Reiniging

De mens is zo jong als zijn lichaamsvochten

Ruim 2,5 duizend jaar geleden wees Hippocrates, ‘vader’ van de geneeskunst, ons al op het belang van reiniging van onze lichaamsvochten. Hieronder verstond hij het bloed, de lymfe, de gal, het darmvocht en alle kliersappen, zoals maagsap, speeksel en pancreassap. Hippocrates leerde toen al dat er vele ziekten, met veel verschillende symptomen zijn, maar dat ze allemaal één ding gelijk hebben: een slechte toestand van de lichaamsvochten. Meestal veroorzaakt door slechte voeding en/of leefwijze. Vandaar dat men vroeger zo geloofde in purgeren, aderlaten etc. Dit was om de slechte ‘vochten’ weg te laten vloeien.

De feiten op een rijtje

In totaal circuleert er circa 9 liter vocht in ons lichaam. Via de lichaamsvochten worden onze organen gevoed. De kwaliteit van onze lichaamsvochten bepaalt dus of onze organen superieure of inferieure voedingsstoffen aangeboden krijgen. Zijn de lichaamsvochten ziek, dan worden onze organen ziek. Ziekten ontstaan ook zelden plotseling (aldus Hippocrates). De hoofdoorzaak van ziekten is volgens de oude geneesheren het gevolg van jarenlange vervuiling.

Maar onze organen zijn ook van dezelfde lichaamsvochten afhankelijk om de giftige afvalstoffen (die door de stofwisseling in onze cellen ontstaan) uit hun cellen af te voeren. Zonder deze afvoer zouden onze cellen ‘stikken’ in hun eigen verbrandingsresten.

Organen en lichaamsvochten zijn dus nauw op elkaar aangewezen: gezonde organen zorgen voor gezonde lichaamsvochten en andersom.

Toename van toxische stoffen

Tegenwoordig weten we dat vergiften en andere schadelijke stoffen zich vooral via de bloedsomloop en lymfecirculatie naar de organen verspreiden. Houdt deze toestand langere tijd aan, dan kunnen er ziekten ontstaan. De belasting van toxische stoffen is de laatste decennia enorm toegenomen. Dagelijks staan wij bloot aan allerlei toxische stoffen vanuit de buitenwereld, zoals milieuverontreiniging, smog, schoonmaakmiddelen, pesticiden, zware metalen, plastic resten en tabaksrook. Bovendien zorgen onze voeding en leefwijze voor een nog grotere belasting van ons lichaam en uitscheidingsorganen. Denk maar eens aan E?nummers, additieven, kleurstoffen, alcohol, suikers, geraffineerde en gedenatureerde voeding, koffie, medicijnen, overmatig, te snel en/of onregelmatig eten en stress.

Naast alle toxische stoffen van buitenaf produceren onze cellen zelf ook nog eens heel wat toxische stoffen. Die ontstaan bij de verbranding van voeding in onze cellen en dat is een heel normaal proces. Zolang ons lichaam over voldoende eiwitten, gezonde vetten, vitamines, mineralen en sporenelementen beschikt, zou onze lever in staat moeten zijn om deze stoffen te elimineren. Maar onze lever heeft natuurlijk heel wat meer taken en kan het zich, omwille van onze gezondheid, niet permitteren om constant bezig te zijn met het neutraliseren van toxische stoffen.

Ontgiftingsorganen

Gelukkig heeft ons lichaam een uitgebreid arsenaal aan ontgiftingsorganen. Naast de lever zijn de belangrijkste ontgiftingsorganen de darmen, de nieren, de longen, het lymfesysteem en de huid (onze huid wordt ook wel de derde nier genoemd). Als een van deze organen z’n ontgiftende taken niet meer aankan, proberen de andere wat extra werk te verzetten. En als alle organen overbelast raken, heeft het lichaam nog een aantal noodmaatregelen om overtollige afvalstoffen kwijt te raken (menstruatie, zaadlozing, vaginale afscheiding, niezen, slijm, ontstekingen, diarree etc.). Zo belangrijk is het voor het lichaam om afvalstoffen uit te scheiden. Als ook dit niet meer afdoende is, wordt het afval opgeslagen in bijvoorbeeld onderhuids bindweefsel of vetweefsel. Deze afzetting van afvalstoffen in de weefsels wordt aangeduid met de term ‘slakken’.

