Middelen tegen een “brandend” maagzuur worden op grote schaal toegepast, al dan niet op voorschrift. Deze groep producten staat qua omzet op de 2de plaats van farmaceutische productenna de cholesterolverlagers (statines).
Veel mensen gebruiken maagzuurremmende of -bindende geneesmiddelen. De verkrijgbaarheid van deze middelen voor zelfzorg is onlangs uitgebreid tot benzinestations. Ze staan dus doodleuk tussen de chips en de cola… En of we daar blij mee moeten zijn is de vraag.
Door een verhoging van de maag pH kan het oplossen en opnemen van (voedings)mineralen een probleem kan gaan geven. Hierdoor kunnen tekorten ontstaan of zal suppletie minder effectief zijn dan gewenst of verwacht. Zuur is tenslotte nodig om mineralen te doen oplossen – denk maar aan het ontkalken van het koffiezetapparaat.
Dat er door het gebruik van maagzuurremmende middelen ook verhoogde kans is op longontsteking is minder bekend. In oktober 2004 is hierover een artikel verschenen in JAMA. (Journal of the American Medical Association). Het betreft hier een Nederlands onderzoek, verricht in het UMC Radboud te Nijmegen.
Samenvatting
Maagzuurremmers verhogen kans op longontsteking
De resultaten van het onderzoek, uitgevoerd door onderzoekers van het Universitair Medisch Centrum St Radboud en het Erasmus MC, zijn gepubliceerd in JAMA – oktober 2004.
Uit een groot onderzoek, gecoördineerd door dr. Robert Laheij van de afdeling Maag-, Darm- en Leverziekten, blijkt nu dat het gebruik van maagzuurremmers de kans op een longontsteking verhoogt. Voor het onderzoek is het IPCI databestand gebruikt dat bestaat uit gegevens van ongeveer een half miljoen huisartspatiënten, verzameld in de periode 1995 tot 2003.
Mensen die maagzuurremmers gebruiken, zijn geen doorsnee van de landelijke bevolking; ze hebben vaak ook andere gezondheidsklachten. Daarom hebben de onderzoekers uit het databestand de mensen die maagzuurremmers gebruiken, gematched met mensen die in het verleden wel eens een maagzuurremmer gebruikt hebben en wat betreft leeftijd en andere gezondheidsaspecten overeenkomen. Het onderzoek toont aan dat iemand die een protonpompremmer gebruikt, bijna twee (1,9) keer zo veel kans heeft op een longontsteking als een vergelijkbaar persoon, die dat geneesmiddel niet meer gebruikt. Voor de andere maagzuurremmers, de H2-receptor antagonisten, is dat 1,6 keer. Ongeveer 25 van de duizend gebruikers van een maagzuurremmer ontwikkelen een longontsteking. Laheij: ‘Onze conclusie is dan ook, dat het gebruik van maagzuurremmers bepaald niet zonder risico’s is. Longontsteking is met antibiotica(regulier), plantago major en baptisia complex van elk 5 druppels om het uur dan de een dan de ander (complementair) over het algemeen goed te behandelen, maar het kan ook ernstiger verlopen, zeker bij patiënten met andere gezondheidsklachten.’
Maagzuur voorkomt bacteriegroei, omdat de meeste bacteriën zich niet thuis voelen in een zure omgeving. Bij het gebruik van maagzuurremmers neemt de bacteriegroei in de maag sterk toe. Mogelijk werken bacteriën uit de maag zich omhoog en komen ze via de slokdarm en de mond in de longen terecht, waar ze een longontsteking veroorzaken.
Bron: MedNet/UMC St Radboud
Insufficiënte maagzuurproductie, symptomen zijn:
Gasvorming / winderigheid, met name na een eiwitrijke maaltijd
Slechte adem en/of lichaamsgeur
Mineralendeficiëntie
Geen trek meer in vlees
Bloedarmoede
Bacterie-overgroei in maagdarmkanaal en darmparasieten
Dysfunctie gal en alvleesklier
NOG MEER WETEN OVER MAAGZUURREMMERS
het gebruik van maagzuurremmers, zoals omeprazol en pantoprazol, kunnen soms een vitamine B12 gebrek veroorzaken.
Maagzweren: verschillende recente onderzoeken suggereren dat een combinatie van zink en carnosine goede bescherming biedt van de maagwand tegen verschillende stimulantia, en minstens zo effectief is als de reguliere maagzuurremmers
Langdurig gebruik van diuretica of maagzuurremmers (protonpompremmers) kan eveneens leiden tot een magnesiumtekort.
Magnesiumtekort heeft een negatieve invloed op het maagdarmstelsel, skelet en het centrale zenuwstelsel.
De spijsvertering, specifiek de eiwitvertering en de opname van vitamine B12 wordt beïnvloed door het gebruik van maagzuurremmers.
Maagzuurremmers kunnen de chroomspiegel verlagen
Maagzuurremmers kunnen Candida-overgroei in het maagdarmkanaal veroorzaken en heeft meestal een zeer hardnekkig karakter. De commensale Candida-gist transformeert tot een pathogene Candida-schimmel (DE PIL ook)
De inname van zuurremmers verhoogt de kans op kolonisatie door Helicobacter (als dit niet al plaatsgevonden heeft), en kan chronische (atrofische) gastritis in de hand werken. Maagzuur geeft klachten bij overproductie of bij lokale slijmvliesbeschadigingen en -ontstekingen, waarbij de hoeveelheid maagzuur normaal, verhoogd, maar ook verlaagd kan zijn. In deze laatste situatie neemt men gemakshalve ook vaak maagzuurremmers in, hetgeen de situatie alleen maar verergert.
