Louis Pasteur en Antoine Bechamp

Louis Pasteur beweerde dat ziektekiemen van buitenaf komen en Antoine Bechamp door een interne verstoring van binnenuit waardoor ziektekiemen het lichaam binnendringen.
M.a.w. Is de homeostasis verstoord dan kunnen ziektekiemen de cel binnen dringen, ben je in balans dan word je niet ziek.

Kijk om je heen, wat doet de de natuur, als er verval is komen er schimmels en andere ziektekiemen, krijg je verzuring, dan vallen de bladeren van de bomen etc. etc.

Rife

Misschien wel de meest diepgaande bevestiging van pleomorphis werd uitgevoerd door een ander bijna uitgewist genie, dit keer een Amerikaanse microscopist met de naam van koninklijke Raymond Rife. Zijn verhaal werd verteld in The Rife Report door Barry Lynes. Het is in boekvorm gepubliceerd als The Cancer Cure That Worked! De gewone microscoop van Rife (met een resolutie van 31.000 diameters) was in staat tot detail en helderheid die de nieuw opkomende elektronenmicroscopen overtroffen. Het gebruik van prismatisch verspreide natuurlijke lichtfrequenties, in plaats van elektronenstralen en zure vlekken, maakte een duidelijk zicht op levende onderwerpen mogelijk. Elk micro-organisme heeft zijn eigen fundamentele lichtfrequentie, iets waar Bechamp blijkbaar gebruik van maakte met zijn polarimeter.

Rife kwam tot de conclusie dat licht kon worden gebruikt in plaats van dodelijke chemicaliën om het onderwerp te “bevlekken”. Dit was geweldig. even briljant was de uitvoering. Het hele optische systeem – lenzen en prisma’s, evenals de verlichtingseenheden – zijn gemaakt van kwartskristal. De belichtingseenheid die wordt gebruikt voor het onderzoeken van de filterbare vormen van ziekte-organismen bevat veertien lenzen en prisma’s, waarvan er drie in de gloeilamp met hoge intensiteit, vier in het Risley-prisma en zeven in de achromatische condensor met een diafragma van 1,40.
Tussen de lichtbron en het specimen worden twee cirkelvormige, wigvormige, kwarts-prisma’s van blokkristallen gesubsidieerd om het licht dat door het specimen stroomt te polariseren, waarbij polarisatie de praktische toepassing is van de theorie dat lichtgolven in alle vlakken loodrecht trillen naar de richting waarin ze worden gepropageerd. Wanneer licht in contact komt met een polariserend prisma, wordt het opgesplitst in twee bundels, waarvan er één zodanig wordt gebroken dat het wordt gereflecteerd naar de zijkant van het prisma, zonder door het prisma te gaan, terwijl de tweede straal aanzienlijk is gebogen minder, kan door het prisma gaan om het preparaat te verlichten. Wanneer de kwartsprisma’s op de universele microscoop (die 360 ​​graden kunnen worden gedraaid met noniusregeling) in tegengestelde richting worden gedraaid,
dienen om de uitgezonden stralen met variabele invalshoeken te buigen, terwijl tegelijkertijd, aangezien slechts een deel van een kleurband tegelijk zichtbaar is, een klein deel van het spectrum naar de as van de microscoop wordt geprojecteerd. Het is mogelijk om op deze manier van het ene uiteinde van het spectrum naar het andere te gaan – infrarood tot ultraviolet. Wanneer nu dat deel van het spectrum wordt bereikt waarin zowel het organisme als de kleurenband precies in overeenstemming met elkaar trillen, zendt het organisme een duidelijke, karakteristieke golflengte uit. Een monochromatische lichtstraal die exact overeenkomt met de frequentie van het organisme, wordt vervolgens door het monster en het directe, doorgelaten licht gestuurd, waardoor de waarnemer het organisme kan zien dat gekleurd is in zijn echte chemische kleur en zijn eigen structuur onthult in een veld dat schitterend met licht.
In plaats van dat de lichtstralen van het preparaat door het objectief gaan en samenkomen, passeren ze een reeks speciale prisma’s die de stralen parallel houden. Het is dit principe van parallelle stralen in de universele microscoop, en de verkorting van de projectieafstand tussen de prisma’s, plus het feit dat oculairs worden vervangen door drie bij elkaar passende paren van tien millimeter, zeven millimeter en vier millimeter objectieven in korte montages , die niet alleen de ongebruikelijk hoge vergroting en resolutie mogelijk maken, maar ook dienen om alle vervorming en alle chromatische en sferische aberratie te elimineren. De fijnafstelling is zevenhonderd keer gevoeliger dan die van gewone microscopen en de tijd die nodig is om scherp te stellen varieert tot anderhalf uur. Een belangrijk resultaat van het werk van Rife was zijn vermogen om in verschillende pleomorfe stadia een virus dat hij in kankerweefsel had aangetroffen, om te zetten in een schimmel, de schimmel in een op asperges gebaseerd medium te planten en een bacillus E. coli te produceren, het type microform inheems in de menselijke darm. Dit werd honderden keren herhaald. Rife toonde aan dat de pleomorfe capaciteit van microforms verder gaat dan het bacteriële niveau tot het schimmelniveau en de progressie naar het laatste stadium – schimmel. Inbegrepen in deze cyclus zijn de zeer belangrijke stadia die intermediair zijn tot microzymen en bacteriën, de eiwitcomplexen die gewoonlijk virussen worden genoemd, en hun directe afstammelingen, de celwand-deficiënte vormen.
Rife identificeerde 10 families in het hele spectrum van microlife. Binnen elke familie kan elke vorm / lid elke andere worden. Ook het feit dat organismen resoneren
frequenties stelde Rife in staat zijn r.f. “beam ray”, die het lichaam hielp om kankersymptomen te verwijderen. Welke geweldige en nuttige onthullingen zouden kunnen zijn opgekomen met de technologie van Rife, geleid door Bechamps visie? Van deze golven, of deze straal, zoals de frequenties zouden kunnen worden genoemd, is aangetoond dat ze de kracht bezitten om ziekteorganismen te devitaliseren, of ze te “doden” wanneer ze zijn afgestemd op een exacte golflengte of frequentie voor elk verschillend organisme. In werkelijkheid zijn het niet de bacteriën zelf die de ziekte veroorzaken, maar de chemische bestanddelen van deze micro-organismen die inwerken op het onevenwichtige celmetabolisme van het menselijk lichaam die in feite de ziektesymptomen veroorzaken. Ziektegerelateerde micro-organismen produceren oorspronkelijk niet de aandoening die hun ziekelijke evolutie in het lichaam heeft ondersteund.

Wil jij je lichaam weer in balans? Maak een afspraak

Wil je me volgen op Facebook, voeg me dan toe of like een van mijn pagina’s Natuurpraktijkaurora of Orthomoleculaire geneeskunde

Geef een reactie