Slaapgedrag

Met de juiste behandeling wordt het op een gegeven moment beter. Belangrijk is de oorzaak van de slaapstoornis te kennen. Alleen op die manier is het mogelijk om de strijd effectief aan te gaan.

Voorbeeld uit mijn praktijk

Het werk van een client van mij gaf destijds veel stress. Ze werkte minstens 50 uur per week en zat vaak ook ’s avonds en in het weekend nog achter de pc om alles af te krijgen. De druk was enorm hoog omdat het niet goed ging met het bedrijf waarvoor ze werkte. Men vreesde ontslagen te worden. Wie kan met zo’n situatie ontspannen omgaan? Mijn client in ieder geval niet…Ik denk dat dit zeker deels de Psychische oorzaken van slaapstoornissen van haar slaapproblemen was. Het begon allemaal met niet goed meer in slaapvallen. Ze nam haar problemen, zorgen en angsten mee naar bed en kon geen rust vinden. Dit heeft ongeveer een maand geduurd. Vaak viel ze op de bank in slaap als ze tv probeerde te kijken, maar het frustrerende was dat zodra ze in bed lag, ze weer klaarwakker was. Het begon tot haar door te dringen dat ze toe was aan vakantie en ontspanning. Ze is toen twee weken naar Zuid-Frankrijk gegaan om uit te rusten. Eindelijk kon ze weer goed in slaap komen en ook langer uitslapen. Na haar vakantie kwam ze uitgerust op kantoor terug en ze voelde haar weer fit en beter belastbaar. Ze zag haar slaapproblemen als een dip die gelukkig weer voorbij was. Helaas bleek dit niet het geval te zijn, want na een jaar kwamen de problemen dubbel en dwars terug. De ‘dip’ bleek eigenlijk een waarschuwingsteken te zijn geweest en ze had het niet serieus genoeg genomen.

Op haar 40ste werden de slaapstoornissen ernstig

De werksituatie veranderde niet en de problemen werden steeds erger. Tot haar 44ste had ze te maken met zware slaapstoornissen, paniekaanvallen en stemmingswisselingen. Ze was niet langer baas meer over haar eigen lichaam en zat gevangen in een vicieuze cirkel:

schermafbeelding-2017-02-03-om-00-48-51

Ze kon zich geen nacht meer herinneren waarin ze meer dan 3 uur aan één stuk heeft doorgeslapen. Ze werd elke nacht rond drie uur wakker, ze hoefde niet eens meer op de klok te kijken. Ze deed dit natuurlijk toch, waardoor ze vervolgens met slechte en donkere gedachten in haar hoofd lag te woelen. Doorgaans lag ze tot vijf of zes uur ’s ochtend wakker. Daarbij had ze constant in haar achterhoofd dat ze om zeven uur weer moest opstaan en hoeveel uren ze dus nog ‘over’ had om te slapen. Overdag was ze doodmoe en niet vooruit te branden: kortom een wrak.

Dit had natuurlijk ook impact op haar werk. Tegenover haar collega’s gedroeg ze zich kortaf en ze kon haar nauwelijks op haar taken en werkzaamheden concentreren, ook al deed ze daarvoor veel moeite. Ook in haar privé leven begonnen haar slaapproblemen sporen na te laten. Een partner en kinderen had ze toen nog niet. Daarom was haar grote vriendenkring heel belangrijk voor haar. Het lastige was alleen dat ze steeds minder zin had om energie te steken in alle vriendschappen. Ze ging niet meer uit, deed niet meer aan sport en had ook geen zin meer om uitgebreid te bellen met mensen. Ze was ’s avonds gewoon kapot! De slaapstoornis beheerste haar leven.

Ze was bang dat ze nooit meer van haar slaapproblemen af zou komen

Ze kon zich niet voorstellen dat het ooit beter zou worden. Haar stemming werd steeds donkerder. Weliswaar was ze  overdag door haar werk afgeleid, maar ‘s avonds bekroop haar de angst voor de nacht. Ze wist dat ze weer slapeloze uren in bed te wachten stonden en de stress en onrust begonnen vanaf het moment dat ze thuis kwam. Zo was het natuurlijk onmogelijk om lekker in slaap te vallen. Ze leed voortdurend onder slaapgebrek.

Bijna drie jaar werd ze door deze slaapstoornissen gekweld

Het werd zo erg dat ze aan een depressie  of een burn-out dacht te lijden. Ook met terugwerkende kracht zou ze dat niet willen uitsluiten. Ze had destijds alle symptomen van een burn-out. Geen wonder bij al die werkgerelateerde stress. Er zijn talrijke vormen van depressies, ook een slaapstoornis kan onder depressie vallen. Hoewel het bij haar niet zo ver ging dat ze suïcidale gedachten of zelfmoordneigingen had.

