Fluoride

Geplaatst op 10 februari 2014 door Alie Wouda- van der Tuin

3: Fluoride in het water verlaagt het risico op gaatjes

De theorie achter het toevoegen van fluoride aan drinkwatervoorziening ziet er in eerste instantie goed uit – om het aantal gaatjes in kindertanden te helpen verlagen. De gevaarlijke bijwerkingen van fluoride voor de gezondheid wegen echter niet op tegen eventuele voordelen voor de tanden, als het al daadwerkelijk doet wat het belooft.

Vandaag de dag geven zelfs de voorstanders van fluoridering toe dat de fluoride eigenlijk alleen plaatselijk werkt, het werkt vanaf de buitenkant van de tand, niet vanuit je lichaam, dus waarom zou je het slikken?

Statistieken vertellen ons dat water wat is gefluorideerd oneffectief is in de strijd tegen cariës. Er is praktisch geen verschil in tandbederf bij gefluorideerd water en ongefluorideerd water en helemaal geen verschil in de staten die een hoog of laag percentage van hun water hebben gefluorideerd.

In de tussentijd kan fluoride enorme schade aanrichten; van fluorose (tandaandoening door een te hoge dosis fluoride) tot schildklierproblemen tot een verlaagd IQ en nog veel meer .

Ik ben betrokken bij the Fluoride Action Network (FAN) om te helpen om een einde te maken aan water wat wordt vergiftigd met fluoride in Canada en de Verenigde Staten.

Voor meer informatie over de gevaren van fluoride en informatie over hoe je kunt worden betrokken in deze campagne kun je dit artikel lezen wat onder andere een goed interview (video) met Dr Paul Connet bevat. Hij richte de FAN en hij is de grootste expert op dit gebied.

Note van de vertaler: In Nederland is het water niet gefluorideerd. Vrijwel alle tandpasta bevat echter wel fluoride. Leer kinderen zo vroeg mogelijk om tandpasta uit te spugen en gebruik niet teveel. In de gezondheidswinkel is tandpasta zonder fluoride te koop.
Bron http://www.earth-matters.nl

SYMPTOMEN Bij een burn-out

Geplaatst op 5 februari 2014 door Alie Wouda- van der Tuin

Bij een burn-out is er sprake van lichamelijke en psychische klachten. Gevoelens van vermoeidheid en uitputting staan sterk op de voorgrond. De klachten die worden ervaren, beperken de persoon in zijn dagelijkse functioneren: op zijn werk, thuis en/ of in zijn sociale leven. Mensen met een burn-out omschrijven dit vaak als het leeg raken van de accu, het voortdurend in een te hoge versnelling staan of het zo ver uitrekken van een elastiek totdat het knapt. Lichamelijke klachten:

Extreme vermoeidheid, niet meer op kunnen laden
Hoofdpijn/migraine, maagpijn, darmklachten
Schouder- en nekklachten, lage rugklachten, gespannen spieren
Eetstoornissen, slaapproblemen, kortademigheid
Hartkloppingen en/of hoge bloeddruk, duizeligheid
Sneller ziek, weerstand neemt af Psychische klachten:
Piekeren, zeer moeilijk kunnen ontspannen, zich opgejaagd voelen
Prikkelbaarheid, somberheid, huilbuien
Lusteloosheid/besluiteloosheid, niet meer kunnen genieten van dingen
Angstklachten, slechte concentratie, vergeetachtigheid
Gebrek aan zelfvertrouwen, geen zin in seks
Gevoelens van onbekwaamheid/ongeschiktheid en kwaadheid
Gevoel van schaamte en falen, schuldgevoelens
Veel roken en/of drinken

Lees verder
Therapie

Alie Wouda Afspraak maken? info@natuurpraktijkaurora.nl

Stress – Lichamelijke Symptomen Test

Geplaatst op 5 februari 2014 door Alie Wouda- van der Tuin

Stress ontstaat niet van de ene op de andere dag. Een bepaalde portie stress hoort bij het leven. Negatieve stress betekent dat de belasting groter is dan je draag-kracht. Lichamelijke kenmerken van stress kunnen o.a. zijn: trillende handen, spanningshoofd-pijn, slapeloosheid, onregelmatige hartslag, kortademigheid, niet goed kunnen concentreren, lusteloosheid, uitgeput gevoel. Aan de hand van een aantal vragen c.q. symptomen kun je checken hoe groot de kans is dat je last hebt van stress.