Spijsvertering

Ons spijsverteringsstelsel heeft als taak om alle lichaamsvreemde stoffen (voedsel) om te zetten in lichaamseigen stoffen en de onverteerbare stoffen weer uit te scheiden. Alleen als alle spijsverteringsorganen hun werk goed doen (ze zijn uiterst fijn op elkaar afgestemd en van elkaar afhankelijk), wordt voedsel op een juiste wijze omgezet. Alle voeding die niet op een juiste wijze wordt omgezet, vormt (in meer of mindere mate) een toxische stof. Denk bijvoorbeeld aan gisting en rotting in de darmen. De schadelijke stoffen die hier het gevolg van zijn, komen via de darmen in de bloed- en/of lymfecirculatie.

De darm wordt vaak de boomwortel van ons lichaam genoemd. De boom is zo gezond als de voeding die de wortel kan opnemen. Is deze voeding gezond, dan zie je dat tot in de kruin van de boom terug. Kan de boom geen gezond voedsel opnemen, dan zie je dit ook weerspiegeld in de hele boom. Vandaar dat Hippocrates ook beweerde: “Ziekte zetelt in de darm”. Is de darm ziek, dan wordt het hele lichaam hierdoor beïnvloed.

Help het lichaam een handje

Door middel van een reinigingskuur geven wij ons lichaam de kans om overtollige (opgeslagen) afvalstoffen te verwijderen.:

  • mensen die preventief aan hun gezondheid willen werken (vergelijk het met een onderhoudsbeurt van de auto: voorkomen is beter dan genezen);
  • mensen die willen afvallen of juist aankomen (door de darmen te reinigen, kunnen gezonde bacteriën beter overleven en voedingsstoffen beter worden opgenomen);
  • mensen met vage klachten (zoals futloos, moe, niet lekker in je vel), waar geen medisch aanwijsbare reden voor gevonden kan worden;
  • mensen met chronische klachten (bijvoorbeeld reuma, jicht, huidziekten en PMS).

Voorjaar een mooi moment om te reinigen

Het voorjaar is van oudsher een mooie tijd om te reinigen: in de winter hebben we meestal minder bewogen, zijn we minder buiten geweest en hebben we vaak zwaardere kost gegeten. Bovendien is het voorjaar rijk aan planten die de ontgifting een handje kunnen helpen.

Iedere vorm van ontoereikende zelfreiniging leidt tot vergiftiging van onze lichaamsvochten en weefsels en daarmee tot ziekte. Het prestatievermogen en de gezondheidstoestand van onze organen is afhankelijk van de toestand en circulatie van deze lichaamsvochten.

Erich Rauch in ‘Bloed- en lichaamsvochtreiniging
Via iriscopie kijk ik welk orgaan gereinigd moet worden. Maak dus snel een afspraak
Hieronder vind je welke fasen gifstoffen doorlopen om uiteindelijk te ziekten lijden. 

Als het ontgifting’s mechanisme niet goed werkt worden we ziek

Endogeen ontgiften is het verwijderen van lichaamseigen afvalstoffen en lichaamsvreemde stoffen (xenobiotica). Het verwijderen van vetoplosbare stoffen wordt voornamelijk uitgevoerd door het eiwit metallothioneïne en de P450 cytochroom enzymen. Deze laatste bevinden zich in de lever t.h.v. de mitochondria.
Mitochondria zijn de ‘energiecentrales’ van de cel. Ze stammen af van primitieve bacteriën die miljarden jaren geleden een samenwerking (symbiose) zijn aangegaan met andere cellen. Als gevolg van deze afkomst hebben ze hun eigen DNA (mtDNA), dat onafhankelijk is van het DNA in de celkern, en kunnen ze zich dus ook zelfstandig delen. Dat laatste moeten ze regelmatig doen, een mitochondrium leeft tussen de vijf en twaalf dagen. Omdat ze zo vaak delen, is het heel belangrijk dat er geen fouten in het DNA sluipen. Sommige xenobiotica beschadigen het mtDNA, waardoor de reproductie van de mitochondria afnemen of waardoor de mitochondria defecten gaan vertonen. Hierdoor komen zowel de energieproductie in het gedrang als de ontgifting zelf.
De hersenen bevatten de meeste mitochondria per cel (9000). In de lever zijn dat er 3000 per cel.

In de mitochondria vinden wel meer dan 100 verschillende stofwisselingsstappen plaats.  Het zijn de energiefabriekjes van de cellen, waar suikers en vetten verbrand worden om bio-energie (ATP) aan te maken voor de groei en het onderhoud van het lichaam en voor de normale werking van weefsels als de hersenen, de spieren, de lever, de darmen enz.
In de lever-mitochondria vindt tevens de lipofiele (vetoplosbare) ontgifting plaats. De P450 cytochroom enzymen die hierbij betrokken zijn, hebben een beperkte ontgifting-capaciteit, ook wel drempelwaarde genoemd. Wordt deze waarde overschreden ontstaat accumulatie van toxische stoffen die op hun beurt een deel van de P450 cytochroom enzymen gaan verstoren, sommige van deze enzymen gaan dan te snel of te traag of helemaal niet werken.