De bekende slaapmedicatie heeft ze allemaal geprobeerd.

Melatonine voor het in slaapvallen, lavendel en valeriaan om te kalmeren en St. janskruid tegen de angst voor het slapengaan. Met deze middelen en nog vele anderen heeft ze het allemaal geprobeerd. Maar werkelijk geholpen heeft het niet. Ze heeft zelfs een klein zakje met kamille en lavendel onder haar kussen gelegd, omdat ze dat op internet gelezen had, dat het voor een goede nachtrust zou zorgen. Het mocht allemaal niet baten. U kunt hieruit misschien opmaken hoe wanhopig ze destijds was. Ze greep alles aan wat mogelijk zou kunnen helpen in haar strijd tegen de slaapproblemen. Gelukkig kwam ze bij mij in de praktijk en kon ik haar goed helpen.

Aminozuren was in haar geval de oplossing.

Mijn client: “Het woord “aminozuur” klonk in eerste instantie merkwaardig”. Zuren kunnen toch niets goeds zijn dacht ik. Ik zat wat dat betreft helemaal fout, aangezien aminozuren juist tot de meest natuurlijke en gezonde nutriënten behoren. Deze bevinding werd in 1998 zelfs met de Nobelprijs voor de Geneeskunde toegekend. Het ging daarbij voornamelijk om het aminozuur arginine. Samen met de aminozuren glutamine en carnitine vormt het een belangrijk wapen in de strijd tegen slaapstoornissen. Samengevat: de aminozuren zorgen er op een natuurlijke manier voor dat bepaalde afvalstoffen die medeveroorzaker zijn van slaapstoornissen (zoals ammoniak) beter worden afgebouwd. Dit natuurlijke ontgiftingsproces is volledig zonder bijwerkingen en bij Alie Wouda van Natuurpraktijk Aurora te verkrijgen.

Je staat er met je slaapproblemen niet alleen voor

Ik wens je een goede nachtrust toe….

Contact

img_2777

Alie Wouda van natuurpraktijk Aurora

Breng je neurotransmitters weer in balans!

Een neurotransmitterneurotransmittter

Een neurotransmitter is een signaalstof die in synapsen zenuwimpulsen overdraagt tussen zenuwcellen (‘neuronen’) in het zenuwstelsel of impulsen overdraagt van motorische zenuwcellen op spiercellen of van zenuwreceptoren op sensorische zenuwcellen. Een stof wordt over het algemeen beschouwd als neurotransmitter als het voldoet aan vier criteria:

1) De stof wordt gesynthetiseerd in de zenuwcel.
2) De stof is aanwezig in het presynaptische uiteinde van een zenuwcel en wordt in zulke hoeveelheden afgescheiden dat het een duidelijke actie uitlokt in het postsynaptische neuron of het orgaan waaraan het verbonden is.
3) Als een redelijke hoeveelheid van de stof van buitenaf (exogeen) wordt toegediend, moet de stof de werking van de endogeen afgescheiden stof nabootsen.
4) Er bestaat een specifiek mechanisme voor het verwijderen van de stof van de plek waar het actief is.

(Sommige neurotransmitter kunnen functioneren als neurotransmitter èn als hormoon).Er zijn neurotransmitters die de activiteit van de zenuwcel die zij bereiken stimuleren (exciteren) en er zijn neurotransmitters die de activiteit van het bereikte neuron kunnen remmen (inhiberen). De belangrijkste exciterende neurotransmitter is glutamaat. De belangrijkste inhiberende neurotransmitter is GABA (gamma-aminoboterzuur).

Stoffen die de werking van een neurotransmitter stimuleren, noemen we agonisten. Stoffen die de werking juist remmen noemen we antagonisten. Er zijn ook stoffen die de activiteit van de afbreekenzymen voor neurotransmitters stimuleren of remmen. Deze stoffen hebben dus indirect invloed op de activiteit van neurotransmitters. Veel sterke natuurlijke en synthetische toxines en geneesmiddelen werken direct of indirect in op neurotransmitters en/of hun receptoren. De meeste neurotransmitters ontstaan uit aminozuren door middel van biosynthese.