Zeer veel processen die zich in ons lichaam afspelen zijn afhankelijk van mineralen en sporenelementen. In de huidige maatschappij wordt een aanvulling van mineralen en sporenelementen steeds belangrijker. Door allerlei omstandigheden kunnen vandaag de dag namelijk eenvoudig tekorten ontstaan, zoals stress-situaties, de uitputting van onze bodem, het gebruik van geraffineerde producten, het gebruik van suikers en het gebruik van medicijnen, zoals maagzuurremmers. Daarbij neemt het aandeel ouderen sinds enkele jaren sterk toe.
Eerste man waarmee ik in aanraking ben gekomen vwb orthomoleculaire geneeskunde
Op wetenschap gebaseerde voedingsadviezen zouden dertig jaar achter de feiten aanlopen en voor duizenden doden per jaar zorgen. De wetenschap moet stoppen met op de rem te trappen. Dat zei Gert Schuitemaker dinsdagavond bij “It’s the food, my friend”.
Tijdens het derde voedseldebat in De Rode Hoed ging het over de invloed van voeding op gezondheid en (wan)gedrag. Gert Schuitemaker, orthomoleculair farmaceut, tevens doctor in de Geneeskunde, betoogde dat Nederlanders ondervoed zijn en dat de wetenschap met zijn voedingsadviezen dertig jaar achter de feiten aanloopt. Als je weet dat in 1965 al duidelijk was dat een tekort aan foliumzuur kan leiden tot baby’s met open ruggetjes, en dat het tot 1991 heeft geduurd voor men moeders extra foliumzuur begon te geven, is het – zo meent Schuitemaker – een slecht idee om te wachten tot de wetenschap zich uitspreekt.
Nederland is ondervoed
Schuitemaker herinnerde eraan dat in een advies van de Gezondheidsraad in 2002 al stond dat maar 2% van alle Nederlanders zich aan de Richtlijnen Goede Voeding houdt. En zelfs als je je aan die richtlijnen houdt, krijg je niet voldoende ijzer, foliumzuur, selenium, zink, vitamine A en vitamine D binnen, gaf het Voedingscentrum toe. Als je praktisch bent, zijn supplementen de logische manier om nutriëntentekorten aan te pakken, concludeert Schuitemaker. Bejaarden zijn een grote risicogroep, maar zeker niet de enige. De nieuwste voedingsadviezen noemt Schuitemaker “een ‘ramp’ voor de gezondheid van de Nederlander. Daarnaast zijn er in de gezondheidszorg al 17.000 tot 20.000 vermijdbare doden per jaar.”
Betere voeding leidt tot beter gedrag
Schuitemaker droeg sprekende voorbeelden aan van de invloed van voeding op gedrag bij gevangenen en kinderen. Zowel in scholen als gevangenissen kan betere voeding tot duidelijke gedragsverbeteringen leiden, stelde Schuitemaker, ook al durft de wetenschap dit nog niet aan. Toch is er wetenschappelijke onderbouwing voor en zijn de praktijkvoorbeelden duidelijk genoeg. In zijn online bibliotheek biedt Schuitemaker samenvattingen van honderden wetenschappelijke voedingsonderzoeken aan waarin een verband wordt gelegd tussen voeding en allerlei ziekten en gedragsstoornissen.
renger witkamp
Renger Witkamp
Witkamp stelt dat de supplementenhandel net als de farmaceutische industrie kan leiden tot “pillen-denken”
“Supplement moet geen aflaat worden”
Renger Witkamp, hoogleraar voeding en farmacologie aan de WUR, reageert op het betoog van Schuitemaker met wetenschappelijke reserve. Hij waarschuwt voor een reductionistische nadruk op supplementen en stelt dat de supplementenhandel net als de farmaceutische industrie kan leiden tot “pillen-denken”. In zijn presentatie toont hij een middeleeuwse aflaat: die functie mogen supplementen niet krijgen, voeding en levensstijl hebben een veel bredere invloed. Wat betreft de financiering van voedingsonderzoek kaart Witkamp een ernstig probleem aan: wetenschappelijk onderzoek krijgt alleen geld van de overheid als het bedrijfsleven erbij betrokken is. Dat is niet de schuld van de universiteit, maar hard overheidsbeleid dat de wetenschappelijke vleugels kortwiekt.
ap_zaalberg
Ap Zaalberg
Dat er nog steeds geen beleid is rond deze bevindingen, tot frustratie van Schuitemaker, is een keuze van Zaalberg zelf, die het onderzoek niet voldoende vindt om er beleid op te baseren.
“Meer onderzoek nodig”
De laatste spreker, Dr. Ap Zaalberg, werkt voor het Ministerie van Veiligheid en Justitie aan onderzoek naar de relatie tussen voeding en gedrag in gevangenissen. Na eerdere onderzoeken in de VS (1981-1998) en Engeland (2002) toonde hij in 2007 ook in Nederland aan dat misdragingen van gevangenen afnamen als ze voedingssupplementen kregen. Dat er nog steeds geen beleid is rond deze bevindingen, tot frustratie van Schuitemaker, is een keuze van Zaalberg zelf, die het onderzoek niet voldoende vindt om er beleid op te baseren. “Er zijn nog teveel vragen open. Hoe werken micronutriënten? Wat is de optimale dosering?” In plaats van vitaminen te gaan verstrekken in gevangenissen, wil Zaalberg eerst een pilot-project doen in zeven nieuwe gevangenissen en jeugdinrichtingen.
Geen discussie over eetgedrag?
In de zaaldiscussie roept Femke de Boer van YFM de vraag op hoe men eetgedrag bij burgers kan veranderen, als slechts 2% van alle Nederlanders verantwoord eet. Bijna iedereen maakt immers al goede voornemens. De vraag wordt terzijde geschoven door Gert Schuitemaker, gesteund door gespreksleider Felix Rottenberg. “Ik wil het vandaag graag hebben over mijn punt dat de wetenschap het tempo ophoudt, en over de onwetendheid van beleidsmakers.”
In de naborrel komen veel mensen alsnog terug op dit thema.
