Hoewel het immuunsysteem gestrest kan raken en zijn effectiviteit tegen gist en schimmel kan verliezen, is anti-infectiviteit niet zijn primaire rol. Het kan niet de ‘eerste verdedigingslinie’ zijn, zoals vaak wordt gedacht. Tegen de tijd dat het in het spel komt om met infectieuze agentia in het lichaam om te gaan, is de pH van het terrein al aangetast. Het enige deel van het immuunsysteem dat een ‘verdedigingslinie’ zou kunnen worden genoemd, is dat wat zich tussen ons innerlijke terrein en de planetaire omgeving bevindt – de mucosale barrière. De primaire, voortdurende rol van de innerlijke immuunfunctie is die van een elegante schoonmaakdienst. Het moet constant vuil opnemen en weggooien, inclusief het metabolische afval van het lichaam. Het behandelt ook restanten van de 24 miljard cellen die afsterven en elke dag worden vervangen! Het is zo verbazingwekkend dat het niet alleen dit afval opneemt, maar er ook een groot deel van recycleert. Zonder deze dienst zouden we ons eerder met puin verstikken. Maar immuniteit voor infectie creëert en kan geen welzijn creëren. Besmettelijke immuniteit is dus een back-upsysteem – een reserveband, zo u wilt. Een uitgebalanceerd biologisch terrein is de belangrijkste ontmoediging voor ziekelijke microforms. De misplaatste nadruk op immuniteit en stimulerend
immuunfunctie is een ongelukkige kater uit de kiemtheorie. Het resultaat kan een te grote afhankelijkheid van het systeem zijn, zodat de meesten van ons de hele tijd op het reservewiel rondrijden.
Tussen de extremen van voetschimmel en aids bevinden zich de overgroei van gist en schimmel die ten grondslag ligt aan symptomen zoals diabetes, kanker, atherosclerose, osteoporose, chronische vermoeidheid en meer, waaronder infecties die door mensen worden overgedragen. De meeste ziektesymptomen, chronische en degeneratieve symptomen, volgen bacteriën, gist en schimmel, en de bijbehorende exotoxinen en mycotoxinen. In de jaren dertig en veertig werden maar liefst duizend verbindingen, classificeerbaar als mycotoxinen, door de farmacologie-industrie onderzocht als potentiële antibiotica. De meeste werden afgedankt als te giftig om hogere levensvormen waardevol te maken bij de behandeling van bacteriële symptomen. Deze toxiciteitsstudies schetsten de gevaren van deze stoffen. Wat werd geïdentificeerd, was het hele spectrum van door mycotoxinen geproduceerde symptomen! Sommige onderzoekers zijn van mening dat gist, schimmel en schimmels meer dan duizend gifstoffen produceren. Een veel voorkomend mycotoxine dat bijzonder lastig is, is aceetaldehyde. Het is op zichzelf behoorlijk schadelijk, maar breekt ook af naar andere producten (metabolieten genoemd), waaronder oxaalzuur, melkzuur, urinezuur en alcohol. Allen zijn storend afval
producten van gist en schimmel en worden aangetroffen in de vloed en weefsels van een aangetast terrein. De situatie wordt nog gecompenseerd door de aanwezigheid van aceetaldehyde en andere mycotoxinen waardoor de lever het lipoproteïne met lage dichtheid in het bloed verhoogt. Dit hoog cholesterol complex wordt gebruikt om te binden aan gifstoffen, waardoor ze worden gedeactiveerd. Het bindende proces wordt vaak chelatie genoemd. De resulterende stof heeft echter ook de neiging geoxideerd te raken en vast te houden aan laesies (toxineschade) in de aderwanden, waardoor atherosclerose ontstaat. Mineralen worden ook gebruikt voor chelatiedoeleinden. Acetaldehyde kan de kracht en het uithoudingsvermogen verminderen, overmatige vermoeidheid veroorzaken, wolken denken en ambitie wegnemen. Een mechanisme voor deze problemen is dat het direct neurotransmitters vernietigt, chemische stoffen die verantwoordelijk zijn voor het voltooien van alle zenuwimpulsen. Een ander mechanisme is dat het zich kan binden aan de wanden van rode bloedcellen, waardoor ze minder flexibel zijn en daardoor minder goed in en door de haarvaten van de bloedsomloop kunnen komen. Dit veroorzaakt uithongering en zuurstofgebrek in de weefsels. Een bijkomend probleem is dat de lever aceetaldehyde omzet in de mycotoxine-alcohol.
– vervolg: Louis Pasteur versus Antoine Bchamp en The Germ Theory of Disease Causation – Deel 2
Wil jij je lichaam weer in balans? Maak een afspraak
Wil je me volgen op Facebook, voeg me dan toe of like een van mijn pagina’s Natuurpraktijkaurora of Orthomoleculaire geneeskunde
