Nr. 7 – Magnesium Phosphoricum

– Astrologisch: Leeuw

Bron:
In het menselijk organisme komt magnesium phos. voornamelijk voor in:
– de zenuw- en de spiercellen
– de hersenen en het ruggemerg
– een groot aantal inwendige organen w.o. het hart, de lever, de longen, de milt, de buikspeekselklier, de nieren, de darmen en de schildklier.

Eigenschappen:
Magnesium phos. bevordert volgens Dr. Schüssler de zelfstandige beweging van de cellen.
Een interessant gegeven is, dat magnesium In het lichaam met de aanwezigheid van calcium samengaat. Dit duidt er op, dat enerzijds de conditie-verschijnselen bij het ontbreken van een dezer stoffen dezelfde zijn. Dat anderzijds deze stoffen zich in de therapie wederkerig kunnen aanvullen.
Wanneer aldus, in een gegeven geval Magnesium phos. in effect tekort schiet, dient Calcium phos. te worden toegepast.

Toepassingen:
1 – Zenuw- en zwaktemiddel.
Als specifiek zenuwmiddel geven we het in afwisseling met Kalium phos. Bij uitgesproken opwindingstoestanden wisselen we Magnesium phos. af met Calcium phos. Bij alle, zuivere zwaktecondities dient Magnesium phos. eveneens in afwisseling met Calcium phos. gegeven te worden.

2 – Hersenen en ruggemerg.
Alle condities waarbij deze organen betrokken zijn.

3 – Pijnmiddel.
Bij ‘schietende, ‘borende’ en vaak van plaats wisselende pijn moet Magnesium phos. worden ingezet.
Magnesium phos. wordt ook wel het ‘bliksemmiddel’ van Dr. Schussler’s biochemische systeem genoemd. Dit niet alleen op grond van het feit dat het ‘bliksemsnel’ effect laat zien dwz soms binnen enkele minuten, maar omdat het bij ‘flitsende’ pijn moet worden toegepast.

4 – Krampen en kolieken.
Bij al dergelijke condities is de ‘zelfstandige beweging van de cellen’ belemmerd en geblokkeerd. Deze ‘zelfstandige beweging’ wordt overeenkomstig de aanwijzingen van Dr. Schussler door Magnesium phos. bevordert.

5 – Het is ook een uitstekend ‘slaapmiddel’ bij nerveuze geprikkeldheid of ‘rustgevend middel’ bij kinderen die niet kunnen slapen.

6 – Kanker.
In de biochemische literatuur zijn vele aanwijzingen voor de heilzame werking van Magnesium phos. bij de behandeling van kanker. Ook Dr. Schussler beveelt Magnesium phos. aan. We moeten echter vaststellen dat onomstotelijke bewijzen ontbreken.
Overigens wordt in de literatuur niet Magnesium phos. als voornaamste middel in deze aanbevolen, maar Silicea.

Modaliteiten:
Karakteristieke aanwijzingen voor de toepassing van Magnesium phos. zijn, dat:
– Ineenkrimpen en warmte de bezwaren verlichten. M.a.w.: de patient heeft een uitgesproken verlangen naar warmte.
– Verergering treedt in bij lichte aanraking of koude.
Deze punten zijn medebepalend voor de therapeutische toepassing van Magnesium phosphoricum.

Gebruik:
3 – Speciale aanwijzingen bij pijnmiddel:
Bij de karakteristieken van Ferrum phos. is te vinden dat ook dat middel een ‘pijnstiller’ is. We vinden daar al een onderscheid tussen de beide pijnsoorten – in de betekenis van het biochemische systeem – aangegeven. Een onderscheid, dat eigenlijk een tegenstelling is. Door Dr. Kirchmann is in de praktijk vastgesteld, dat ondanks de schijnbaar duidelijke tegenstellingen, de vaststelling of in een gegeven geval Ferrum phos. of Magnesium phos. toegepast moet worden vaak moeilijkheden oplevert. Men zet allereerst dat middel in, waarvan men denkt dat het in het betreffende geval het meest aangewezen is.
Bij pijnen met koorts, hitte en een snelle pols dus Ferrum phos. Toont dit middel niet snel het verlangde resultaat dan zet men onmiddellijk het tegenovergestelde middel Magnesium phos. in. Het is herhaaldelijk voorgekomen dat Ferrum phos. werd voorgeschreven (ieder kwartier 1 tablet) en dit urenlang niet het geringste effect opleverde. Na het weglaten van Ferrum phos. en de overgang tot Magnesium phos. (10 tabl. opgelost in een glaasje heet water) verdween de pijn in zeer korte tijd. Meestal reeds na 10 tot 20 minuten.

4 – Aanwijzingen voor het gebruik bij krampen en kolieken.
In acute condities wordt Magnesium phos. als ‘pijnmiddel’ op de volgende wijze gegeven: 10 tabl. Magnesium phos. verpulveren en oplossen in een klein (borrelglaasje) kokend water. Lepelgewijs, om de paar minuten, geven. Er moet op gewezen worden dat men hiervoor nimmer metalen lepeltjes gebruikt maar een glazen of kunststof lepeltje.