Chronische stress onderdrukt zowel het mannelijke als het vrouwelijke reproductiesysteem. Bij stress wordt als eerste reactie het hormoon CRH gevormd. Behalve de hormoonreceptoren voor CRH in de hypothalamus, zijn er ook receptoren gevonden in weefsels buiten de hypothalamus. Het vrouwelijke en mannelijke reproductiesysteem bevat ook CRH receptoren. Wanneer dus door stress CRH vrijkomt, reageert het voortplantingssysteem hierop door in activiteit te verminderen. Maar tijdens stress wordt er ook door de bijnieren cortisol geproduceerd. Dit cortisol remt in de hypothalamus de productie van het belangrijkste geslachtshormoon, dat GnRH wordt genoemd. Hierdoor worden alle andere geslachtshormonen, die door de hypofyse worden gemaakt, geremd.   Wanneer deze hormonen niet of minder vrijkomen, kan een eicel niet vrijkomen uit de eierstok. Wanneer een eicel toch vrijkomt, is het ook nog lastig voor een bevruchte eicel om in te nestelen. De vrouw is dus onvruchtbaar geworden door chronische stress

Bij de man wordt er hierdoor o.a. minder testosteron gevormd. Testosteron is een belangrijk geslachtshormoon en een te laag testosterongehalte kan leiden tot een kleinere hoeveelheid en minder ‘gezonde’ spermacellen en naast een verminderd libido is de man dus ook nog minder vruchtbaar geworden.

In dehedendaagsemaatschappijstaanmensenonder meer stress danvroeger.Onvruchtbaarheid ofverminderdevruchtbaarheid is hetlogischegevolg.Vaakkomt ditnaarvoren op het moment dat een man en eenvrouw een kindproberen tekrijgen en ditniet directlukt. De angst of hetwelzallukkenwordt een “self fullfilling prophecy” .Ongeveer 10 – 15% van de parenkrijgthiermee temaken. Wiekentniet hetverhaal dat nalangetijdallesgeprobeerd tehebben,echtparen de hoopopgeven enkinderengaanadopteren. Hetgeadopteerde kind is nognietgekomen of devrouw iszwanger.