De hoeveelheid urinezuur en aceetaldehyde die door gist en schimmel wordt geproduceerd, kan overweldigend zijn voor het lichaam. Wanneer aceetaldehyde in de lever wordt omgezet in alcohol, wordt het lichaam uitgeput van magnesium, zwavel, waterstof en kalium, waardoor de celenergie wordt verminderd. Het lichaam cheleert urinezuur en andere gifstoffen met vetten, waardoor het LDL-cholesterol stijgt. Bij een vergelijkbare evenwichtsoefening reageert het lichaam chemisch om urinezuur te neutraliseren door het te binden met mineralen zoals kalium, magnesium, natrium, zink en calcium; dit proces vermindert de minerale aanvoer verder en kan tekortkomingen veroorzaken. Schimmel belemmering van rode bloedcellen vermindert ook de oxygenatie. Hoe minder zuurstof er in het lichaam is, hoe meer alcohol wordt geproduceerd, wat de symptomen kan veroorzaken van dronken, gedesoriënteerd, duizelig of mentaal verward zijn.
Acetaldehyde vermindert de celenergie verder omdat het essentiële enzymen vernietigt. Het immuunsysteem wordt ertoe aangezet het te neutraliseren en de gist en schimmel te vertragen door grote hoeveelheden vrije radicalen vrij te maken. Als er constant lichaamsvervuiling wordt gegenereerd, wordt de immuunrespons, ons verbazingwekkende schoonmaakproces, uiteindelijk overbelast en uitgeput. Alle immunologische problemen en infectieuze aandoeningen worden dus veroorzaakt of verergerd door de aanwezigheid van mycotoxines. Gist en schimmel profiteren van de zwakkere delen van het lichaam door ze te vergiftigen en te overbelasten, en door de cellen rechtstreeks binnen te dringen. Gist en schimmel hebben het bizarre vermogen om van vorm te veranderen – om te veranderen in een pijl met harde randen. Eenmaal getransformeerd, kunnen ze agressief in de cellen van het lichaam duiken en zelfs de kern binnendringen.
De schimmel kan nu de genetische structuur beschadigen door zich eraan te voeden. Uiteindelijk kan de cel volledig worden omgezet van normaal fermentatief metabolisme (oxidatief metabolisme) naar abnormaal fermentatief metabolisme (afwezigheid van zuurstof) – KANKER. Aangezien kanker in de eerste plaats een systemische aandoening is die zich lokaliseert, en niet een lokale ziekte die zich verspreidt, komt het voor in de zwakste schakels van het lichaam. Dit zijn net dode zones; ze dragen een afnemende elektromagnetische lading. Alle gezonde cellen hebben een elektromagnetische negatieve lading. Alle fermentatieve cellen en hun zuren hebben een elektromagnetische positieve lading. Deze rottende cellen en hun zuren werken als lijm, waardoor gezonde cellen aantrekken en aan elkaar blijven plakken. Dit leidt tot zuurstofgebrek en de verstoring en desorganisatie van gezondere cellen. Simpel gezegd, gezonde cellen beginnen te rotten! Gefermenteerde cellen kunnen de fermentatie van andere cellen veroorzaken door schimmelpenetratie of door ze te vergiftigen en een ziekelijke evolutie van hun inherente microzymen teweeg te brengen. Biopsieën zijn hiervan een belangrijke oorzaak door het doorprikken van de capsule (tumor) die het lichaam aanmaakt om de ziekelijke massa te isoleren, maar het kan vanzelf gebeuren. Het lichaam bederft, fermenteert of wordt slecht, net als roomkaas.
Bij alle kanker-autopsies wordt melkzuur of gist, schimmel en schimmel aangetroffen, en soms beide. Misschien wordt de verbinding niet gemaakt. Maar de medische wetenschap begint in ieder geval de betekenis van de aanwezigheid van melkzuur en gist bij kanker op te merken, zo niet te erkennen. Ze zijn aanwezig bij kanker, maar zijn ook aanwezig in het bloed vóór kanker en zonder de aanwezigheid
van andere symptomen wat dat betreft! Hopelijk zullen biologen de vraag stellen waarom en hoe de gist in de eerste plaats in iemands bloed terechtkomt, in plaats van alleen maar duur DNA-onderzoek te doen om te zien of ze het kunnen doden. Dit is de mentale beperking die wordt opgelegd door de kiemtheorie – geef miljoenen uit om een symptoom van voedings- en voedingsfout te doden, zonder te beseffen dat het menselijk organisme zelf de belangrijkste bron van de gist is. De twee belangrijkste parasieten bij alle infectieuze en degeneratieve ziekten zijn de Aspergillus-stam en de Mucor-stam. Deze ziekelijke vormen kunnen snel veranderen als de omstandigheden veranderen. Ze kunnen na voltooiing van hun recyclingwerkzaamheden terugkeren naar hun oorspronkelijke staat. Een plas melkzuur – het afvalproduct van een kankermicroform – omringt elke kankertumor, maar de microform zelf kan er al dan niet zijn
Wil jij je lichaam weer in balans? Maak een afspraak
Wil je me volgen op Facebook, voeg me dan toe of like een van mijn pagina’s Natuurpraktijkaurora of Orthomoleculaire geneeskunde