Stress, spanning, lichamelijke aanpassing

stress2

Stress betekent druk of spanning. Stress heeft te maken met een aanpassing aan veranderde omstandigheden om ons heen. Spanning brengt het lichaam in een staat van paraatheid en brengt vele lichamelijke reacties teweeg:

Bepaalde hormonen worden afgescheiden, o.a. adrenaline en noradrenaline
Vrijkomen van bloedsuiker als energiebron
Versnelling van de ademhaling
Vertraging van de spijsvertering
Toename van transpiratie

Stress is niet altijd schadelijk voor onze geestelijke en lichamelijke gezondheid. Positieve kortdurende stress kan zelfs voor succes zorgen als men er op een goede manier mee omgaat. Sommige mensen voelen zich juist op hun best in stressvolle situaties. Ze gaan beter presteren als ze onder druk staan en deadlines moeten halen of een belangrijke prestatie moeten leveren. Ook kortdurende negatieve stress hoeft niet altijd schadelijk te zijn. Maar tegen langdurige negatieve stress is ons lichaam niet goed opgewassen. Indien dit chronisch wordt, is er kans op een Burnout. Meer informatie over burnout en een test om te kijken of je Burnout kenmerken vertoont, kun je vinden in Burnout & Burn Out Test .

Stress ontstaat als de belasting groter is dan je draagkracht. Het lichaam gaat dan protesteren, je stemming daalt en anderen in je omgeving merken ook een verandering in je. Hieronder wordt ingegaan op de lichamelijke symptomen bij stress.

Stress – Lichamelijke Symptomen Test

Lichamelijke kenmerken bij Stress
Hieronder staan lichamelijke kenmerken c.q. symptomen van stress genoemd.
Beantwoord de vragen met ja of nee, wat in jou geval van toepassing is.

Vragen Symptomen Stress Test

ja / nee — Heb je vaak last van spanningshoofdpijn? (band om je hoofd)

ja / nee — Heb je vaak last van trillende handen?

ja / nee — Transpireer je meer dan normaal?

ja / nee — Is je bloeddruk hoger dan normaal?

ja / nee — Heb je vaak last van lage rugpijn?

ja / nee — Lijd je al langere tijd aan slapeloosheid? (inslapen of vroeg wakker)

ja / nee — Zijn je nek- en schouderspieren hard en gespannen?

ja / nee — Heb je regelmatig last van een onregelmatige hartslag of hartkloppingen?

ja / nee — Voel je regelmatig beklemming op je borst?

ja / nee — Voel je je vaak lusteloos en moe, zonder duidelijk aanwijsbare redenen?

ja / nee — Heb je vaak spijsverteringsproblemen? (maagklachten, darmstoringen)

ja / nee — Ben je soms een beetje kortademig?

ja / nee — Heb je last van oorsuizingen?

ja / nee — Kan je je vaak moeilijk concentreren?

Hoe meer vragen je met ‘ja’ hebt beantwoord, hoe groter de kans is dat je last hebt van stress. Hierbij dient opgemerkt te worden dan er ook andere oorzaken kunnen zijn voor bovengenoemde symptomen.

Lees verder
Therapie

Alie Wouda
Afspraak maken? info@natuurpraktijkaurora.nl

Burn-out of te veel stress, wat nu?

Geplaatst op 5 februari 2014 door Alie Wouda- van der Tuin

Meer weten? info@natuurpraktijkaurora.nl

Wat gebeurt er in je hoofd en je lijf bij burn-out?

Geplaatst op 5 februari 2014 door Alie Wouda- van der Tuin

Hormoon cortisol speelt centrale rol

Zwetende handen, hartkloppingen, malende gedachten, extreme vermoeidheid waar geen einde aan lijkt te komen; de verschijnselen van burnout zijn vrij goed bekend. Maar waar die symptomen precies vandaan komen, wat er in het lichaam van mensen met een burnout is gebeurd, is eigenlijk nog een groot raadsel.

De enige verklaring die wetenschappers kunnen bedenken, is dat hun lichaam de stress niet meer goed kan controleren en dat het hormoon cortisol daarbij een centrale rol speelt. Dat hormoon zorgt er bij gezonde mensen voor dat ze in noodsituaties snel kunnen reageren en daarna weer kalmeren. Maar bij werknemers met burnout is het van slag, zo luidt de theorie.

Het stresshormoon houdt het lichaam in continue staat van paraatheid — zodat het elk moment kan vechten of vluchten — met uitputting als gevolg. En aangezien cortisol ook effect heeft op het geheugen, het afweersysteem en de emoties, zou het veel van de burnoutsymptomen goed kunnen verklaren.

Onderzoek± geen duidelijke trends

Het is dus logisch dat wetenschappers die iets te weten willen komen over de fysiologie van burnoutpatiënten cortisol onder de loep nemen. Hebben deze patiënten te hoge gehaltes, te lage gehaltes, of afwijkende cortisolspiegels gedurende de dag? Paula Mommersteeg heeft daar, in opdracht van de Nederlandse organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO), onderzoek naar gedaan. De promovenda van de Universiteit Utrecht volgde tachtig burnoutpatiënten vanaf het moment dat ze burnout verklaard thuis zaten tot een half jaar nadien.

Ze vroeg naar hun geestelijke en lichamelijke klachten en mat het cortisolgehalte in hun speeksel. De patiënten kregen een therapie van veertien tot twintig sessies. Haar pilotstudie was hoopgevend: patiënten hadden ‘s morgens een verlaagde cortisolspiegel. Maar in de vervolgstudie met een veel groter aantal personen, kon ze dit effect niet meer terugvinden. Het stresshormoon was noch verhoogd, noch verlaagd aan het begin van de ziekte. Na een half jaar — wanneer de meeste patiënten weer waren hersteld — veranderde er weinig. Ook andere studies hebben geen duidelijke trends opgeleverd.

