vervolgens bijdragen aan auto-immuunziekte.
Vlak achter je darmwand is een weefsel genaamd de GALT (Gastro lymfeweefsel). Uit onderzoek blijkt dat ongeveer 80% van uw immuuncellen hier koesterde. Zodra lekkende darm ontwikkelt, de sluizen letterlijk open te stellen en de GALT wordt gebombardeerd met bacteriën en andere micro-organismen, voedsel eiwitten, en een aantal darm toxines. Na verloop van tijd kan immune aanval leiden tot inflammatoire schade niet alleen in de darm, maar ook in andere weefsels van het lichaam.
Vitaminen en mineralen tekorten
Gluten is aangetoond dat intestinale absorptie beïnvloeden, maar het is ook aangetoond dat andere organen beschadigen die helpen bij de spijsvertering. De maag, lever, galblaas en alvleesklier alle hulp in de juiste afbraak van voedingsstoffen uit het voedsel dat we eten. Gluten geïnduceerde schade aan deze weefsels kunt zowel vitaminen en mineralen tekorten. Het verlies van de opname van voedingsstoffen en de opname draagt bij aan talloze problemen. Bijvoorbeeld, vitamine B-12-deficiëntie is heel gebruikelijk voor patiënten met gluten gevoeligheid. Deze B-vitamine speelt een belangrijke rol in het herstel en genezing van de darm. U kunt zien dat de vangst 22 dat tekort aan voedingsstoffen speelt. De gluten beschadigd darm behoeften vitaminen en mineralen om te helpen bij het herstel van de schade, maar de bestaande schade wordt voorkomen dat de opname van de voedingsstoffen die nodig zijn om te helpen bij het herstel proces. Tenzij aangepakt, het is een vicieuze cirkel.
Altered Darmbacteriën
Onderzoeken hebben aangetoond dat het gluten kan het type van bacteriën invloed in de darmen. Sommige dier onderzoek wijst erop dat dit vooral het geval van genetisch gemodificeerde variëteiten van graan. Er zijn een aantal ziekten geassocieerd met abnormale darmflora – SIBO, IBS, colitis ulcerosa en ziekte van Crohn een paar te noemen.
Waarom zijn de gezonde bacteriën belangrijk? Ze dienen om u te helpen uw lichaam B-vitaminen en vitamine K. Ze helpen ook uw immuunsysteem te reguleren het vermogen om te communiceren en te reguleren het ontstekingsproces. Bovendien zijn deze gezonde flora helpen pathogene (ziekteverwekkende) micro-organismen zoals H. pylori, gist, parasieten, etc.
Hoe gaat u om al deze problemen?
Ik ontwikkelde UltraImmune IgG al deze problemen. Ik gebruik deze formule al vele jaren in mijn prive-praktijk, en zijn waren overspoeld met verzoeken van mensen over de hele wereld op zoek naar hulp bij herstel na jaren van gluten geïnduceerde schade. Deze formule is een van mijn geheime klinische wapens en tot nu toe, heb ik nog nooit gedeeld met het publiek. Deze gespecialiseerde formule levert de volgende voordelen:
Bindt en neutraliseert lichaamsvreemde microben (bacteriën, parasieten, etc.) in de darm
Levert een bron van natuurlijke antilichamen
Vermindert G.I. ontsteking
Biedt het immuunsysteem ondersteuning via meerdere mechanismen
Ondersteunt spiermassa
In feite studies hebben aangetoond orale immuno-eiwit suppletie herstelt eetlust, ondersteunt het lichaam gezonde reactie op ontstekingen en bevordert verbeterde eiwitmetabolisme onder immunologische stress. Orale suppletie is aangetoond darmwand integriteit en intestinale humorale immuniteit. UltraImmune IgG bevat ook transferrine om en reguleren de hoeveelheid vrij ijzer beschikbaar om de binnendringende vreemde microben. De gehalten van deze formule zijn vergelijkbaar met het niveau en balans in gezonde individuen. Bovendien deze speciale formulering bevat de verbindingen – TGF-ß en IGF-I. Deze eiwitten zijn betrokken bij het herstel van beschadigde cellen in het spijsverteringskanaal. Gezonde niveaus van deze eiwitten zijn geassocieerd met een mager weefselmassa (spieren en om te helpen bij het stimuleren van IgA. *
Meest immuunsysteem stimuleren producten minder effectief voor patiënten met gluten gevoeligheid en autoimmuunziekte omdat het immune systeem in plaats van ondersteunen. Dit is gelijk aan het proberen om energie te stimuleren door middel van een hoog cafeïne. Het eindresultaat leidt tot een overgestimuleerd en overwerkt immuunsysteem.