Eetgedrag is psychologisch complex
Jeanne Hoogers, journaliste en psychologe: “Gedrag is complexer is dan hier werd gesuggereerd, dat geldt zeker voor eetgedrag. Je kunt eetgedrag bijna niet veranderen. Wie zorgt dan dat we die supplementen gaan eten? Eten is ook jezelf belonen, jezelf straffen. Daaraan werd voorbijgegaan. Ik vond het debat wat onhandig in die zin.”
“Je kunt eetgedrag praktisch beïnvloeden”
Heleen Prins, BSc biomedische wetenschappen, organisator bij de YFM Academy: “Het ging veel over wat er mis is met onze voedingspatronen, en te weinig over wat we eraan kunnen doen. Het is niet genoeg om een step-up programma aan te bieden. Het zou interessant zijn geweest om meer te kijken naar nudges, naar hands-on manieren waarop je eetgedrag kunt beïnvloeden. Bijvoorbeeld de groente vooraan zetten in de kantine, kleinere borden gebruiken, supermarkten anders indelen. Het gevaar van het denken in supplementen is dat je andere aspecten van eten uit het oog verliest, die even goed invloed hebben op gezondheid en gedrag. De vergelijking tussen kerkelijke aflaten en voedingssupplementen van Renger Witkamp vond ik daarom een mooie stijlfiguur.”
Medisch onderwijs schiet tekort
Guusje Segond von Banchet, verpleegkundige, volgt de YFM Academie: “Als verpleegkundige word je opgeleid in ziektebeelden en behandeling, niet in preventie. Ik heb twee maanden het vak diëtetiek gehad, maar daarbij ging het alleen over nutriënten, niet over eten in een breder verband. Terwijl allerlei andere aspecten van eten minstens evenveel invloed hebben op gezondheid en herstel. In het Radboudziekenhuis in Nijmegen is een proef gedaan waarbij de patiënten meerdere keer per dag vers eten kregen van Maison De Boer, à la carte, dat werkte sterk bevorderend voor het herstel. Maar dat weet ik omdat mijn vader daar is behandeld. Ik heb gemerkt dat voeding in geneeskundige kringen alleen serieus wordt genomen als het over herstel gaat, anders wordt het al snel geassocieerd met een oosterse leefwijze of kwakzalverij.”
Ook op de lagere school geen aandacht voor thema
Guusje vervolgt: “Op de basisschool heb ik alleen geleerd om een verband te leggen tussen eten en dik zijn. Waarom heb ik niet geleerd dat gezond eten ook invloed heeft op de gezondheid van je bloedvaten en allerlei andere aspecten van gezondheid en psyche? Ik weet van een school in Rotterdam waar de leerlingen leren tuinieren, maar ook samen gaan koken en eten. Zo kun je aandacht besteden aan het bredere belang van goed eten.”
Als iedereen hier al ondervoed is, wat verstaat men dan eigenlijk onder ondervoeding?
Zijn we geëvolueerd om ondervoed te zijn?
Hilde Segond von Banchet, hoofd communicatie YFM, stelde tijdens het debat een vraag waarop geen antwoord kwam: “Het was jammer dat ik geen antwoord kreeg op mijn vraag over de oermens. Als wij supplementen moeten slikken, hoe kreeg de oermens dan voldoende voedingsstoffen binnen? Is de mens niet geëvolueerd met schaarste en eenzijdige beschikbaarheid van voedsel? Ik ben ook benieuwd naar de 2% van alle mensen die voldoende voedingsstoffen binnenkrijgen, wie dat dan zijn en hoe ze dat voor elkaar krijgen. Als iedereen hier al ondervoed is, wat verstaat men dan eigenlijk onder ondervoeding?”
“Weston Price wist het al in de jaren ’30”
Sharon en Colja, belangstellende burgers: “Wij horen waarschijnlijk tot die 2% van de bevolking die alle voedingsstoffen binnenkrijgen. We zijn erg geïnteresseerd in voeding en gezondheid, ook met het oog op onze kinderen. Het is niet nodig om dertig jaar op een wetenschappelijk verhaal te wachten. Soms moet je ook voor je gut feeling gaan. Een onderzoeker die deze avond niet aan bod kwam is Weston Price, die in de jaren ’30 al voedingsonderzoek deed in Afrika. Hij liet zien dat er een sterke correlatie is tussen voeding, de kwaliteit van het gebit en gezondheid. Bijna alle kinderen dragen tegenwoordig een beugel, dat heeft ook iets met voeding te maken.”
Slechte darmen: de moeder van alle ziektes
Belangrijke aspecten maag-darm problematiek nader bekeken
Voeding en vertering zijn onlosmakelijk verbonden met een goede gezondheid. Niet voor niets wordt gezegd dat we zijn wat we eten. Maar zelfs de meest gezonde voeding is pas doelmatig als die door ons lichaam goed kan worden opgenomen en verteerd. Een structureel slecht verteringsproces in maag en darmen kan leiden tot chronische klachten elders in het lichaam.
In India zegt men dan ook: ‘slechte darmen: de moeder van alle ziektes’.
Vage benaming maag-darmklachten geeft complexicteit aan
Klachten voortkomend uit het maag-darmkanaal zijn vaak moeilijk te omschrijven. Dat vinden we terug in de benaming. We praten over: spastische, lekkende of prikkelbare darmen. Benamingen die op zich weinig duidelijkheid scheppen.
Op de vraag wat een spastische of lekkende darm dan precies is, zal een eensluidend antwoord uitblijven. Het geeft aan dat er onduidelijkheid bestaat over de diversiteit aan oorzaken van de klachten. In deze publicatie zullen we ingaan op enkele belang-rijke aspecten van de maag-darmproblematiek:
Verstoord evenwicht van de micro-organismen
De zuurgraad in ons maag-darmkanaal
Weerstand, anti-lichamen en de rol van ons maag- darmstelsel
Darmen als onafhankelijk zenuwstelsel: ‘the second brain’
Verstoord evenwicht micro-organismen
We spreken over een microbiële onbalans of dysbiose wanneer het evenwicht van de micro-organismen verstoord is. In deze publicatie betreft het de onbalans in het maag-darmtraject, de mond en de vagina.