‘Teleurstellend’, zegt Mommersteeg. ‘In feite zijn we weer terug bij af. Onze theorie klopt niet. Waarschijnlijk spelen ingewikkelder mechanismen een rol en moet het cortisolsysteem nauwkeuriger gemeten worden. Een ding is zeker: therapeuten die menen op basis van het cortisolgehalte te kunnen bepalen of iemand burnout is, zijn kwakzalvers. Laatst zag ik weer zo iemand op televisie die meende een apparaat te hebben ontwikkeld waarmee burnout kan worden gemeten.’

Wat gebeurt in de hersenen?

Over wat er in de hersenen van burnoutpatiënten gebeurt, is eveneens nauwelijks iets bekend. Waarom kan die persoon niet meer goed lezen of gesprekken voeren, waarom wordt iemand somber of huilerig? En waarom krijgen sommige patiënten zelfs last van een angststoornis?

Dimitri van der Linden, werkzaam aan de Radboud Universiteit in Nijmegen, heeft onderzocht hoe gezonde mensen reageren als ze geestelijk sterk vermoeid raken. ‘Proefpersonen die ik met mijn experimenten flink uitgeput had, bleven volharden in een eenmaal gekozen aanpak en zochten niet langer systematisch naar een oplossing. Ze gingen over op de automatische piloot en werden vrij rigide in hun handelen.’

Het wijst er volgens hem op dat bepaalde functies, die verantwoordelijk zijn voor het uitvoeren van taken, in de frontale hersenschors het meest achteruitgaan bij vermoeidheid. Ze zorgen er normaliter voor dat een persoon zich aanpast aan nieuwe situaties, dat het automatisch gedrag stopt wanneer dat nodig is. Mensen die een beschadiging hebben in dit gebied van de hersenschors door bijvoorbeeld een herseninfarct, vertonen hetzelfde gedrag als zijn proefpersonen, aldus Van der Linden.

Automatisch gedrag moeilijk te stoppen

Maar extreem vermoeide, gezonde personen zijn nog niet burnout. Daarom doet hij nu geheugenonderzoek bij echte burnoutpatiënten. Ze krijgen een vrij eenvoudige computertaak: op het scherm komt steeds het getal drie langs en bij uitzondering een ander getal. Ze worden gevraagd op een knop te drukken als ze de drie zien en niet te drukken als er een ander getal langskomt. ‘Mensen met een burnout zijn steeds te laat als een ander getal dan drie verschijnt. Ze kunnen het automatisch gedrag — het drukken op de knop — blijkbaar moeilijk stoppen.

Hoe zwaarder de burnout, des te sterker het effect.’ De resultaten worden binnenkort gepubliceerd in het tijdschrift Work and Stress. Voor hem is het een eerste bewijs dat er iets in de hersenen van burnoutpatiënten aan de hand is. En dat is al heel wat’, zegt Van der Linden. ‘Want bij mensen met het chronisch vermoeidheidssyndroom ME kunnen we helemaal niets vinden. Zij scoren op dergelijke testen net zo goed als gezonde personen. Terwijl ze zelf zeggen last te hebben van concentratieproblemen.’ Maar wat er precies de oorzaak van is, dat burnoutpatiënten hun automatische gedrag maar moeilijk kunnen stoppen, durft Van der Linden niet te zeggen.

Minder flexibele hersenen door stress

Gert ter Horst, hoogleraar neurobiologie aan de Rijksuniversiteit Groningen, heeft echter wel een idee. Hij denkt dat de hersenen als gevolg van de stress minder flexibel zijn geworden. ‘Dat zie je ook bij mensen met een depressie. En de symptomen van een burnout lijken op die van een milde depressie.’ Een gezond persoon kan heel makkelijk overschakelen van de ene taak op de andere. Moet hij een mailtje sturen naar een collega, dan is in zijn hoofd een netwerk van zenuwcellen actief die de bijbehorende verrichtingen reguleert: het formuleren van zinnen, typen, klikken et cetera.

Belt daarna het thuisfront omdat een kind ziek is, dan wordt een ander neuraal netwerkje in zijn hoofd actief: wie kan er naar huis, is de oppas bereikbaar, zijn de buren thuis? Bij mensen met een burnout kost een dergelijke omschakeling enorm veel energie. ‘Het gebruik van bepaalde netwerken is diep in het brein ingesleten. En het kost de persoon heel veel moeite ze uit te zetten.’ Hij vergelijkt het met gedrag van leeuwen die al jaren in een kooi zitten: die lopen op een gegeven moment alleen nog maar van links naar rechts. Zouden ze worden losgelaten, dan blijven ze dat nog een tijd lang doen.

