(Hayo Bol) Dr Heinrig Reckeweg (1877-1944) was een Duits natuurgeneeskundig arts die vond dat de Homeopathie te kort schoot in het behandelen van klachten van fysieke aard. Hij ging de homeopathische middelen combineren en startte een bedrijf op genaamd Laboratorium EUPHA dat nieuwe middelen ontwikkelde en op de markt bracht. Zijn belangrijkste toevoeging aan de natuurgeneeskunde was de leer van de homotoxicologie. Daarmee wilde hij een brug slaan tussen de allopathie (reguliere geneeswijze) en de natuurlijke geneeswijzen.

Homotoxicologie betekent letterlijk de leer van de zelfvergiftiging van het lichaam. Deze zelfvergiftiging vindt plaats via de lichaamsvochten en wordt veroorzaakt door voeding, leefwijze [beweging!] en leefomgeving. Drie zaken die in de afgelopen 100 jaar drastisch zijn verandert.

Wat mij betreft heeft alle ziekte ook een psychische component in zich die misschien wel meer oorzakelijk is dan de fasen die ik nu ga beschrijven maar dit even ter zijde.

Dr Reckeweg met zijn 6 fasen van ziekte, greep terug op een veel ouder concept van de ‘vader van de geneeskunde’ Hippocrates. Deze bedacht de humoraal pathologie of te wel de ziekteleer van de lichaamsvochten. De twee zonen van Dr. Reckeweg hebben het werk van hun vader verder onderzocht en publiceerden in 1952 de zogenaamde ‘6 fasen leer.’ Hierin beschreven zij 6 verschillende stadia oplopend van ‘aanwezig’ via ‘lastig en vervelend’ tot mogelijk ‘onherstelbaar beschadigd.’ Concreet; een puistje is aanwezig, Acné is lastig en huidkanker is bedreigend voor de gezondheid.

Dit artikel gaat over de 6 fasen van ziekten, met als doel de lezer te laten begrijpen waarom oude klachten terugkeren als hij geneest van zijn meest recente kwaal. Met andere woorden, als iemand zijn reumatische klachten ziet verminderen door ingreep met voeding, lifestyle en supplementatie, is het zeer goed mogelijk dat zijn huidklachten van vroeger terugkeren. Als ik dit in de praktijk tegen kom is dat een gunstig teken. De cliënt zal echter reageren met help! De pijn is weg en nu heb ik er andere klachten voor terug.

1 Uitscheidingsfase
De eerste fase is de staat waarin elk lichaam zou moeten verkeren. Het is namelijk een teken van gezondheid als;

Je lichaam gaat zweten en stinken bij inspanning en niet als het stil zit!
Je lichaam een puistje heeft zo af en toe
Je lichaam een korte hoge koorts kan produceren om daarmee alle binnen gekomen virussen, bacteriën en parasieten te verbranden.
Ook is het een goed teken als je lichaam zo af en toe stinkende ontlasting geeft en zurige urine. Zure urine betekent namelijk dat overtollige zuren het lichaam verlaten. Wat een goed teken is omdat de weefsels en je bloed in principe licht basisch horen te zijn.

De weerstand in je lichaam doet niets anders dan alles wat er binnenkomt aan lucht via de longen en voedsel + vocht via de mond en huid te screenen op giftige stoffen dan wel bacteriën, virussen en parasieten. Dat wat niet goed is voor het lichaam wordt onschadelijk gemaakt en afgevoerd of direct de deur uit gezet.

De grootste interne reiniger in het lichaam is de lever met op de 2e plaats de nieren. Via darmen en blaas worden de meeste gifstoffen en ongenode gasten weer afgevoerd. In mindere mate maar zeer belangrijk zijn ook de huid en longen [neus en mond] noodzakelijk als uitscheidingsorganen. De lymfebanen zijn eveneens afvalbanen waar bacteriën in onschadelijk worden gemaakt en afgevoerd via het bloed naar de lever om vanaf daar eventueel het lichaam te verlaten.

Het lichaam houdt zichzelf in balans en reinigt uit zichzelf wanneer nodig met veel beweging, goed voedsel, frisse lucht en zingeving voor de inwonende ziel. De realiteit anno 2012 gebied te zeggen dat ons lichaam letterlijk met een hoop onverwerkt afval zit, analoog aan onze zeeën, lucht en vuilnisbelten.

Veel afval afkomstig van verkeerd, eenzijdig of artificieel voedsel kan niet afgevoerd worden omdat de uitweg vol zit of dichtgesmeerd word door after shave, deodorant en minerale vetten zoals vaseline achtige producten voor de huid. Aluminium in deodorant is daarvan een goed voorbeeld. De aluminium zorgt ervoor dat er geen geur ontstaat, maar het zorgt er ook voor dat gifstoffen de huid niet kunnen verlaten. Met als gevolg dat deze worden opgeslagen. Helaas is aluminium giftig alleen de gevaarlijke dosis verschilt van mens tot mens. Ook de buffercapaciteit van elk mens speelt hierbij een rol.