In een situatie van microbiële onbalans kunnen bepaalde micro-ben ziektes veroorzaken doordat ze onze ingenomen voedingsstoffen ongunstig beïnvloeden en immuunreacties in het lichaam veroorzaken.
In onze darmen bevinden zich meer dan 500 verschillende soorten microben. Gezamenlijk ontwikkelen deze meer metabolische activiteit dan enig ander orgaan in ons lichaam.
Microben
De belangrijkste microben die bij een verstoord evenwicht ongewenst de overhand kunnen krijgen zijn:
parasieten
gisten en schimmels (vooral cadida albicans)
Virussen
bacteriën
Bacteriën kunnen verder worden onderverdeeld in:
* Aërobe bacteriën in het lichaam
Kunnen overheersen bij een overmaat aan antibiotica en bij acute virale of bacteriële infecties waardoor verschil lende goedaardige soorten worden gedood.
* Anaërobe bacteriën in het lichaam
De aanwezigheid van deze bacteriën in het lichaam is moeilijk vast te stellen.
* Bacteriën in voedsel en water
Zoals Salmonella, Shigella of E.coli die voedselvergiftiging kunnen veroorzaken.
De meest voorkomende bacteriën zijn: Campylobacter jejuni, Clostridium difficile en perfiringens, Bacteroides fragilis, Klebsiel-la, Proteus, Salmonella, Shigella, Cryptosporidiën.
Parasieten
Parasieten verdienen in het kader van de maag-darmproblematiek extra aandacht. Wereldwijd zijn meer dan 1 miljard mensen geïnfecteerd met parasieten. Mensen, dieren, voedsel en transportmiddelen zoals schepen zijn potentiële transporteurs van deze microben. Ziektes waaraan parasieten ten grondslag liggen nemen toe. Die toename heeft verschillende redenen:
* Sterke toename van internationaal reizen
* Immigratie
* Voedsel wordt tegenwoordig over de hele wereld gemaakt en getransporteerd
* Voedselbereiding in restaurants en de sterke toename van het “uit eten gaan”
* Toename wereldbevolking
Typische symptomen van een acute parasietinfectie in het beginstadium kunnen zijn, diarree, obstipatie, buikpijn, krampen, misselijkheid, eetlustverlies en een situatie waarin diaree en obstipatie elkaar afwisselen.
Meest voorkomende parasieten en hun klachten zijn:
Andere vaak voorkomende parasieten zijn:
Giardia lamblia, Cryptosporidia, Microsporidia, Dientamoeba fragilis.
Belangrijke vormen van microbiële onbalans
Veel essentiële functies van een gezonde darmflora zijn door de wetenschap inmiddels vastgelegd.
Een gezonde darmflora is o.a. afhankelijk van:
De beschikbaarheid van voldoende voedingsvezels
Gezond slijm
Een juiste zuurgraad
Goede doorbloeding
Gepubliceerd onderzoek geeft aan dat een verstoord evenwicht van de micro-organismen in maag en darmen de oorzaak is van, of bijdraagt aan: vitamine B12 tekort, prikkelbaar darmsyndroom, darmontstekingen, psoriasis, eczeem, acné en bepaalde auto-immuunreacties.
Belangrijke oorzaken van een verstoord microbieel evenwicht zijn:
Slechte voeding en nutriënten status
Stress
Het gebruik van antibiotica en bepaalde medicijnen
Verminderde darmperistaltiek
Maag-darm infectie
Xenobiotica (gifstoffen bv. door milieuvervuiling)
Verstoorde hormoonproductie (cortisol, insuline en schildklierhor monen)
Insuline resistentie
Hypochloorhydrie (weinig maagzuur)
Enkele belangrijke vormen van microbiële onbalans worden hier nader beschreven. Dysbiose door rotting
Dysbiose door rotting is een veel voorkomende vorm van microbiële onbalans. De belangrijkste oorzaak is het westerse voedingspatroon gekenmerkt door: veel vet, eiwit en vlees, weinig oplosbare vezels. Een dergelijk voedingspatroon veroorzaakt een verhoogde concentratie bacteroides. De stofwisseling verandert hierdoor zodanig dat het ingenomen voedsel in de darmen gaat rotten. De verhoogde concentratie bacteroides leidt tot een hogere activiteit van de enzymen beta-glucuronidase en urease. Deze enzymen kunnen galzuren omzetten naar toxines. Ook gaan ze de ontgifting van oestrogenen tegen, waardoor een verhoogd oestrogeengehalte in het lichaam kan ontstaan. Bovendien kunnen deze enzymen de zuurgraad (pH) in de ontlasting verhogen door een grotere ammonia productie.
Dysbiose door fermentatie
Dysbiose door fermentatie is een vorm van koolhydraat-intolerantie door een onbalans van microben, in het bijzonder van gisten en bacteriën die de koolhydraten in de dunne darm fermenteren. Dit kan leiden tot obstipatie, diarree, buikklachten, winderigheid en algehele malaise. Vooral mensen die zich niet prettig voelen na het eten of drinken van fruit, bier, wijn of bepaalde graanproducten kunnen te maken hebben met deze vorm van microbiële onbalans. Ook een teveel aan Candida albicans valt vaak in deze categorie.
Dysbiose door tekorten
Een dysbiose door tekorten ontstaat wanneer een persoon te weinig goedaardige darmbacteriën heeft zoals Lactobacillus en Bifidobacteria. Dit tekort kan bijvoorbeeld veroorzaakt worden door antibioticagebruik of te weinig vezels in de voeding. Mensen die deze vorm van microbiële onbalans hebben kunnen voedingsintoleranties krijgen en ook allergieën en infecties.