Neurotransmitter Dopamine
Dopamine is verantwoordelijk is voor gezonde assertiviteit, seksuele opwinding, een sterk immuunsysteem en een optimaal functionerend zenuwstelsel, belangrijk om angst te remmen. Dopamine geeft assertiviteit (kracht) op zowel fysiek, emotioneel als mentaal niveau. Denk hierbij ook aan bewegingsenergie, concentratie, daadkracht en denkvermogen.

Dopamine is een kwetsbare neurotransmitter. Het dopaminegehalte wordt snel verlaagd door stress of slaaptekort. Ook alcohol, cafeïne, drugs, nicotine en suiker verlagen de dopamineactiviteit in de hersenen. Deze stoffen werken verslavend omdat het in eerste instantie het dopamineniveau verhoogd. Dat geeft een plezierige sensatie. Op een gegeven moment gebeurt het omgekeerde. Het dopamineniveau daalt en men voelt zich onprettig. Er zijn dan steeds grotere hoeveelheden van deze stoffen nodig om dat onprettige gevoel op te heffen. En dat lukt steeds slechts tijdelijk.

Een verlaagd dopamineniveau kan nare gevolgen hebben

  • Emotionele instabiliteit
  • Gevoelens van angst
  • Gevoel van ‘niet aanwezig zijn’
  • Gevoelens van onrust
  • Laag energieniveau
  • Laag libido
  • Matig concentratievermogen
  • Moeite met nemen van initiatief, weinig ‘zin’
  • Moeilijker kunnen kiezen, besluiten nemen
  • Slechter functionerend immuunsysteem
  • Sneller afgeleid zijn
  • Vergeetachtigheid

Het dopaminesysteem wordt gestimuleerd door met aandacht en plezier ergens mee bezig te zijn. Voor de aanmaak van dopamine is het aminozuur tyrosine nodig. Voedingsbronnen van tyrosine zijn fruit en groenten, eieren, vis, vlees, zuivelproducten en in het bijzonder avocado, noten, peulvruchten en zaden.

Verhogen domamineniveau
Wanneer er sprake is van klachten die een relatie hebben met een verlaagd dopamine niveau, dan is het eerst zaak het dopamine niveau weer op peil te brengen. En dat doe je in een aantal logische stappen, die steeds ingrijpender worden.

  • Meer knuffelen
  • Meer huid op huid contact
  • Meer intensief bewegen
  • Inname tyrosine houdende voeding verhogen
  • Inname geraffineerde suikers verlagen
  • Spijsverteringskanaal voeden in plaats van vullen
  • Inname l-theanine verhogen, liefst via voeding
  • Suppletie overwegen met l-theanine
  • Neurotransmitter GABA

Gamma-aminoboterzuur (GABA) is de belangrijkste inhibiterende (de werking van andere neuronen remmende) neurotransmitter in de hersenen. GABA is volop aanwezig in de hersenen, vooral bij de synaptische transmissies, in de grijze hersenstof en in het nigrostriatale systeem.

GABA helpt het functioneren van de hersenen in balans te houden. Het helpt uitschieters op ieder denkbaar terrein te voorkomen door tijdig af te remmen. Hierdoor faciliteert GABA het basisgevoel van veiligheid.

Afkicken van een alcoholverslaving en B vitaminen tekorten verminderen de effectiviteit van GABA.

Stoffen die de werking van GABA versterken noemen we GABA-agonisten. Veel gebruikte ‘geneesmiddelen’ die GABA-agonist zijn, kennen we als: Baclofen, barbituraten en Benzodiazepines. Alcohol versterkt de werking van deze stoffen. Dit zijn echter nare stoffen met dito bijwerkingen.

GABA kent zogenaamde co-factoren, onmisbare stoffen die nodig zijn voor de productie van GABA. Zonder voldoende van deze co-factoren hapert de GABA productie.. Deze co-factoren zijn: Vitaminen B1, B6, B12, Magnesium, Mangaan en Taurine.

Een verlaagd GABA niveau kan nare gevolgen hebben

  • Angstaanvallen
  • Darmproblemen
  • Doorratelend denken
  • Epileptische aanvallen
  • Fobieën
  • Gevoelens van onrust
  • Hyperaltertheid
  • Insomnia
  • Neurologische klachten (bewegingsapparaat)
  • Ongeduld
  • Paniekaanvallen
  • Perfectionisme
  • Verhoogde prikkelbaarheid

Goede voedingsbronnen van GABA zijn:

  • Aardappelen,
  • Bananen,
  • Bladgroenten (donkergroen),
  • Eieren,
  • Uien,
  • Zaden.