Veelgestelde vragen
Ik heb meerdere allergieën, wat zijn de ingrediënten in dit product? De enige bestanddelen van dit product zijn serum bovine serum afkomstige eiwitten, vegetarische gelkapje, stearinezuur, microkristallijne cellulose en magnesiumstearaat.
Is dit product veilig voor coeliakiepatiënten? Ja het veilig is voor coeliakie evenals die van niet-coeliakie gluten gevoeligheid.
Hoeveel moet ik nemen? De standaard dosering is 4 capsules per dag. Er zijn geen bekende bijwerkingen.
Heeft dit supplement bevat zuivel? Nee, dit product is volledig zuivel gratis.
Hoe werkt dit product vergelijken met colostrum? Het is veel krachtiger dan colostrum. Het bevat 3 X meer IgG, tweemaal zoveel cysteine en 15 keer transferrine. Daarnaast biest is zuivel gebaseerd en er is de mogelijkheid van gluten kruisbesmetting.
Bevat dit product bevat geen voorkomende allergenen? Bevat geen: tarwe, gluten, maïs, gist, soja, zuivelproducten, vis,
schelpdieren, pinda’s, noten, ei, kunstmatige kleurstoffen, kunstmatige zoetstoffen of conserveringsmiddelen.
Referenties:
Ungar, BLP, Ward, DJ, Fayer, R, Quinn, CA. Beëindiging van Cryptosporidiumassociated diarree in een te verwerven immunodefi ciëntie syndroom patiënt na behandeling met hyperimmune bovine colostrum. Gastroenterol. 1990:98: 486
Weiner, C, Pan, Q, Hurtig, M, Boren, T, Boswick, E, Hammarstom, L. Passieve immuniteit tegen humane pathogenen met boviene antilichamen. Clin Exp. Immunol. 116:193-205.
Hammarstrom V, Smith CI, Hammarstrom L. Orale immunoglobulinebehandeling inCampylobacter jejuni enteritis. The Lancet 1993; 341:1036
Korhonen H, Syvaoja EL, Aloha-Luttila H et al.. Bactericide effect van bovinenormal en immuun serum, colostrum en melk tegen Heliobacter pylori. J Appl Bacteriol. 1995; 78:655-662
Tjellstrom B, Stenhannar L, Magnusson KE, Sundqvist T. Orale immunoglobuline behandeling in de ziekte van Crohn. Acta Pediatr 1997; 86:221-3
Antonio J, Sanders MS, Van Gammeren D. De effecten van rundercolostrum suppletie op de lichaamssamenstelling en is prestatie in actieve mannen en vrouwen. Voeding 2001. Mar, 17 (3) :243-7
Jiang R, X Chang, Stoll B, et al.. Dieet plasma-eiwit efficiënter wordt gebruikt dan geëxtrudeerde soja-eiwit voor mager weefsel groei in het begin van gespeende varkens. J Nutr 2000; 130:2016-9
Weaver et al.., De gevolgen van Bovine Ig Isoleer op diarree-predominant prikkelbare darm syndroom in een dubbelblinde, placebo gecontroleerde klinische studie. Niet gepubliceerd. 2005.
* Deze verklaringen zijn niet geëvalueerd door de Food and Drug Administration. Dit product is niet bedoeld voor diagnose, behandeling, genezing of voorkoming van ziekten.
Middelen tegen een “brandend” maagzuur worden op grote schaal toegepast, al dan niet op voorschrift. Deze groep producten staat qua omzet op de 2de plaats van farmaceutische producten na de cholesterolverlagers (statines).
Afspraak maken? 
Biofilm
Deze vezel dringt op zachte wijze door de biofilm heen, zonder deze kapot te maken. Hierdoor wordt de darmwand weer bevochtigd.