Dysbiose door overgevoeligheid
Bij een dysbiose door overgevoeligheid reageert het immuunsysteem zeer gevoelig op substanties in voeding en substanties geproduceerd door microben (endotoxinen). Mensen die last hebben van deze vorm van microbiële onbalans zijn multi-allergisch en hun symptomen zijn vaak systemisch; dus niet alleen in de darmen. Er is een grote kans dat mensen met auto-immuunziekten en mensen met een hoog IgA niveau te maken hebben met deze vorm van dysbiose.
De zuurgraad in ons maag-darm-kanaal
Bij een microbiële onbalans ontstaan door fermentatie, rotting en een hoge eiwitconsumptie diverse zure bijproducten. Omdat het lichaam zal proberen het zuur-base evenwicht te behouden raken hierdoor de alkali-reserves (basen) van onder andere de lever en alvleesklier uitgeput.
De zuren kunnen zich vanuit de darm een weg naar boven banen en zure oprispingen veroorzaken, die vaak ten onrechte worden aangezien voor een te grote maagzuurproductie. Deze zuren hebben geen verterend vermogen en werken zo de vertering van ons voedsel door maagzuur en de verteringsenzymen sterk tegen.
De darmen zijn veel gevoeliger voor het effect van de zuren dan de maag. In tegenstelling tot het dikke slijmvlies van de maagwand, dat is ingesteld op sterke zuren (maagzuur) is het dunne slijmvlies van de darmen dat absoluut niet.
Weerstand, antilichamen en ons maag-darmstelsel
In ons lichaam is het maag-darmkanaal het centrum van ons afweersysteem. Het bevat meer dan 80% van de cellen die antilichamen produceren.
De immuniteit die hier wordt opgebouwd is wezenlijk anders dan de opbouw elders in het lichaam.
Het maag-darm afweersysteem bestaat o.a. uit:
* Maagzuur- en verteringsenzymen
De eerste-lijnsdefensie tegen bacteriën en pathogenen.
* Het lymfeweefsel GALT
Het slijmvliesachtige oppervlak van de darmen is maar één cel dik. Daaronder bevindt zich het GALT (Gut Associated Lymphatic Tissue). Dit lymfeweefsel geeft antilichamen af.
* Anti-lichamen
Antilichamen openen de aanval op specifieke binnendringers (antigenen) zoals bacteriën, parasieten en voeding waarop allergisch wordt gereageerd. Tot de antilichamen behoren IgA, IgE, IgG, IgM, B cellen en het belangrijke SIgA.
Deze laatste antilichamen bespreken we nader. SigA eerste-lijns defensie
SIgA (Secretory Immunoglobuline A) zijn antistoffen die de eerste-lijnsdefensie in de darmen vormen.
Ze worden geproduceerd in speciaal hiervoor aanwezige cellen, Peyer’s plaque genaamd.
Deze cellen geven het SIgA af in de slijmvliesbarrière van darm.
SIgA is een belangrijk onderdeel van het afweersysteem in speeksel en in de slijmvliesmembranen van neus en longen. In gezonde darm-slijmvliezen is SIgA volop aanwezig. Het heeft daar als doel potentiële vijanden als bacteriën, schimmels en parasieten onschadelijk te maken. Dat geldt ook voor grote voedselstukken die ontstekingen kunnen veroorzaken. Door ontstekingsprocessen in de darm te voorkomen blijft de integriteit van de darmwand intact. Sommige mensen worden geboren met een lagere aanmaak van SIgA. Dit is meestal het geval bij mensen met allergieën en bij kinderen van ouders met allergieën. Zulke kinderen zijn meestal gevoeliger voor gluten, tarwe en voedselallergieën. Naast erfelijk bepaalde factoren zijn er ook andere elementen die invloed hebben op de hoeveelheid SIgA in ons lichaam.
We noemen er enkele:
Het hormoonniveau
Onze leeftijd: het SIgA niveau neemt met het ouder worden af
Vitamine A, zink, L-glutamine, probiotica en colostrum hebben de mogelijkheid om de productie van SIgA te verhogen
Stress
Voeding
Microflora van de darmen en de integriteit van de darmwand
Infecties
Borstvoeding
Andere soorten antilichamen zoals IgE, IgG en IgM zijn gespecialiseerd op specifieke indringers. Denk dan bijvoorbeeld aan voeding die allergie oproept of bepaalde soorten griepvirussen.
Een geheel andere manier van werken hebben lysozomen. Deze ondersteunen het afweersysteem in darmen, speeksel en tranen door de pathogenen ‘op te eten’.
Darmen als onafhankelijk zenuwstelsel: “the second brain”
De darmen hebben een complex onafhankelijk zenuwstelsel, ENS -Enteric Nervous System- genoemd. Deze ‘tweede hersenen’ hebben een twee-weg communicatiesysteem met de hersenen. Dit verklaart de dramatische veranderingen die in het maag-darmkanaal plaatsvinden tijdens emotionele stress.
Zenuwprikkels -boodschappen-gaan vice versa van de hersenen naar de maag-darm over een weg die ‘vagus nerve’ wordt genoemd. Via dit ‘boodschappencircuit’ wordt de hersenen een signaal gegeven als er problemen zijn in het maag-darmtraject.
Om te kunnen communiceren gebruikt het ENS dezelfde neurotransmitters als de hersenen. In totaal zijn dit er ongeveer dertig, met serotonine als één van de voornaamste. Serotonine heeft ook een belangrijke rol bij de peristaltiek van de darmen evenals de zuurgraad aldaar.
In samenhang met de neurotransmitters kan ook obstipatie bezien worden. Slechts 25-35% van de mensen reageert bij obstipatie positief op een verandering van de voeding (bv. meer vezels). In de gevallen dat dit niet zo is moeten we de oorzaak dus elders zoeken. Het is dan goed om ons te realiseren dat ook een trage schildklierwerking of een beperkte darmperistaltiek tot obstipatie kunnen leiden.