Welke netwerken diep in het brein van mensen met burnout zijn ingesleten? Vooral de netwerken die in het verleden op het werk tot stress hebben geleid, denkt Ter Horst. En er is maar weinig voor nodig ze weer in beweging te krijgen, met alle bijbehorende verschijnselen als verhoogde hartslag en zweethanden van dien. ‘Soms is alleen het zien van het kantoor of de baas al genoeg’, zegt Ter Horst. ‘Daarom voelen mensen met een burnout zich al een stuk beter als ze thuis zitten.’

Geen vat op limbisch systeem

Ook het voorkomen van angststoornissen kan hij op deze manier verklaren. De amygdala — het deel van de hersenen dat de emoties regelt — raakt door stress vaak overprikkeld en gaat, net als bij mensen met een depressie, overdreven reageren. ‘Mensen hebben daar geen vat op. Het speelt zich allemaal af in het limbisch systeem, het neurale netwerk dat allerlei autonome functies als harstslag en ademhaling regelt.’

Maar dit is slechts een theorie die natuurlijk dient te worden getoetst. En dat is niet zo eenvoudig. Bij onderzoek naar depressie worden speciale modelratten gebruikt, maar hoe bezorg je een rat een burnout? En hoe onderzoek je vervolgens wat er in zijn hersenen gebeurt? ‘Ik denk dat het mogelijk is, maar daarvoor moet toch nog heel wat studie worden verricht.’

Onderzoekers hebben kortom nog geen idee wat burnout in het lichaam aanricht. Laat staan wat er voor nodig is voor herstel. Moet je zo snel mogelijk aan het werk, zoals het poortwachtersysteem van de overheid voorschrijft? Of juist net zo lang thuisblijven totdat het lichaam echt weer helemaal de oude is, als dat al mogelijk is. En hoe bevorder je herstel? Door te gaan hardlopen, mediteren, zoveel mogelijk te slapen, de psycholoog of psychiater te bezoeken of moeten er hoognodig medicijnen worden ontwikkeld die het hoofd weer tot rust brengen?

Aanpak puur op intuïtie

‘We weten het niet’, erkent Lorenz van Doornen, hoogleraar gezondheidspsychologie aan de Universiteit Utrecht. ‘Bedrijfsartsen en psychologen opereren puur vanuit hun intuïtie. Patiënten moeten tenslotte geholpen worden.’ Het enige harde feit is dat de meeste patiënten na verloop van tijd weer herstellen en aan het werk gaan. Dikwijls worden ze doorverwezen naar commerciële adviesbureaus die claimen mensen via allerlei gedragstherapieën en lichamelijke oefeningen weer op de been te kunnen helpen. En die zijn er genoeg.

‘Een verontrustende ontwikkeling’, zegt Van Doornen. ‘Ieder bureau heeft zijn eigen theorie en therapie, terwijl we eigenlijk niet weten welke therapie het best werkt. Eigenlijk zouden ze geëvalueerd moeten worden, maar daar is geen tijd of geld voor.’ Ter Horst van de Rijksuniversiteit Groningen beaamt dit. ‘Het enige dat ik kan bedenken, is dat die bureautjes een vorm van sociale steun bieden. En sociale steun, zo blijkt uit ons onderzoek met proefdieren, is een heel goede manier om de stress te verminderen. Maar misschien is het net zo effectief om met je vrienden naar de kroeg te gaan en over je problemen te praten.’

Lees verder

Alie Wouda
Afspraak maken? info@natuurpraktijkaurora.nl

Bron

Test je kans op stress.

Geplaatst op 5 februari 2014 door Alie Wouda- van der Tuin

Uit wetenschappelijk onderzoek is naar voren gekomen dat bepaalde gebeurtenissen de kans op stress verhogen. Hoe groot je kans op stress is, kun je bekijken (testen) a.h.v. een lijst met belastende gebeurtenissen, variërend van ontslag, het overlijden van een partner, financiële of seksuele problemen en meer. Aan elke gebeurtenis zit een bepaalde score gekoppeld. Indien je boven deze score komt, is de kans groot dat je stress gerelateerde klachten of ziektes ontwikkelt.

Stress – Belastende Gebeurtenissen

Kans op Stress. De Amerikaanse psychiaters Holmes en Rahe hebben wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de relatie tussen belastende gebeurtenissen en de kans op ontwikkeling van stressgerelateerde klachten en ziektes. Op grond van een inventariserend onderzoek van de gegevens van een groep patiënten die last hadden van stress, kwamen ze tot een lijst van gebeurtenissen die hiermee in verband staan. Hoewel het ontwikkelen van stress te maken heeft met de verhouding tussen draaglast en draagkracht en dit individueel kan verschillen, zijn er een aantal gebeurtenissen aan te wijzen die in algemene zin ten grondslag lijken te liggen aan stress en gevolgen ervan.

Stress hoeft niet altijd schadelijk te zijn. Positieve kortdurende stress kan zelfs voor succes zorgen. Er zijn mensen die zich juist op hun best voelen in stressvolle situaties, een betere prestatie leveren onder druk van een deadline of een belangrijke prestatie. Ook kortdurende negatieve stress hoeft niet altijd schadelijk te zijn. Echter tegen chronische, langdurige negatieve stress is ons lichaam niet opgewassen. Bij langdurige, chronische stress, kan er sprake zijn van Burn Out.

