Als het ontgifting’s mechanisme niet goed werkt worden we ziek

Endogeen ontgiften is het verwijderen van lichaamseigen afvalstoffen en lichaamsvreemde stoffen (xenobiotica). Het verwijderen van vetoplosbare stoffen wordt voornamelijk uitgevoerd door het eiwit metallothioneïne en de P450 cytochroom enzymen. Deze laatste bevinden zich in de lever t.h.v. de mitochondria.
Mitochondria zijn de ‘energiecentrales’ van de cel. Ze stammen af van primitieve bacteriën die miljarden jaren geleden een samenwerking (symbiose) zijn aangegaan met andere cellen. Als gevolg van deze afkomst hebben ze hun eigen DNA (mtDNA), dat onafhankelijk is van het DNA in de celkern, en kunnen ze zich dus ook zelfstandig delen. Dat laatste moeten ze regelmatig doen, een mitochondrium leeft tussen de vijf en twaalf dagen. Omdat ze zo vaak delen, is het heel belangrijk dat er geen fouten in het DNA sluipen. Sommige xenobiotica beschadigen het mtDNA, waardoor de reproductie van de mitochondria afnemen of waardoor de mitochondria defecten gaan vertonen. Hierdoor komen zowel de energieproductie in het gedrang als de ontgifting zelf.
De hersenen bevatten de meeste mitochondria per cel (9000). In de lever zijn dat er 3000 per cel.

In de mitochondria vinden wel meer dan 100 verschillende stofwisselingsstappen plaats.  Het zijn de energiefabriekjes van de cellen, waar suikers en vetten verbrand worden om bio-energie (ATP) aan te maken voor de groei en het onderhoud van het lichaam en voor de normale werking van weefsels als de hersenen, de spieren, de lever, de darmen enz.
In de lever-mitochondria vindt tevens de lipofiele (vetoplosbare) ontgifting plaats. De P450 cytochroom enzymen die hierbij betrokken zijn, hebben een beperkte ontgifting-capaciteit, ook wel drempelwaarde genoemd. Wordt deze waarde overschreden ontstaat accumulatie van toxische stoffen die op hun beurt een deel van de P450 cytochroom enzymen gaan verstoren, sommige van deze enzymen gaan dan te snel of te traag of helemaal niet werken.

De schade die wordt aangebracht aan het mtDNA ontstaat voornamelijk door de vrije radicalen. Het menselijk lichaam maakt per dag zowat een miljard vrije radicalen aan. Aangezien vrije radicalen (ROS of Reactive Oxygen Species) binnen een fractie van een seconde moeten geneutraliseerd worden door antioxidanten, is de aanwezige voorraad antioxidanten (ORAC) ontzettend belangrijk voor het beperken van de vrije radicalen. Er wordt aangenomen dat een volwassenen 4000 ORAC eenheden per dag nodig heeft.
Met het ouder worden neemt de mitochondriale activiteit af. Hierdoor wordt minder energie (ATP) beschikbaar gesteld waardoor men zich moe gaat voelen. Bij AD(H)D en ASS is de gebrekkige mitochondriale activiteit te vergelijken met dit van het verouderingsproces. Hierdoor voelen mensen met AD(H)D en ASS zich vaak zo moe.

Foto.pl.jpeg

Bron: Brain Q De poort neuro counseling

Ontgiften of het ontgiften ondersteunen

Ontgiften kan op twee manieren. Ofwel gaat men stoffen suppleren die tot doel hebben de taak van de endogene ontgifting over te nemen. Deze manier van ontgiften is niet ondersteunend en moet regelmatig herhaald worden. Bovendien worden de afwijkende (trage) hersengolven hiermee niet genormaliseerd.
Een andere manier van ontgiften is de de endogene ontgifting ondersteunen waarbij het lichaam zelf het werk doet. Deze werkwijze heeft de volgende voordelen:

– herstel van Fase I en II van de ontgifting
– eliminatie van de factoren die de enzymactiviteit verstoren
– normalisatie van de hersengolven
– tijd- en kostenbesparend

Onze praktijk maakt uitsluitend gebruik van een methode waarbij de endogene ontgifting wordt ondersteund omdat dit naar onze ervaring de enige manier is om het probleem aan de basis aan te pakken.

Foto-1.pl.jpeg

Slecht ontgiften is net zo genetisch als ADD/ADHD en ASS

Mensen met ADD/ADHD en ASS zijn algemeen genomen slechte ontgifters. Slecht ontgiften is voornamelijk een eiwit (metallothioneïne) en een enzym (P450 of CYP-enzymen) probleem. Slechte ontgifters hebben vooral veel problemen met geneesmiddelen, ook wel aangeduid als bijwerkingen (ongewenste werkingen). Bijwerkingen van antidepressiva en stimulantia worden bijvoorbeeld mede veroorzaakt door het enzym CYP2D6, CYP2E1 en CYP3A4, enzymen die bij mensen met ADD/ADHD en ASS niet zo goed functioneren.
In de onderstaande illustratie ziet u een schematisch overzicht van de ontgifting van zware metalen en vetoplosbare (lipopfiele) stoffen.

 

De P450 of CYP-enzymen zorgen samen met het eiwit metallothioneïne voor de afbraak van de meeste lichaamsvreemde (xenobiotica) en lichaamseigen (endogene) stoffen.
Er wordt vaak gezegd dat gewasbeschermers (bv. pesticiden) en additieven (E-nummers) onschadelijk zijn voor de mens. Dit is een halve waarheid omdat slechte ontgifters deze stoffen opstapelen. Mensen die bijvoorbeeld een defect hebben met de enzymen die deze stoffen moeten neutraliseren, krijgen na verloop van tijd een chronische overbelasting of intoxicatie.
Mannen met een vergrote prostaat en prostaatkanker zijn bijvoorbeeld trage CYP3A4 metaboliseerders. Mensen die slecht tegen alcohol kunnen zijn trage CYP2E1 metaboliseerders en hebben meer kans om candida te ontwikkelen. Heel wat ziekten vinden hun oorsprong in factoren die deze CYP-enzymen verstoren. Het genezingsproces kan snel opschieten als deze factoren worden aangepakt.

Xenobiotica

Xenobiotica (lichaamsvreemde stoffen) zijn stoffen die (kort samengevat) worden geneutraliseerd door een tweetal natuurlijke detoxificatie-mechanismen:

1. het eiwit metallothioneïne
2. Fase I en II van de ontgifting

Foto-3.pl.jpeg

Foto-2.pl.jpegLees verder

Geef een reactie