Het is bekend dat serotonine een belangrijke rol speelt bij de peristaltiek. Beïnvloeding van de peristaltiek via ‘de tweede hersenen’ kan daarom in diverse situaties daarom succesvol zijn. Middelen die een positieve werking hebben op serotonine zijn anti-depressiva in een natuurlijke vorm.
Lekkende darm syndroom
Met het ‘lekkende darm syndroom’ wordt bedoeld: de conditie in de darmen waarbij de opname en het transport van voeding en voedingsstoffen verstoord is. Een belangrijke rol bij het lekkende darmsyndroom hebben de ‘villi’.
De villus is een vingerachtige structuur aan de oppervlakte van de dunne-darmwand (mucosa). Deze structuur vergroot de oppervlakte van de darm enorm en daarmee de opnamecapaciteit. De villus bestaat uit villi, microvilli en crypts.
Functies van de villi
* Villi zijn de werkpaarden van de darmen als het gaat om de opname van voeding in de bloedstroom
* Villi vermeerderen de oppervlakte van de dunne darm voor de absorptie van voeding
* Villi geven enzymen en bicarbonaat af ter vertering van voeding voordat deze kan worden opgenomen in de bloedbaan
* Villi absorberen het verteerde voedsel en transporteren dit naar de bloedstroom om zo verder in het lichaam gedistribueerd te worden
* Villi zijn een barrière waardoor bacteriën, parasieten en toxines worden geblokkeerd
Er zijn miljoenen microscopisch kleine villi in elke sectie van de dunne darm. Deze kunnen beschadigd raken zonder duidelijke symptomen. Villi zijn ontwikkeld om aangebrachte schade te compenseren. Wanneer echter grote secties villi zélf aangetast raken door ontstekingen, infecties of toxines dan heeft dit gevolgen voor de absorptie en het transport van voeding en voedingsstoffen. Dat geldt ook voor de enzym-afgifte en de defensieve mogelijkheden van villi. Zo kan o.a. het “lekkende darm syndroom ontstaan“.
Hoe ontstaat het lekkende darm syndroom
Voor het ontstaan van het lekkende darm syndroom zijn diverse redenen aan te wijzen. We bespreken enkele belangrijke oorzaken:
Voedingsallergie
Een voedingsallergie kan reactie in het darmweefsel veroorzaken die leidt tot verhoogde doorlaatbaarheid (permeabiliteit). Een lekkende darm laat dan de passage toe van abnormaal grote moleculen. Deze worden door het afweersysteem als vijandig (antigen) gezien zodat het deze aanvalt. Dit stimuleert het afweersysteem weer om méér antilichaamcomplexen te vormen wat tot een verslechtering van het darmweefsel leidt, de lekkende darm zal verergeren en zal meer allergische reacties veroorzaken. Als dit proces niet gestopt wordt kunnen de functies van lever, afweersysteem en darmen verslechteren.
Er is in het bijzonder een toename te zien van glutenintolerantie en -gevoeligheid en van de glutengerelateerde auto-immuunziekte Coeliakie.
Bacteriële onbalans
Wanneer een gezonde darmflora uit balans is geraakt door een overschot aan Candida albicans, gisten of parasieten spreken we van een bacteriële onbalans. Deze dysbiose kan leiden tot het lekkende darmsyndroom.
Ontstekingen
De immuunreacties (anti-lichaam respons) in de darmwand die normaal bedoeld zijn als protectie, kunnen ook juist ontstekingen creëren waardoor de lekkende darm verergert.
Malabsorptie voedingsstoffen
Wanneer aan de darmen door welke oorzaak dan ook voedingsstoffen worden onthouden kan binnen enkele dagen hyperpermeabiliteit ontstaan.
Genetische bepaling
Er blijken genetische patronen van hyperpermeabiliteit te bestaan. Zo zien we dat mensen met de ziekte van Crohn vaak al een verhoogde darmpermeabiliteit hebben. Maar ook familieleden van deze patiënten hebben vaak een verhoogde darmpermeabiliteit, ook al hebben ze zélf de ziekte van Crohn niet.
Chronische stress
Chronische stress vermindert de mogelijkheid van het afweersysteem om adequaat te reageren en gaat in het bijzonder het genezingspro-ces in de darmen tegen.
Ook de darmflora wordt door stress negatief beïnvloed.
Medicijngebruik
In het bijzonder antibiotica, farmaceutische hormonen (de pil, prednison e.d.) en N.S.A.I.D.’s (pijnstillers) kunnen een negatieve invloed hebben op de darmen.
Overige oorzaken
Overmatig alcoholgebruik, milieufactoren en slechte voeding. Toxische substanties in ongezonde darmen (zie dysbiose door rotting)
Toxische substanties in ongezonde darmen (zie dysbiose door rotting)
* Ammonia
Een bijproduct van ureum en eiwit decompositie, door bepaalde soorten microben in de darm. Ammonia wordt normaal omgezet naar ureum, als dit niet gebeurt kan het leiden tot neurologische symptomen en betrokkenheid bij foute transformatie van cellen.
* Histamine
Gevormd bij ontbinding van tryptofaan. Kan hoofdpijn, depressie, lage bloeddruk en misselijkheid geven.
* Indolen (Indican)
Gevormd door ontbinding van tryptofaan. Aantal indolen wordt vergroot door hoge vleesconsumptie.
* Mercaptan
Bijproduct van de ontbinding van cysteïne. Kan lage bloeddruk veroorzaken. Leidt tot stinkende winderigheid.
* Phenol
Bijproduct van de ontbinding van tyrosine in de dikke darm.
Kan necrose (weefseldood) van de darmmucosa en levercellen veroorzaken.
* Skatole
Bijproduct van de ontbinding van tryptofaan, gerelateerd aan anemie en malabsorptie syndroom. Skatole werkt acetylcholine en kalium tegen. Teveel skatole kan leiden tot slechte adem en stinkende ontlasting.
* Waterstofsulfiet gas
Bijproduct van eiwitontbinding.