Belastende Gebeurtenissen – Kans op Stress

Belastende gebeurtenissen. Hieronder wordt een lijst met belastende gebeurtenissen weergegeven. Voor elke gebeurtenis staat een score c.q. waarde vermeld. Je kunt deze test doen door de scores die bij de gebeurtenissen staan (die jij hebt meegemaakt in de laatste maanden tot half jaar) bij elkaar op te tellen. Indien jouw totaalscore boven de 300 uitkomt, bestaat er ongeveer 80% kans dat je klachten of een ziekte ontwikkelt als gevolg van stress.

Score Belastende Gebeurtenis

99 — Overlijden van je partner
73 — Echtscheiding
65 — Scheiding van tafel en bed
62 — Overlijden van naast familielid
53 — Persoonlijk letstel of ziekte
50 — Huwelijk
49 — Ontslag
45 — Pensionering
45 — Verzoening met partner
44 — Ziekte in het gezin
40 — Zwangerschap
39 — Seksuele problemen
39 — Verandering van baan
39 — Gezinsuitbreiding
38 — Financiële zorgen
37 — Dood van een goede vriend(in)
31 — Hoge hypotheek of lening
29 — Huis verlaten van kind(eren)
29 — Problemen met schoonfamilie
23 — Problemen met de chef/leidinggevende
20 — Verhuizing naar andere plaats
20 — Verandering van school
19 — Te hoge vaste lasten
13 — Vakantie

……Totaalscore (> 300 Stress)

Stress – Belasting en Draagkracht

Verhouding belasting draagkracht. Zoals gezegd kan de verhouding tussen belasting en draagkracht individueel verschillend zijn. De ene persoon heeft een grotere draagkracht dan de andere. De één is stressgevoeliger dan de ander. Je kunt hier meer over lezen in Persoonlijkheid en Stress. Bovenstaande belastende gebeurtenissen en de totaalscore (> score 300), geeft een indicatie van een verhoogde kans op ontwikkeling van stressgerelateerde klachten en symptomen of om er in ieder geval bedacht op te zijn.Specifieke stress klachten die in bepaalde beroepen of beroepsgroepen het meest naar voren komen, kun je vinden in Stress – Klachten in Beroepen.

Lees verder
Therapie

Alie Wouda Afspraak maken? info@natuurpraktijkaurora.nl

Vecht-of-vluchtreactie dan burn-out

Geplaatst op 5 februari 2014 door Alie Wouda- van der Tuin

HET SYMPATHISCH ZENUWSTELSEL:

VECHTEN OF VLUCHTEN Als er plotseling gevaar dreigt, moeten lichaam en geest met spoed gevechtsklaar gemaakt worden om snel en adequaat te kunnen reageren. Het mechanisme dat verantwoordelijk is voor de beschermingsreactie wordt de vecht-of-vluchtreactie genoemd. Hierbij speelt het sympathisch zenuwstelsel een belangrijke rol. Het sympathisch zenuwstelsel is het deel van het zenuwstelsel dat reageert op prikkels van buitenaf (bijvoorbeeld geluid of temperatuur). Dit zenuwstelsel veroorzaakt dan bijvoorbeeld gevoelens van angst, onrust of spanning. Alles wat het gevoel van welzijn (sociale status, opvattingen, ego of verlangens) aanvalt of bedreigt, kan een reden zijn voor het in gang zetten van de vecht-of-vluchtreactie. In een vecht-of-vluchtsituatie zorgt het sympathisch zenuwstelsel er binnen enkele seconden voor dat:

de stofwisseling, de hartcapaciteit en de spierspanning toenemen;
de ademhaling versnelt en omhooggaat;
de bloeddruk omhooggaat; er diverse stresshormonen vrijkomen (bijvoorbeeld adrenaline);
de bloedtoevoer naar vitale organen toeneemt, ten koste van de spijsverteringsorganen en huid;
de zintuiglijke waarneming toeneemt en we alerter worden;
de fascie samentrekt.

Alle energie gaat efficiënt naar de lichaamsfuncties die noodzakelijk zijn om te overleven. Het lichaam verkeert in de opperste staat van paraatheid. Dit zenuwstelsel wordt ook wel het gaspedaal van het lichaam genoemd. De stof die hierbij hoort is adrenaline en het sleutelwoord is: ACTIE.