De schade die wordt aangebracht aan het mtDNA ontstaat voornamelijk door de vrije radicalen. Het menselijk lichaam maakt per dag zowat een miljard vrije radicalen aan. Aangezien vrije radicalen (ROS of Reactive Oxygen Species) binnen een fractie van een seconde moeten geneutraliseerd worden door antioxidanten, is de aanwezige voorraad antioxidanten (ORAC) ontzettend belangrijk voor het beperken van de vrije radicalen. Er wordt aangenomen dat een volwassenen 4000 ORAC eenheden per dag nodig heeft.
Met het ouder worden neemt de mitochondriale activiteit af. Hierdoor wordt minder energie (ATP) beschikbaar gesteld waardoor men zich moe gaat voelen. Bij AD(H)D en ASS is de gebrekkige mitochondriale activiteit te vergelijken met dit van het verouderingsproces. Hierdoor voelen mensen met AD(H)D en ASS zich vaak zo moe.

Foto.pl.jpeg

Bron: Brain Q De poort neuro counseling

Ontgiften of het ontgiften ondersteunen

Ontgiften kan op twee manieren. Ofwel gaat men stoffen suppleren die tot doel hebben de taak van de endogene ontgifting over te nemen. Deze manier van ontgiften is niet ondersteunend en moet regelmatig herhaald worden. Bovendien worden de afwijkende (trage) hersengolven hiermee niet genormaliseerd.
Een andere manier van ontgiften is de de endogene ontgifting ondersteunen waarbij het lichaam zelf het werk doet. Deze werkwijze heeft de volgende voordelen:

– herstel van Fase I en II van de ontgifting
– eliminatie van de factoren die de enzymactiviteit verstoren
– normalisatie van de hersengolven
– tijd- en kostenbesparend

Onze praktijk maakt uitsluitend gebruik van een methode waarbij de endogene ontgifting wordt ondersteund omdat dit naar onze ervaring de enige manier is om het probleem aan de basis aan te pakken.

Foto-1.pl.jpeg

Slecht ontgiften is net zo genetisch als ADD/ADHD en ASS

Mensen met ADD/ADHD en ASS zijn algemeen genomen slechte ontgifters. Slecht ontgiften is voornamelijk een eiwit (metallothioneïne) en een enzym (P450 of CYP-enzymen) probleem. Slechte ontgifters hebben vooral veel problemen met geneesmiddelen, ook wel aangeduid als bijwerkingen (ongewenste werkingen). Bijwerkingen van antidepressiva en stimulantia worden bijvoorbeeld mede veroorzaakt door het enzym CYP2D6, CYP2E1 en CYP3A4, enzymen die bij mensen met ADD/ADHD en ASS niet zo goed functioneren.
In de onderstaande illustratie ziet u een schematisch overzicht van de ontgifting van zware metalen en vetoplosbare (lipopfiele) stoffen.

 

De P450 of CYP-enzymen zorgen samen met het eiwit metallothioneïne voor de afbraak van de meeste lichaamsvreemde (xenobiotica) en lichaamseigen (endogene) stoffen.
Er wordt vaak gezegd dat gewasbeschermers (bv. pesticiden) en additieven (E-nummers) onschadelijk zijn voor de mens. Dit is een halve waarheid omdat slechte ontgifters deze stoffen opstapelen. Mensen die bijvoorbeeld een defect hebben met de enzymen die deze stoffen moeten neutraliseren, krijgen na verloop van tijd een chronische overbelasting of intoxicatie.
Mannen met een vergrote prostaat en prostaatkanker zijn bijvoorbeeld trage CYP3A4 metaboliseerders. Mensen die slecht tegen alcohol kunnen zijn trage CYP2E1 metaboliseerders en hebben meer kans om candida te ontwikkelen. Heel wat ziekten vinden hun oorsprong in factoren die deze CYP-enzymen verstoren. Het genezingsproces kan snel opschieten als deze factoren worden aangepakt.