Die buffer heet het onderhuidse bindweefsel. Zit er veel gifstoffen opgeslagen in het bindweefsel dan kost dit 1 extra mineralen en vitaminen om het daarin opgeslagen te houden en 2 het maakt de spieren stram en stijf en beïnvloed het conditioneel vermogen. Men wordt eerder moe en krijgt last van het geheugen. Niet vergeten moet worden dat de lever een hoop virussen en ander spul onschadelijk maakt door er een calciumlaagje omheen te bouwen. De zogenaamde galsteen.

Hoe dan ook, als gifstoffen te lang in het lichaam blijven zitten [en geloof me dat gaat voor de meeste mensen op] komt men in fase 2

2 Ontstekingsfase
De ontstekingsfase wordt gekenmerkt door – u raadt het al – ontstekingen. Maar dit zijn dan vooral de ontstekingen die maar blijven door gaan. Die dan weer opvlammen en dan weer een tijdje rustig zijn. Denk aan Acné, bronchitis, middenoorontsteking, amandelen, hersenvliesontsteking en zweten zonder beweging.
Net zoals in fase 3 heeft in fase 2 het lichaam nog voldoende kracht om zichzelf te reinigen. Je moet dat wel een beetje ondersteunen bijvoorbeeld met prikkeltherapieën zoals sauna, koude en warmte baden en het toevoegen van extra enzymen en goede voeding. Van vitamine C is het al 60 jaar bekend dat het in hoge dosis virussen doodt het lichaam. Maar om dat te doen heeft het lichaam wel voldoende energie nodig om te kunnen slagen. In fase 1 en 2 is dit zeker het geval. In fase 3 kan het ook, maar is dat al een stukje lastiger.

3 Depositiefase
Depositie betekent afzetting en feitelijk betekent het dat de ontstekingen uit de overige fasen onvoldoende zijn opgeruimd en het lichaam hebben verlaten. De reststoffen mogen niet in het bloed blijven zweven en worden afgezet op de minst ‘gevaarlijke’ plekken in het lichaam. Dit zijn de botranden, de aanhechtingen van pezen en spieren en het onderhuidse bindweefsel. Het lichaam ontwikkelt liever een zere knie of desnoods een hernia dan dat er streptokokken in je longweefsel gaan zitten of erger, richting hartspier wandelen.

Typische klachten in fase 3 zijn dan ook, goedaardige gezwellen van het klierweefsel, chronisch opgezette lymfknopen (chronisch betekent langer dan 2 weken), blaas- en nierstenen, stoflong, PMS en pigmentatievlekken zoals de liverspots die je veel bij oudere mensen aantreft in het gezicht en op de armen en de handen.

4 Impregnatie fase
impregneren betekent in dit verband dat de ziekte zich dieper de cel in maneuvreert in plaats van dat het via de lichaamsvochten [bloed, zweet, urine, fecaliën] naar buiten wordt gebracht. De cel wordt verzadigd met of wel de indringer [parasiet, virus, bacterie] of wel met gifstoffen zoals zware metalen, alcoholen en stoffen afkomstig uit voeding zoals bijvoorbeeld fytine uit graan. In deze fase of eigenlijk is dat al vanaf fase 3 het geval, is de darm gaan lekken. De weerstand aldaar is niet meer bestand tegen de hoeveelheid gifstoffen met als gevolg dat van binnenuit het lichaam langzaam maar zeker wordt vergiftigd.
Denk aan klachten als reumatoïde artritis, migraine, poliepen en vleesbomen, astma, maagzweren, schildklier problemen, insuline resistentie en alle beginnende auto-immuun ziekten.

Vanaf fase 4 hebben we te maken met serieuze aandoeningen waar echt iets aan moet worden gedaan. De meeste mensen die nog niet naar dokter zijn geweest gaan zich nu melden bij de arts of natuurgeneeskundige. Ze hebben echt last van hun klachten en het lichaam is niet sterk genoeg meer om door middel van hoge koorts de ziekte eruit te zweten. Integendeel, men beweegt minder vanwege pijn of men geraakt in een gedeprimeerde stemming en ziet het leven niet zo goed meer zitten.

Vanaf fase 4 wordt het minder makkelijk om tot heling en genezing te komen. Er is sprake van verdere condensatie. Dat wil zeggen klachten slaan neer. Schijnbaar lijkt het in periodes heel goed met de persoon te gaan. Hij heeft nergens last van. Geen puistje te zien, geen obstipatie, schijnbaar loopt alles oké. onder deze oppervlakte voltrekt zich het proces, vage klachten treden op, maar velen slagen erin nog lange tijd een normaal leven te hebben.

Er treden chronische vitaminen en mineralen tekorten op, moeheid neemt toe. Slapen wordt minder, geheugen gaat achteruit en vermoeidheid neemt toe. Het gebrek aan goede vetzuren, proteïnes, enzymen en hormonaal evenwicht maakt het voor het lichaam zwaarder.

