Stress is een biologische en psychologische reactie die we ervaren op het ontmoeten van een bedreiging en dat gevoel hebben we dan ook.

Een stressor is de stimulus (of dreiging) dat stress veroorzaakt, bijvoorbeeld examen, scheiding, overlijden van dierbare, verhuizing, verlies van werk.
Plotselinge en ernstige stress produceert over het algemeen

• Verhoging van de hartslag
• Toename van de ademhaling (longen verwijden)
• Afname van de spijsvertering activiteit (geen honger)
• Lever zorgt er voor dat glucose wordt vrijgegeven voor energie

Ten eerste, ons lichaam beslist als rechter of een situatie stressvol is. Deze beslissing is genomen op basis van zintuiglijke input en verwerking (dat wil zeggen de dingen die we zien en horen in de situatie) en ook op de opgeslagen geheugens (dat wil zeggen wat er gebeurd is de laatste keer waren we in een soortgelijke situatie).

Als de situatie beoordeeld wordt als zijnde stress, dan wordt de hypothalamus (aan de basis van de hersenen) geactiveerd.
De hypothalamus in de hersenen is verantwoordelijk voor de stressrespons. Wanneer een stressreactie wordt geactiveerd, worden er signalen uitgezonden naar twee andere structuren:

• de hypofyse en het
• bijniermerg.

Deze korte termijn antwoorden worden geproduceerd door The vecht-of vluchtreactie via de Sympathomedullary Pathway (SAM). Lange termijn stress wordt gereguleerd door de hypothalamus hypofyse-bijnier (HPA)-systeem.

• De hypothalamus hypofyse-bijnier (HPA)-systeem
• De stressor activeert de hypothalamus hypofyse as
• De hypothalamus stimuleert de hypofyse
• De hypofyse scheidt adrenocorticotroop hormoon (ACTH)
• ACTH stimuleert de bijnieren om het hormoon corticosteroïden te produceren.
• Cortisol stelt het lichaam in stand de gestage aanvoer van bloedsuiker te houden
• Adequate en stabiele bloedsuikerspiegel te helpen persoon om te gaan met langdurige stress, en helpt het lichaam om terug te keren naar de normale

De bijnierschors geeft stresshormonen cortisol. Deze hebben een aantal functies, waaronder los opgeslagen glucose in de lever (voor energie) en controle zwelling na letsel. Het immuunsysteem wordt onderdrukt, terwijl dit gebeurt.

Sympathomedullary Pathway (SAM)

• De hypothalamus activeert ook het bijniermerg. Het bijniermerg is onderdeel van het autonome zenuwstelsel (ANS).
• De ANS is het deel van het perifere zenuwstelsel die fungeert als een besturingssysteem, het handhaven van homeostase in het lichaam. Deze activiteiten worden over het algemeen uitgevoerd zonder bewuste controle.
• Het bijniermerg scheidt het hormoon adrenaline. Dit hormoon zorgt ervoor dat het lichaam klaar gestoomd wordt voor een vecht-of vluchtreactie. Fysiologische reactie inclusief een verhoogde hartslag.
• Adrenaline leidt tot het opwekken van het sympathische zenuwstelsel en verminderde activiteit in het parasympatische zenuwstelsel.
• Adrenaline maakt veranderingen in het lichaam, zoals afname (bij de spijsvertering) en verhoogt (zweten, verhoogde hartslag en bloeddruk).

Zodra de ‘dreiging’ over is, neemt  de parasympathische tak de controle over en brengt het lichaam terug in een evenwichtige staat.