Verhogen GABA niveau
Wanneer er sprake is van klachten die een relatie hebben met een verlaagd GABA niveau, dan is het eerst zaak het GABA niveau weer op peil te brengen. En dat doe je in een aantal logische stappen, die steeds ingrijpender worden.

  • Meer knuffelen
  • Meer huid op huid contact
  • Meer intensief bewegen
  • Spijsverteringskanaal voeden in plaats van vullen
  • Inname GABA houdende voeding verhogen
  • Inname geraffineerde suikers verlagen
  • Tekorten vitamines vitaminen B1, B6 en B12 wegwerken.
  • Tekorten magnesium, mangaan en taurine wegwerken.
  • Inname l-theanine verhogen.
  • Suppletie overwegen met deze sterke GABA stimulatoren: 5-HTP, GABA, hop, glutamine, l-theanine, MSM, passiebloem, salvia, valeriaan, havergrasblad.

Neurotransmitter Serotonine
Serotonine is vooral een kalmerende en regulerende neurotransmitter. Het zorgt voor de eetlust, de spieropbouw, een gevoel van tevredenheid, een natuurlijk slaappatroon (serotonine reguleert ook het vrijkomen van melatonine uit de epifyse, de biologische klok), en reguleert de bloeddruk, de seksuele activiteit, het geheugen en het leren. Serotonine bevindt zich voor 95% in de maag en darmen. Veel mensen met serotoninetekort hebben dan ook darmproblemen, met name PDS.

Een verlaagd serotonineniveau kan nare gevolgen hebben

  • Afzondering
  • Agressie & boosheid
  • Angstaanvallen
  • Continu herhalende gedachten
  • Darmproblemen
  • Depressie
  • Dwangmatige eetstoornissen
  • Fobieën
  • Insomnia
  • Inflexibiliteit
  • Koolhydraatverslaving
  • Obsessief gedrag
  • Ongeduld
  • Overmatige bezorgdheid
  • Paniekaanvallen
  • Pessimisme
  • PMS
  • Slechter functionerend immuunsysteem
  • Stemmingswisselingen
  • Suïcidale neigingen
  • Tunnenvisie en zwart/wit denken
  • Verhoogde suikerbehoefte
  • Verhoogde prikkelbaarheid
  • Verlaagd libido
  • Verlaagd leervermogen
  • Verlaagde pijngrens
  • Verlaagd zelfbeeld
  • Verafschuwing van donker weer

Serotonine wordt aangemaakt uit het essentiële aminozuur tryptofaan en heeft daarbij de vitamines B1, B3, B6 en B11 (foliumzuur) en C nodig, de co-factoren. De activiteit van serotonine is afhankelijk van veel stoffen. Belangrijke stoffen in deze zijn insuline en magnesium.

Goede bronnen van l-tryptofaan, de natuurlijke variant van tryptofaan zijn vooral:

  • bananen,
  • bonen,
  • bruine rijst,
  • cacao,
  • eieren,
  • kaas,
  • kalkoen,
  • kikkererwten,
  • kip,
  • kwark,
  • melk,
  • noten,
  • pinda’s,
  • pompoenzaden,
  • sesamzaden,
  • soja,
  • tofu,
  • vis en
  • zonnebloempitten.                                                                                                                                                                                                                                                                                          ‘Voedsel’ dat rijk is aan geraffineerde suikers verlagen het serotonineniveau.

Tryptofaan wordt in het lichaam met behulp van vitamine B11 en vitamine C omgezet in 5-HTP. Het hormoon insuline zorgt ervoor dat 5-HTP vanuit het bloed in de hersenen wordt opgenomen. De hersenen zetten tenslotte 5-HTP met behulp van vitamine B6 en zink om in serotonine. Het verhogen van de hoeveelheid tryptofaan in het lichaam verhoogt dus indirect de hoeveelheid serotonine in het lichaam. Suppletie met tryptofaan kan in eerste instantie (bijwerking) duizeligheid, vermoeidheid en wazig zien veroorzaken. Tryptofaan mag niet tegelijkertijd met bepaalde ‘geneesmiddelen’ gebruikt worden, waaronder antidepressivia.

Verhogen Serotonineniveau
Wanneer er sprake is van klachten die een relatie hebben met een verlaagd serotonineniveau, dan is het eerst zaak het serotonineniveau weer op peil te brengen. En dat doe je in een aantal logische stappen, die steeds ingrijpender worden.