HET PARASYMPATHISCH ZENUWSTELSEL Wanneer het gevaar geweken is, moet een ander deel van het zenuwstelsel in actie komen: het parasympathisch zenuwstelsel. Dit moet zorgen voor de ontspanning. Als het ‘rempedaal’ of de ‘acculader’ van het lichaam is de parasympathicus de tegenspeler van de sympathicus. Het parasympathisch zenuwstelsel is verantwoordelijk voor herstel, reparatie, opbouw en rust. Het zorgt voor de daling van de hartslag en de bloeddruk en daarmee krijgen spieren en organen weer voldoende bloed en zuurstof. Het sleutelwoord is: HERSTEL

Jullie begrijpen natuurlijk wel dat er iets gebeurd met die organen als we steeds op de vlucht zijn!
Therapie:
Lees verder

Alie Wouda
Afspraak maken? info@natuurpraktijkaurora.nl

Wat is burn-out
Het draagkracht-draaglast model
Vecht-of-vluchtreactie
SYMPTOMEN Bij een burn-out
Test je kans op stress en daardoor burn-out.
Stress – Lichamelijke Symptomen Test
Wat gebeurt er in je hoofd en je lijf bij burn-out?
Wat kan je er aan doen? a) Mindfulness

Burn-out wat is het

Geplaatst op 5 februari 2014 door Alie Wouda- van der Tuin

Burn-out betekent opgebrand. Burn-out is een reactie op zowel fysieke als psychische uitputting vnl. door langdurige stress. Dit gaat vaak gepaard met gespannenheid, kwetsbaarheid, gevoeligheid, prikkelbaarheid of somberheid. Burn-out patiënten formuleren het vaak als: ‘een accu die echt leeg is’, ‘een elastiekje dat steeds verder is uitgerekt totdat de rek verdween en het knapte’. ‘Ik kon niks meer, alleen nog maar huilen’. Burn Out = Uitgeblust, uitgeput en opgebrand.

Bron

Burn-out

Burn-out. Volgens de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) hebben ca. 500.000 mensen last van een Burnout. Daarnaast heeft nog een groot aantal van de werkende beroepsbevolking een verhoogd risico op een burnout. Meer dan 30.000 mensen zijn arbeidsongeschikt wegens klachten die grotendeels te maken hebben met overspannenheid, depressiviteit en burnout.

Burn-out Term

Burn-out is een term die tegenwoordig algemeen bekend is. Oorspronkelijk is het een woord uit de zogenaamde ‘pop-psychologie’ (jaren zestig). Destijds had het oorspronkelijk betrekking op de toestand van mensen die veelvuldig drugs gebruikten en verzwakt waren c.q. last hadden van fysieke en emotionele uitputting. Tegenwoordig heeft het begrip Burn-out een bredere betekenis en behelst het een toestand van vermoeidheid, gespannenheid en uitputting in het algemeen.

Burn-out Overspannenheid

Burn-out en overspannenheid. Men denkt vaak dat burn-out een typisch verschijnsel is van de moderne tijd. Dat het een ziekte is die te maken heeft met de 24 uurs economie. Hier is niet iedereen het mee eens. Er wordt door sommigen gesteld dat dezelfde soort klachten al veel langer bestaan, maar in het verleden met andere termen werd aangeduid. De meeste mensen zijn bekend met de begrippen overspannen, oververmoeid of overwerkt. Deze begrippen zijn concreter, daar de term zelf meer aangeeft wat er mis is. De term Burn-out is in deze zin wat minder concreet.
De termen Burn-out en Overspannenheid worden vaak door elkaar gebruikt. Ook onder deskundigen is er geen eenduidigheid. De één zegt dat men eerst burn-out is en dan overspannen; de ander zegt dat men eerst overspannen is en dan burn-out. Dit verschil heeft vooral te maken met een gebrek aan theoretische inkadering van het begrip burn-out.
Overspannenheid is in het hedendaagse taalgebruik op het vakgebied van de gezondheidszorg een iets zwaarder begrip of verschijnsel. Het gaat hier om een toestand waarin iemand zo uitgeput en gespannen is dat er werkelijk vrijwel niets meer mogelijk is. In de volksmond heeft burn-out echter de betekenis van overspannenheid gekregen.

Burn-out…………. opgebrand

Burn-out betekent letterlijk: opgebrand. Burn-out is een uitputtingsreactie op langdurige (soms jarenlange) stress; lichamelijk en psychisch. Dit beeld van uitputting, verlies van energie gaat vaak gepaard met gespannenheid, kwetsbaarheid en gevoeligheid voor alle indrukken, hetgeen zich vaak manifesteert in de vorm van prikkelbaarheid of somberheid.
Mensen met een burnout formuleren het vaak als: “een accu die echt leeg is en niet meer op te laden valt”, “een elastiekje dat steeds verder is uitgerekt totdat de rek verdween en het knapte”. “Ïk kon niks meer, alleen nog maar huilen”. Men is uitgeblust en opgebrand: Burn-out.
Het proces verloopt over het algemeen langzaam. Vaak wordt ook aangegeven dat men jarenlang in een te hoge (soms juist lage) versnelling heeft gewerkt. En verder ook een belangrijke factor: de persoonlijke en sociale omstandigheden; soms ook problemen in de relationele sfeer. Men geeft aan het gevoel te hebben dat het nergens meer lekker loopt en men niet gehoord of begrepen wordt. Er groeit een gevoel van falen, spanning, slapeloosheid, boosheid naar de partner, collega’s, chef, de hele werksituatie en organisatie. Het gevoel van niets meer onder controle te hebben. Werk blijft liggen, problemen worden omzeild. De kleinste dingen zijn al te veel.

