1. Ziekte van Lyme wordt overgebracht door de beet van een teek, en de ziekte heerst in de Verenigde Staten en wereldwijd. Teken geen grenzen kennen en respecteren geen grenzen. Provincie van de woonplaats van een patiënt geen correcte weergave van zijn of haar ziekte van Lyme risico, omdat mensen reizen, huisdieren reizen, en teken reizen. Dit creëert een dynamische situatie met veel mogelijkheden voor blootstelling aan ziekte van Lyme voor elk individu.
2. Ziekte van Lyme is een klinische diagnose. De ziekte wordt veroorzaakt door een spiraalvormige bacterie (spirocheet) genoemd Borrelia burgdorferi. Lyme spirocheet kan infectie van meerdere organen en produceert een groot aantal symptomen. Case reports in de medische literatuur document de veelvormige verschijnselen van de ziekte van Lyme, en bekendheid met de gevarieerde presentaties is essentieel voor het herkennen gedissemineerde ziekte.
3. Minder dan 50% van de patiënten met de ziekte van Lyme te herinneren een tekenbeet. In sommige studies dit aantal zo laag als 15% in cultuur bewezen infectie met de spirocheet.
4. Minder dan 50% van de patiënten met de ziekte van Lyme te herinneren elke uitslag. Hoewel de erythema migrans (EM) of “roos” uitslag wordt beschouwd als klassieker, het is niet de meest voorkomende dermatologische manifestatie van vroege-gelokaliseerde Lyme infectie. Atypische vormen van deze huiduitslag worden veel vaker gezien. Het is belangrijk te weten dat de EM huiduitslag pathognomonisch ziekte van Lyme en vereist geen verdere controle voor het starten van een passende antibioticatherapie.
5. De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) surveillance criteria voor de ziekte van Lyme werden bedacht om een smalle band van de gevallen te volgen voor epidemiologische doeleinden. Zoals vermeld op de website van CDC, werden de criteria surveillance niet bedoeld voor gebruik als diagnostische criteria , noch waren zij bedoeld om de volledige omvang van de ziekte van Lyme te definiëren.
6. De ELISA-test is onbetrouwbaar. De test mist 35% van cultuur bewezen ziekte van Lyme (slechts 65% gevoeligheid) en onaanvaardbaar als de eerste stap van een twee-staps onderzoeksprotocol. Per definitie moeten onderzoekstest ten minste 95% gevoeligheid.
7. Van patiënten met acute cultuur bewezen Lyme, 20-30% seronegatief blijven seriële western blot bemonstering. Antilichaamtiters lijken ook te dalen in de tijd; Terwijl dus de western blot maanden positief kan blijven, niet altijd gevoelig genoeg om chronische infectie te detecteren met de Lyme spirocheet zijn. Voor “epidemiologische doeleinden” de CDC Uitgeschakeld in de western blotanalyse het lezen van de banden 31 en 34. Deze banden zijn zo specifiek voor Borrelia burgdorferi dat ze voor de ontwikkeling van vaccins werden gekozen. Aangezien een vaccin voor de ziekte van Lyme is momenteel niet beschikbaar, maar een positieve 31 of 34 band zeer indicatief voor blootstelling Borrelia burgdorferi. Toch zijn deze banden worden niet gemeld in de commerciële Lyme-tests.
8. Bij gebruik als onderdeel van een diagnostisch onderzoek voor de ziekte van Lyme, dient de western blot uitgevoerd door een laboratorium dat leest en rapporteert alle banden verband met Borrelia burgdorferi. Laboratoria die FDA goedgekeurde kits gebruiken (bijvoorbeeld de mardx marblot®) worden beperkt in het rapporteren van alle bands, zoals ze moeten zich houden aan de regels van de fabrikant. Deze regels zijn opgesteld in overeenstemming met surveillance criteria van de CDC en verhogen het risico van vals-negatieve resultaten. De commerciële kits kunnen nuttig zijn voor bewakingsdoeleinden, maar ze bieden onvoldoende informatie nuttig bij behandeling van de patiënt te zijn.
9. Er zijn 5 subspecies van Borrelia burgdorferi, meer dan 100 stammen in de VS en 300 stammen wereldwijd. Deze diversiteit wordt verondersteld bij te dragen aan de antigene variabiliteit van de spirocheet en zijn vermogen om het immuunsysteem en antibiotica omzeilen, leiden tot een chronische infectie.
10. Testen op Babesia, Anaplasma, Ehrlichia en Bartonella (andere door teken overgebrachte organismen) moeten worden uitgevoerd. De aanwezigheid van co-infectie met deze organismen wijst op mogelijke infectie met de spirocheet ook. Als deze co-infecties zijn onbehandeld, hun blijvende aanwezigheid verhoogt de morbiditeit en voorkomt succesvolle behandeling van de ziekte van Lyme.
11. Een overwicht van bewijsmateriaal wijst erop dat actieve lopende spirochetal infectie met of zonder andere door teken overgedragen co-infecties is de oorzaak van de aanhoudende klachten bij chronische ziekte van Lyme .
12. Er is nog nooit een studie waaruit blijkt dat 30 dagen van antibiotische behandeling geneest chronische ziekte van Lyme geweest. Er is echter een overvloed aan documentatie in de Amerikaanse en Europese medische literatuur aantonen door histologie en cultuur technieken die korte cursussen van antibiotische behandeling niet aan de Lyme spirocheet uit te roeien. Korte kuren hebben geresulteerd in een ruim 40% recidive, vooral als de behandeling wordt vertraagd.
13. De meeste gevallen van chronische Lyme-ziekte vereisen een langere loop van de behandeling met antibiotica om symptomatische verlichting te bereiken. De terugkeer van de symptomen en tekenen van de voortdurende aanwezigheid van Borrelia burgdorferi geeft de noodzaak van verdere behandeling. De zeer reële gevolgen van onbehandelde chronische persisterende Lyme infectie wegen ruimschoots op tegen de mogelijke gevolgen van langdurige behandeling met antibiotica.
14. Veel patiënten met chronische ziekte van Lyme vereisen langdurige behandeling totdat de patiënt vrij van symptomen. Recidieven optreden en herbehandeling kan worden verlangd. Er zijn geen tests die momenteel beschikbaar zijn voor provethat het organisme is uitgeroeid of dat de patiënt met een chronische ziekte van Lyme is genezen.
15. Net als syfilis in de 19e eeuw, is de ziekte van Lyme is wel de grote imitator en moet in de differentiële diagnose van reumatische en neurologische aandoeningen, evenals het chronisch vermoeidheidssyndroom, fibromyalgie, Somatisatie stoornis en elke moeilijk te diagnosticeren multi-systeem worden overwogen ziekte.

Lees meer hierover

Lyme behandelen vergt een gedegen aanpak, met gedegen kennis die ik in de loop der 10 tallen jaren vergaard heb, niet alleen via scholing, ook uit de ervaring die ik heb met het behandelen ervaar. Wilt u een afspraak maken? Stuur dan een bericht naar info@natuurpraktijkaurora.nl

Bron The International Lyme en de geassocieerde Diseases Society