  • Meer knuffelen
  • Meer huid op huid contact
  • Meer intensief bewegen
  • Inname tryptofaan verhogen.
  • Tekorten vitamines B1, B3, B6, B11 en C wegwerken.
  • Tekort magnesium wegwerken.
  • Inname geraffineerde suikers verlagen
  • Spijsverteringskanaal voeden in plaats van vullen
  • Inname 5-HTP verhogen.
  • Suppletie 5-HTP overwegen

Aanvullende informatie

5-HTP
5-HTP (5-hydroxytryptophaan) wordt in het lichaam geproduceerd uit tryptofaan. Het komt van nature voor in verschillende voedselproducten en wordt als voedingssupplement voornamelijk gewonnen uit de zaden van de Griffonia plant. 5-HTP wordt steeds vaker ingezet bij de natuurgeneeskundige behandeling van met name bijnieruitputting, depressie en slaapstoornissen. Suppletie met 5-HTP biedt een veilige manier om de aanmaak van GABA en serotonine te stimuleren.

l-Theanine

Het aminozuur l-theanine ( gamma-ethylamino-l-glutaminezuur of gamma-glutamyl-ethylamide), wordt in de natuur voornamelijk aangetroffen in de theeplant. L-theanine is in de theeplant aanwezig als vrij aminozuur en vormt circa 50% van de totale hoeveelheid vrije aminozuren. De biosynthese uit glutaminezuur en ethylamine vindt plaats in de wortels van de plant, waarna het gevormde l-theanine wordt opgeslagen in de bladeren. Zowel de van oudsher bekende ontspannende werking van groene thee als de bijzondere smaak ervan, is te danken aan de aanwezigheid van l-theanine.

De hoeveelheid l-theanine die in de uit theebladeren bereide drank wordt aangetroffen kan aanzienlijk variëren en is onder meer afhankelijk van de wijze waarop de bladeren na het plukken verder worden verwerkt. Daardoor bevat groene thee in het algemeen veel meer l-theanine dan zwarte thee.
 In voedingssupplementen wordt l-theanine meestal aangeboden onder de naam Suntheanine.

Er is een fabrikant van voedingssupplementen die l-theanine produceert volgens een gepatenteerd enzymatisch proces waarbij uitsluitend de natuurlijke L-vorm van theanine ontstaat. Onderzoek heeft uitgewezen dat andere producten, die door extractie uit groene thee of door chemische synthese worden verkregen, naast L-theanine in het algemeen ook D-theanine bevatten en wel in hoeveelheden die circa 50% kunnen bedragen. Mogelijk kunnen dergelijke hoge concentraties D-theanine echter, omdat de ruimtelijke molecuulstructuur van aminozuren grote invloed op hun biologische activiteit en stofwisseling kan hebben, tot nadelige effecten leiden.

L-theanine wordt snel vanuit het darmkanaal geabsorbeerd en passeert via het aminozuren-transportmechanisme dat als L-systeem (leucine preferring transport system) wordt aangeduid. Daardoor komt het snel in de hersenen. Veelal kan reeds ongeveer een half uur na inname een gunstige uitwerking van L-theanine worden waargenomen. Bij dierstudies waarbij het aminozuur direct in de maag werd gebracht was de concentratie in de hersenen na 5 uur maximaal. Daarna trad een geleidelijke vermindering op en na 24 uur was in het hersenweefsel geen L-theanine meer aantoonbaar. L-theanine ontplooit in de hersenen uiteenlopende gunstige effecten die onder meer tot een gevoel van ontspanning en relaxatie leiden. Belangrijk is dat deze kalmerende en rustgevende werking van L-theanine niet gepaard gaat met het optreden van sufheid of slaperigheid.

Vermeldenswaardig is ook dat L-theanine uiteenlopende negatieve effecten van cafeïne tegengaat. Dit verklaart waarom het drinken van groene thee, ondanks het feit dat daarin cafeïne aanwezig is soms zelfs in een relatief hoge concentratie– toch een kalmerende werking heeft. De ontspannende werking van l-theanine is onder meer te danken aan het feit dat dit aminozuur het GABA-niveau in de hersenen doet toenemen. GABA (gamma-aminoboterzuur) is een inhiberende neurotransmitter die een kalmerende uitwerking heeft en het gevoel van welbevinden kan bevorderen. Een adequate beschikbaarheid van GABA kan helpen hyperactiviteit en gevoelens van innerlijke onrust van iedere aard te bestrijden. De positieve werking van l-theanine wordt ook toegeschreven aan beïnvloeding van het metabolisme van dopamine, een neurotransmitter die tevens als precursor voor de productie van norepinefrine fungeert.

Bron: Rob M.M. Greuter

img_2777Afspraak maken?