Kan de wand van de darmen irriteren en kan even giftig zijn als cyanide. Het kan zwakheid, snelle polsslag en misselijkheid veroorzaken.
* Tyramine
Bijproduct van de ontbinding van tyrosine. Structureel verwant aan adrenaline. Kan tot hoge bloeddruk en problemen met het zenuwstelsel leiden wanneer het in het bloed circuleert.
A: Er zijn ongeveer 4000 bekende chemicaliën in tabaksrook, minstens 250 van hen bekend is schadelijk en meer dan 50 is bekend dat kanker bij mensen. Tabaksrook in afgesloten ruimten wordt ingeademd door iedereen, het blootstellen van rokers en niet-rokers zowel om de schadelijke gevolgen.
Ongeveer 700 miljoen kinderen, bijna de helft van de totale wereldbevolking, ademen lucht vervuild door tabaksrook. Meer dan 40% van de kinderen ten minste een ouder roken. In 2004, kinderen goed voor 31% van de 600 000 vroegtijdige sterfgevallen toe te schrijven aan passief roken.
Bij volwassenen, meeroken veroorzaakt ernstige cardiovasculaire en respiratoire ziekten, waaronder hart-en vaatziekten en longkanker. Bij zuigelingen, veroorzaakt het plotselinge dood syndroom. Bij zwangere vrouwen, het veroorzaakt een laag geboortegewicht.
Geen ventilatie noch filtratie, zelfs in combinatie, kan verminderen tabaksrook blootstelling binnenshuis tot een niveau dat aanvaardbaar worden geacht. Alleen 100% rookvrije omgeving biedt effectieve bescherming. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zijn een rookvrije omgeving breed gesteund door zowel rokers als niet-rokers.
Het hebben van een rookvrije omgeving vaak bespaart geld voor bars en restaurant eigenaren, waardoor de risico’s van brand en bijgevolg hun verzekeringskosten. Het resulteert vaak in een lagere renovatie, schoonmaak-en onderhoudskosten, ook.
Artikel 8 van het WHO-Kaderverdrag inzake tabaksontmoediging, erkent dat blootstelling aan tabaksrook veroorzaakt dood, ziekte en invaliditeit, en vraagt landen om vast te stellen en uitvoeren van wetgeving die bescherming tegen passief roken biedt.
Veel landen over de hele wereld hebben al wetten ingevoerd om mensen te beschermen tegen blootstelling aan tabaksrook in openbare plaatsen. Vieringen over de hele wereld op World No Tobacco Day (31 mei) om meer mensen en meer landen om een rookvrije gaan.
Doe mee aan de trend door te beweren uw recht op openbare plaatsen die zijn 100% rookvrij binnen.
Hulp nodig bij het repareren Leaky Gut Syndroom, Verbetering van Immune Support, en de vermindering van ontsteking?
Slechte immuunsysteem, ontstekingen, en intestinale permeabiliteit (AKA – lekkende darm) zijn veel voorkomende problemen voor mensen met gluten gevoeligheid. Hoe gluten af te breken het immuunsysteem? Laten we eens kijken naar dit in meer detail. Het onderstaande diagram illustreert drie primaire mechanismen van hoe gluten kan een gezond immuunsysteem beschadigen:
Leaky Gut en gastro-intestinale schade
Enkele jaren geleden, onderzoekers (waaronder Dr Alessio Fasano) aan de Universiteit van Maryland ontdekten dat gluten direct een fenomeen dat bekend staat als darmpermeabiliteit veroorzaken (AKA – lekkende darm). Dit proces is aangetoond dat leiden tot de ontwikkeling van extra voedselallergieën gevolgd door een overgang naar een hyper reagerend immuunsysteem
– vervolgens bijdragen aan auto-immuunziekte.
Vlak achter je darmwand is een weefsel genaamd de GALT (Gastro lymfeweefsel). Uit onderzoek blijkt dat ongeveer 80% van uw immuuncellen hier koesterde. Zodra lekkende darm ontwikkelt, de sluizen letterlijk open te stellen en de GALT wordt gebombardeerd met bacteriën en andere micro-organismen, voedsel eiwitten, en een aantal darm toxines. Na verloop van tijd kan immune aanval leiden tot inflammatoire schade niet alleen in de darm, maar ook in andere weefsels van het lichaam.
Vitaminen en mineralen tekorten
Gluten is aangetoond dat intestinale absorptie beïnvloeden, maar het is ook aangetoond dat andere organen beschadigen die helpen bij de spijsvertering. De maag, lever, galblaas en alvleesklier alle hulp in de juiste afbraak van voedingsstoffen uit het voedsel dat we eten. Gluten geïnduceerde schade aan deze weefsels kunt zowel vitaminen en mineralen tekorten. Het verlies van de opname van voedingsstoffen en de opname draagt bij aan talloze problemen. Bijvoorbeeld, vitamine B-12-deficiëntie is heel gebruikelijk voor patiënten met gluten gevoeligheid. Deze B-vitamine speelt een belangrijke rol in het herstel en genezing van de darm. U kunt zien dat de vangst 22 dat tekort aan voedingsstoffen speelt. De gluten beschadigd darm behoeften vitaminen en mineralen om te helpen bij het herstel van de schade, maar de bestaande schade wordt voorkomen dat de opname van de voedingsstoffen die nodig zijn om te helpen bij het herstel proces. Tenzij aangepakt, het is een vicieuze cirkel.
Altered Darmbacteriën
Onderzoeken hebben aangetoond dat het gluten kan het type van bacteriën invloed in de darmen. Sommige dier onderzoek wijst erop dat dit vooral het geval van genetisch gemodificeerde variëteiten van graan. Er zijn een aantal ziekten geassocieerd met abnormale darmflora – SIBO, IBS, colitis ulcerosa en ziekte van Crohn een paar te noemen.