Burn-out signalen

Een burn-out kenmerkt zich dus door gevoelens van lichamelijke en emotionele uitputting. De eerste signalen zijn meestal nogal vaag: slecht slapen, niet lekker in je vel zitten, opgejaagd voelen, geen zin in seks, geen zin in werken, moe etc. Uiteindelijk het gevoel helemaal opgebrand te zijn en een slecht concentratievermogen. Ook functioneert het geheugen niet goed meer. De onzekerheid die hieruit voortvloeit, kan zich uiten in: geen beslissingen durven nemen en soms of bij sommigen ook: het krijgen van angstaanvallen.

Burn-out ………stress

Stress is niet altijd schadelijk voor onze geestelijke en lichamelijke gezondheid. Positieve kortdurende stress kan zelfs voor succes zorgen als men er op een goede manier mee omgaat. Sommige mensen voelen zich juist op hun best in stressvolle situaties. Ze gaan beter presteren als ze onder druk staan en deadlines moeten halen of een belangrijke prestatie moeten leveren. Ook kortdurende negatieve stress hoeft niet altijd schadelijk te zijn. Maar tegen chronische, langdurige negatieve stress is ons lichaam niet goed opgewassen.

Therapie
Lees verder

Alie Wouda
Afspraak maken? info@natuurpraktijkaurora.nl

Draagkracht- draaglast

Geplaatst op 5 februari 2014 door Alie Wouda- van der Tuin

HET DRAAGKRACHT-DRAAGLASTMODEL

Het model van de draagkracht-draaglastanalyse maakt inzichtelijk waarom een situatie te veel kan zijn voor iemand. Wanneer de draaglast groter wordt dan de draagkracht, ontstaan er problemen. De weegschaal slaat door naar één kant. Dit kan gebeuren doordat er bijvoorbeeld veel in korte tijd gebeurt of wanneer het heel druk is, waardoor de draaglast groter wordt (zwaarder). Maar het kan ook zijn dat iemand moe of ziek is, waardoor zijn draagkracht vermindert. Het resultaat is dat de eisen die gesteld worden groter zijn dan de persoon aankan of denkt aan te kunnen. Door te inventariseren wat er op het ene en het andere schaaltje ligt, krijgt men al snel inzicht of er balans of disbalans is. Bij disbalans is een actie tot verandering noodzakelijk om (langdurig) ziekteverzuim te voorkomen. De aanpak kan gericht zijn op het verminderen van de draagbelasting, maar ook op het vergroten van de draagkracht. Zo kan de draagkracht verminderd zijn door privéproblemen of door een voortschrijdende leeftijd. Psychische overbelasting ontstaat veelal door langdurige overbelasting. Onderbelasting bij een normale draagkracht kan echter ook leiden tot psychische overbelasting, vooral door gevoelens van ontoereikendheid. Wie gedurende langere tijd werk moet doen dat ver onder zijn niveau ligt, krijgt daar last van. De disbalans kan dan bijvoorbeeld leiden tot depressieve gevoelens, demotivatie en uiteindelijk tot ziekteverzuim. Het ontstaan van psychische overbelasting is een spiraalsgewijs proces. Door het werken (en leven) onder relatief hoge spanning ten gevolge van een disbalans in de belasting-belastbaarheid, ontstaan op den duur psychische en/of fysieke signalen. Inspanning wordt hierbij vaak onvoldoende afgewisseld met ontspanning. Opvallend bij het ontstaan van een burn-out is dat deze signalen door de persoon zelf gebagatelliseerd en ontkend worden. Vooral deze afweermechanismen leiden tot een negatieve spiraal waarin de spanning steeds verder toeneemt en de signalen uiteindelijk symptomen worden.

Wat heb je nodig om te herstellen?

Voldoende rust en slaap van goede kwaliteit zijn noodzakelijk om goed te herstellen van de inspanningen van de (werk)dag. Het is een voorwaarde voor een probleemloos functioneren gedurende de dag. Iemand is overbelast wanneer zijn normale rust en slaap niet meer volstaan om volledig te herstellen van een geleverde inspanning. Bij mensen die een burn-out hebben gekregen, is over een langere periode de belasting (of stress) gestegen, terwijl het biologische herstel (biologische component) tekortschoot. Biologische componenten van een burn-out kunnen zijn: een ontregeling van hormonen, een verminderd immuunsysteem, etc. Er wordt dagelijks meer energie verbruikt dan zich kan herstellen. Het lichaam geeft wel signalen af over de toenemende vermoeidheid en overbelasting, maar er worden onvoldoende maatregelen getroffen (of er kúnnen onvoldoende maatregelen getroffen worden) om het tij te keren. Door systematische overbelasting blijft het lichamelijk herstel in toenemende mate achter. Zo groeit een herstelschuld. Nog afgezien van alle belasting of stressfactoren waar iemand dagelijks mee te maken heeft, leidt dit proces van groeiende herstelschuld tot een chronische stressconditie. Als oplossing voor de vermoeidheid gaat het stresssysteem namelijk automatisch harder werken, om het lichaam van de nodige energie te voorzien. Deze compensatoire stressreactie ervaren mensen meestal niet als ‘stress’, maar als ‘ik was moe, maar nu voel ik me energiek’.Kenmerkende factoren die de disbalans en instabiliteit in stand houden, zijn:

Persoonlijke eigenschappen (psychische component) Voorbeelden hiervan zijn: de lat (te) hoog leggen voor zichzelf en anderen, geen nee kunnen zeggen, gebrekkige planningsvaardigheden of een slechte balans tussen werk en privé, vaak ook door problemen thuis of bijvoorbeeld een slecht huwelijk. Thuis loopt het helemaal niet lekker, dus stort men zich volledig op het werk. Soms hebben mensen een sterke behoefte om zich nuttig te voelen; hoe harder men werkt, des te nuttiger men zich voelt. Zo zijn er ook mensen die voortdurend nieuwe uitdagingen zoeken om geprikkeld te worden.
Inhoud van het werk (sociale component) Voorbeelden hiervan zijn: onduidelijke taken, onduidelijke verantwoordelijkheden en/of een voortdurende druk om te presteren. Eigenschappen van het team waarin gewerkt wordt Voorbeelden hiervan zijn: conflicten, slechte sfeer, getreiter, slecht doorspreken van afspraken, meerdere functies met strijdige belangen en weinig waardering.
Kenmerken van de organisatie Het gaat hier om kenmerken die niet goed aansluiten bij de kenmerken van de persoon. Bijvoorbeeld: een organisatie is grensverleggend, terwijl de werknemer behoefte heeft aan stabiliteit.Personen met een burn-out zijn vaak mensen met een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Harde werkers met veel plichtsbesef. Zij zijn het die uiteindelijk vastlopen en een burn-out krijgen. Een burn-out ontstaat niet plotseling, maar geleidelijk. In een vroeg stadium zijn er vaak al signalen. Mensen die gevoelig zijn voor een burn-out willen graag hun best doen, waardoor zij wel de laatsten zijn om naar de waarschuwingen van hun lichaam of omgeving te luisteren. Ze stomen gewoon door.

Lees verder

Alie Wouda Afspraak maken? info@natuurpraktijkaurora.nl

Vitamin C and E supplements hampers endurance training

Geplaatst op 3 februari 2014 door Alie Wouda- van der Tuin

Vitamin C and E supplements may blunt the improvement of muscular endurance – by disrupting cellular adaptions in exercised muscles – suggests a new study published today in The Journal of Physiology.

As vitamin C and E supplements are widely used, understanding if they interfere with cellular and physiological adaptations to exercise is of interest to people exercising for health purposes as well as to athletes.

Dr Gøran Paulsen, who led the study at the Norwegian School of Sport Sciences, explains:

“Our results show that vitamin C and E supplements blunted the endurance training-induced increase of mitochondrial proteins, which are needed to improve muscular endurance.”

In the 11-week trial, 54 young, healthy men and women were randomly allocated to receive either 1000mg vitamin C and 235mg vitamin E (consistent with amounts found in shop supplements), or a placebo (a pill containing no active ingredients). Neither the subjects nor the investigators knew which participant received the vitamins or placebos.

The participants completed an endurance training programme, consisting of three to four sessions per week, of primarily running. Fitness tests, blood samples and muscle biopsies were taken before and after the intervention.

Whilst the supplements did not affect maximal oxygen uptake or the results of a 20 metre shuttle test, the results showed that markers for the production of new muscle mitochondria – the power supply for cells – increased only in the group without supplements.

The National Health Service (NHS) says taking less than 540mg vitamin E and 1000mg vitamin C supplements per day is unlikely to cause any harm.

Dr Paulsen says:

“Our results indicate that high dosages of vitamin C and E – as commonly found in supplements – should be used with caution, especially if you are undertaking endurance training.”

A significant trend has been identified, but the molecular processes requires further research. Dr Paulsen says:

“Future studies are needed to determine the underlying mechanisms of these results, but we assume that the vitamins interfered with cellular signalling and blunted expression of certain genes.”

Previous studies show that exercising increases muscle oxidant production, which participates in the signalling processes leading to muscle adaption. It is possible that high doses of vitamins C and E act as antioxidants and take away some of this oxidative stress, hence blocking muscular endurance development.

Explore further: Research shows taking vitamin D2 is a poor choice for athletes

More information: Paulsen G, Cumming K, Holden G, Hallen J, Ronnestad B, Sveen O, Skaug A, Paur I, Bastani N, Ostgaard H, Buer C, Midttun M, Freuchen F, Wiig H, Ulseth E, Garthe I, Blomhoff R, Benestad H and Raastad T. (2014) Vitamin C and E supplementation hampers cellular adaptation to endurance training in humans: a double-blind randomized control trial. Journal of Physiology. DOI: 10.1113/jphysiol.2013.267419