5 Degeneratie fase en 6 Tumor fase
In deze fase raakt het lichaam verder ontwricht en het verstand raakt verder in de knoop. De verwarring waarin mensen verkeren neemt toe. Er is geen afdoende verklaring meer waarom men de klacht heeft, waardoor het gevoel en zelfvertrouwen achteruit gaat. We hebben nu te maken met “echte” ziektes als alle vormen van kanker, Alzheimer en Parkinson, Diabetes, AIDS, kwaadaardige bloedarmoede, COPD, osteoporose, en hartaanvallen. Sommigen zijn direct dodelijk, anderen zijn te behandelen.

Wat belangrijk hierbij is dat je nooit de moed hoeft op te geven. Elke ziekte is omkeerbaar maar de inspanning die daarvoor geleverd moet worden is wel een stuk groter dan in de voorgaande fasen. Wat vaak gebeurt is dat mensen blijven ontkennen, zodat de klachten gebagatelliseerd dan wel gerechtvaardigd worden. Voor het oog lijkt het dan alsof er niets aan de hand is, maar ondertussen is er veelvuldig lijden aan pijn en een chronisch gevoel van ‘eraf’ zijn.

De hoeveelheid gifstoffen is zo hoog dat het uit het bindweefsel weer terug in het bloed komt en bij de organen komt te zitten. Een hartaanval wordt nogal eens veroorzaakt doordat een bacterie of virus in de bloedbaan terecht komt. De lever is te laat met deze eruit te filteren en het virus of bacterie komt op de hartspier terecht en ontregelt de werking ervan. Het gevolg laat zich raden. Of er schiet een verdikking van de ader wand los en komt terecht in het haarvaten netwerk van het hoofd met als gevolg een CVA. Het mag duidelijk zijn dat deze klachten een voorgeschiedenis van jaren hebben. Net zoals het feit dat je nooit ‘zomaar plotseling’ in fase 5 of 6 belandt.

Ziekte van Lyme
De ziekte van Lyme begint met een teken beet, een rode bult op de arm, wat jeuk, een lichte verhoging of een dag felle koorts als het lichaam sterk genoeg is. Dat doodt dan de parasiet en is de Lyme niet verder gekomen dan fase 1 of 2. Helaas gebeurt dit niet zo heel vaak en gaat de parasiet zich stiekem vermeerderen waarbij het nauwelijks klachten geeft. Zo ongeveer in fase 4 – de impregnatiefase- steekt het de kop weer op. Mensen worden chronisch moe en krijgen overal klachten. Als de Lyme niet als oorzaak wordt gezien worden de klachten bestreden zonder al te veel resultaat. Het kan zelfs zover komen dat de cliënt zware zenuwaandoeningen krijgt met uitval, verharding van het lymfeweefsel en algehele malaise. Op dat moment antibiotica geven is een zeer zware prikkel waarvan je maar moet afwachten of het lichaam dit aankan en kan gebruiken tot herstel. Vanuit het Natuurgeneeskundig princiep moet vanaf fase 4 altijd eerst gevoed worden voordat de indringer [wie of wat dat dan ook is] kan worden bestreden. Daarom is goede voeding en extra supplementatie zo hard nodig. Een sauna kan voor iemand met Lyme in fase 5 de klachten enorm doen laten toenemen.

Tegenwoordig is ontgiften “in.“ Een voorjaarskuur en liefst in de herfst weer eentje. Of een weekje vasten is ook heel populair. Wat we vergeten is dat je lichaam dat prima kan hebben als je in fase 1 zit en dus over een goede gezondheid beschikt. De meeste mensen beginnen eraan bij overgewicht, of bij een gevoel van malaise. Overgewicht is echter minstens fase 3, zo niet verder. Als de tekorten niet eerst worden opgelost en aangevuld zal ontgiften wel tijdelijke verlichting geven maar op de middellange duur juist klachten doen verergeren. De uitscheidingsorganen beginnen namelijk vanaf fase 3 verstopt te geraken. Het is dus zoiets als de gootontstopper in de bak zetten, wetende dat er een verstopping in de buis zit. En zonder water beginnen te bewegen! Het resultaat zal niet echt bevredigend zijn.

Tot slot
Aan elke ziekte zit een begin en een eind, met de 6 fasen als handvat kun je jezelf ergens plaatsen en nagaan wat voor die fase de beste aanpak is. Zit je in fase 1 dan is enige aandacht op voedselpatroon, beweging en omgaan met stress zo af en toe wenselijk. Zit je in fase 2 en 3 dan is actie geboden; beter voedsel, ontgiften, meer beweging, beter stress management. Vanaf fase 4 is het alle hands on deck. Voeden met de juiste supplementen, frisse lucht, beweging, stress management en vooral goede begeleiding om het verstand te helpen uit de knoop te geraken. Ontgiften zou ik nog even niet doen, verder is alle hulp mooi mee genomen.