Waarom zijn de gezonde bacteriën belangrijk? Ze dienen om u te helpen uw lichaam B-vitaminen en vitamine K. Ze helpen ook uw immuunsysteem te reguleren het vermogen om te communiceren en te reguleren het ontstekingsproces. Bovendien zijn deze gezonde flora helpen pathogene (ziekteverwekkende) micro-organismen zoals H. pylori, gist, parasieten, etc.
Hoe gaat u om al deze problemen?
Ik ontwikkelde UltraImmune IgG al deze problemen. Ik gebruik deze formule al vele jaren in mijn prive-praktijk, en zijn waren overspoeld met verzoeken van mensen over de hele wereld op zoek naar hulp bij herstel na jaren van gluten geïnduceerde schade. Deze formule is een van mijn geheime klinische wapens en tot nu toe, heb ik nog nooit gedeeld met het publiek. Deze gespecialiseerde formule levert de volgende voordelen:
Bindt en neutraliseert lichaamsvreemde microben (bacteriën, parasieten, etc.) in de darm
Levert een bron van natuurlijke antilichamen
Vermindert G.I. ontsteking
Biedt het immuunsysteem ondersteuning via meerdere mechanismen
Ondersteunt spiermassa
In feite studies hebben aangetoond orale immuno-eiwit suppletie herstelt eetlust, ondersteunt het lichaam gezonde reactie op ontstekingen en bevordert verbeterde eiwitmetabolisme onder immunologische stress. Orale suppletie is aangetoond darmwand integriteit en intestinale humorale immuniteit. UltraImmune IgG bevat ook transferrine om en reguleren de hoeveelheid vrij ijzer beschikbaar om de binnendringende vreemde microben. De gehalten van deze formule zijn vergelijkbaar met het niveau en balans in gezonde individuen. Bovendien deze speciale formulering bevat de verbindingen – TGF-ß en IGF-I. Deze eiwitten zijn betrokken bij het herstel van beschadigde cellen in het spijsverteringskanaal. Gezonde niveaus van deze eiwitten zijn geassocieerd met een mager weefselmassa (spieren en om te helpen bij het stimuleren van IgA. *
Meest immuunsysteem stimuleren producten minder effectief voor patiënten met gluten gevoeligheid en autoimmuunziekte omdat het immune systeem in plaats van ondersteunen. Dit is gelijk aan het proberen om energie te stimuleren door middel van een hoog cafeïne. Het eindresultaat leidt tot een overgestimuleerd en overwerkt immuunsysteem.
Veelgestelde vragen
Ik heb meerdere allergieën, wat zijn de ingrediënten in dit product? De enige bestanddelen van dit product zijn serum bovine serum afkomstige eiwitten, vegetarische gelkapje, stearinezuur, microkristallijne cellulose en magnesiumstearaat.
Is dit product veilig voor coeliakiepatiënten? Ja het veilig is voor coeliakie evenals die van niet-coeliakie gluten gevoeligheid.
Hoeveel moet ik nemen? De standaard dosering is 4 capsules per dag. Er zijn geen bekende bijwerkingen.
Heeft dit supplement bevat zuivel? Nee, dit product is volledig zuivel gratis.
Hoe werkt dit product vergelijken met colostrum? Het is veel krachtiger dan colostrum. Het bevat 3 X meer IgG, tweemaal zoveel cysteine en 15 keer transferrine. Daarnaast biest is zuivel gebaseerd en er is de mogelijkheid van gluten kruisbesmetting.
Bevat dit product bevat geen voorkomende allergenen? Bevat geen: tarwe, gluten, maïs, gist, soja, zuivelproducten, vis,
schelpdieren, pinda’s, noten, ei, kunstmatige kleurstoffen, kunstmatige zoetstoffen of conserveringsmiddelen.
Referenties:
Ungar, BLP, Ward, DJ, Fayer, R, Quinn, CA. Beëindiging van Cryptosporidiumassociated diarree in een te verwerven immunodefi ciëntie syndroom patiënt na behandeling met hyperimmune bovine colostrum. Gastroenterol. 1990:98: 486
Weiner, C, Pan, Q, Hurtig, M, Boren, T, Boswick, E, Hammarstom, L. Passieve immuniteit tegen humane pathogenen met boviene antilichamen. Clin Exp. Immunol. 116:193-205.
Hammarstrom V, Smith CI, Hammarstrom L. Orale immunoglobulinebehandeling inCampylobacter jejuni enteritis. The Lancet 1993; 341:1036
Korhonen H, Syvaoja EL, Aloha-Luttila H et al.. Bactericide effect van bovinenormal en immuun serum, colostrum en melk tegen Heliobacter pylori. J Appl Bacteriol. 1995; 78:655-662
Tjellstrom B, Stenhannar L, Magnusson KE, Sundqvist T. Orale immunoglobuline behandeling in de ziekte van Crohn. Acta Pediatr 1997; 86:221-3
Antonio J, Sanders MS, Van Gammeren D. De effecten van rundercolostrum suppletie op de lichaamssamenstelling en is prestatie in actieve mannen en vrouwen. Voeding 2001. Mar, 17 (3) :243-7
Jiang R, X Chang, Stoll B, et al.. Dieet plasma-eiwit efficiënter wordt gebruikt dan geëxtrudeerde soja-eiwit voor mager weefsel groei in het begin van gespeende varkens. J Nutr 2000; 130:2016-9
Weaver et al.., De gevolgen van Bovine Ig Isoleer op diarree-predominant prikkelbare darm syndroom in een dubbelblinde, placebo gecontroleerde klinische studie. Niet gepubliceerd. 2005.
* Deze verklaringen zijn niet geëvalueerd door de Food and Drug Administration. Dit product is niet bedoeld voor diagnose, behandeling, genezing of voorkoming van ziekten.
Middelen tegen een “brandend” maagzuur worden op grote schaal toegepast, al dan niet op voorschrift. Deze groep producten staat qua omzet op de 2de plaats van farmaceutische producten na de cholesterolverlagers (statines).