Xenobiotica

Xenobiotica (lichaamsvreemde stoffen) zijn stoffen die (kort samengevat) worden geneutraliseerd door een tweetal natuurlijke detoxificatie-mechanismen:

1. het eiwit metallothioneïne
2. Fase I en II van de ontgifting

Foto-3.pl.jpeg

Foto-2.pl.jpegLees verder

Lever

Leverprobematiek

Afbeelding

Leverproblematiek
Informatie interessant en wilt u meer weten? voeg me toe als vriend, dan kunnen we erover discussiëren
https://www.facebook.com/natuurpraktijkaurora
Functies van de lever

1)     De Lever voorziet het organisme van die voedingsstoffen die het nodig heeft om optimaal te kunnen functioneren en qua stofwisseling is het ons centrale orgaan.

2)     De lever bindt de toxinen die het organisme niet meer kan gebruiken en houdt op deze wijze de bloedbaan schoon.

3)     De lever zorgt voor de opslag van de vitaminen en met name de konakion welke een grote rol speelt bij de bloedstolling.

4)     De lever heeft in samenwerking met de pancreas een hormonale functie.

5)     De lever speelt een belangrijke rol bij de vetstofwisseling, de eiwitstofwisseling en de koolhydraatstofwisseling.

6)     De lever deelt die stoffen uit die het organisme nodig heeft.

7)     De lever is een van onze grootste gevoelsorganen doe onze stemming registreert en daarop reageert.

Per uur stroomt er 25 liter bloed door de lever omdat het een zeer arbeidsintensief orgaan is, namelijk 39 graden Celsius.

De levertemperatuur is tevens hoger omdat Jupiter de planeet is die de lever van kosmisch energie voorziet.

De lever werkt 24 uur per dag, overdag ligt de nadruk sterk op de fysiologische functies en s ‘nachts op de psychische functies van de lever (het registreren van gevoelens). Bij dysfunctie van de lever dromen mensen vaak verwarrend en onrustig.

Bij klachten in de tractus digestivus moet er altijd aandacht besteed worden aan de lever omdat hier vaak de grondoorzaak ligt van de ontstane problemen. Met name geldt dit wanneer de anamnese en de iriscopie daartoe aan leiding geven. Bij elke therapie moet je eerst zorgen dat de lever goed functioneert, want daar waar veel afvalstoffen zitten kan in het organisme sneller een ontsteking ontstaan.

Wanneer de lever en pancreas gestimuleerd zijn moet je kijken welke verschijnselen er zijn overgebleven en die moeten dan vervolgens behandeld worden. Over het algemeen geldt dat het organisme bij een optimale leverfunctie veel baat vindt.

Hepatopathie

Een van de meest voorkomende kwalen zijn de hepathopathieen. Dat wil zeggen dat een of meerdere leverfuncties niet goed meer zijn waardoor er zich extra afvalstoffen (toxinen) overal in het lichaam ophopen. Hepathopathie valt klinisch moeilijk vast te stellen omdat de lever een reservecapaciteit bezit van tenminste 60 % en onder alle omstandigheden het bloedbeeld in orde probeert te houden, desnoods ten koste van zichzelf.

Een niet goed werkende lever kan zich uiten door:

  • slapeloosheid met onrustige, verwarrende dromen
  • constipatie of diarree of afwisselend constipatie en diarree.
  • Heel veel of heel weinig eten
  • Extreme moeheid, hoofdpijn en haaruitval
  • Brandende ogen, oogontstekingen en gezichtsvermindering\gewrichtspijnen
  • Eczeem en andere huidaandoeningen
  • Depressiviteit
  • Hypertensie ten gevolge van stuwing in het vena porta gebied
  • Gevoel van opgezette buik.
  • Menstruatieklachten, onder andere een moeilijk doorkomende menstruatie en dergelijke.

Indien een hepatopathie niet behandeld wordt of niet goed behandeld wordt treedt er een verslechtering op die zich kan uiten in echte pathologie zoals:

  • gele sclera
  • donkere urine
  • stopverfontlasting
  • een jeukende huid (hier ook denken aan uremie, diabetes, leukemie en Hodgekin)

Een slecht werkende lever kan behalve met een dieet  en kruiden begeleid worden met warmte van buitenaf zoals:

  • een leverpakking met modder of klei
  • warme doeken
  • warme kruiken
  • moxatherapie en dergelijke.

Mensen met aanleg voor lever- en galproblematiek hebben vaak als kind icterus en/of pfeiffer gehad.

Tevens moeten wij ons realisren dat de lever in onze huidige maatschappij onder een enorme druk staat. Bij zeker de helft van de mensen kan een verminderde lever functie worden aangetroffen door:

  • ons sterk vervuilde milieu
  • de vele toevoegingen en bewerkingen van ons voedsel
  • verkeerde eet- en leefgewoonten
  • het overmatig gebruik van genotstoffen zoals alcohol, tabak, koffie en dergelijke

Therapie; kijk op mijn pagina’s